Bekaf plofte ik op de kruk binnen de bar neer. We waren eindelijk klaar met onze dienst, de laatste. Ik was als vrijwilliger op een kleinschalig, wijds festival. Ik had expres geen vrienden mee gevraagd en had er geen spijt van gekregen, omdat ik erg goed overweg kon met de vele andere vrijwilligers. Twee vrouwen, wat ouder dan ik, zaten aan de andere kant van de bar nog hun laatste biertje te drinken en waren eigenlijk aan het wachten op mij, want na vier dagen veel shifts met elkaar te hebben waren we aan elkaar blijven plakken. Grappig genoeg konden deze twee een stuk beter feesten dan ik. Ik had inmiddels ook een biertje voor mijzelf ingeschonken. De twee waar ik mijn dienst mee had gehad waren meteen al naar de feestlocatie verderop op het terrein gerend, maar ik vond het wel fijn om nog even tot rust te komen met mijn nieuwe vriendinnen. Zij waren inmiddels in gesprek met twee mannen. Één was meer van mijn leeftijd en die andere was iets ouder en kende één van de dames. De jongen die ik meer van mijn leeftijd schatte trok mij vriendelijk het gesprek in, door wat vragen te stellen. Hij was blijkbaar een doorgewinterde vrijwilliger op dit festival en een nieuw gezicht haalde hij er dus meteen uit. Zijn helderblauwe ogen twinkelde terwijl hij dat zei.
Ik vertelde dat ik het erg naar mijn zin had en heel enthousiast was over het festival. Eigenlijk was het mij veel te snel gaan. Na een tijdje wisten we elkaars naam, waar we vandaan kwamen en wat we deden. De basics. Met de andere dames en de andere man hadden we het nog over hoe de dag was verlopen en welke bijzondere situaties er nog hadden plaatsgevonden. Tot één van de dames van haar kruk sprong en zei: “laten we naar de silo gaan!”. De silo was de locatie waar het feest nog even door zou gaan en aangezien dit de laatste dag was, zouden waarschijnlijk alle vrijwilligers daar nog zijn. Ik keek triest naar mijn biertje waar nog ruim de helft van over was. “Ah joh die neem je gewoon mee, doe het in een plastic beker!”, zei ze enthousiast. Een coördinator die nog bezig was met fusten inladen voor naar de Silo toe, bemoeide zich er mee en zei: “vul gerust bij want met die aangebroken fusten kunnen we toch niks meer”. We bedankte hem en vulden iedereens biertje nog bij. Daan, de jongen van mijn leeftijd, vroeg aan de coördinator of hij nu ongeveer naar de Silo ging. De twee dames hadden namelijk een fiets, maar wij niet, dus we kregen een lift. Daan glimlachte trots naar mij: “kom, we kunnen meerijden”. De andere man ging naast de coördinator voorin zitten en dus konden Daan en ik tussen de bierfusten helemaal op elkaar focussen. Dat vond ik geen probleem, want inmiddels was ik behoorlijk gecharmeerd van deze jongeman en ik kon inmiddels zien dat hij ook een goed lichaam had. Er werd tijdens het ritje wat heen en weer geflirt en het ritje was mij ineens veel te kort. Aangekomen bij de Silo kwam Daan vrienden tegen en ik sloot mij weer aan bij de dames, maar over en weer bleven Daan en ik elkaars oogcontact zoeken. Toen ik na wat dansen een nieuw biertje ging halen kwam ik hem weer tegen. We haalde samen een biertje: “ik ging even bij een kampvuur zitten, sigaretje roken, kom je mee? Ik kan wel wat gezelschap gebruiken”. “Oh ik dacht dat je hier wel genoeg vrienden had?”, zei ik met een knipoog. Hij lachte, met die lieve kuiltjes in zijn wangen. “Ja maar die ken ik al, jij lijkt me nu al een stuk interessanter” en hij knipoogde terug. Lachend liepen we naar een van de kampvuurtjes. “Nou oké dan, maar dan wil ik wel graag een sigaret van jou”, antwoordde ik. We ploften naast elkaar op een stuk hout dat als zitje diende en jij gaf mij een sigaret.
Het feit dat er al veel mensen zaten was zowel een voordeel als een nadeel, want nu konden we dicht tegen elkaar aan kruipen zonder dat dat erg opviel of gek was. Ik voelde zijn hand subtiel achter mijn rug. We raakten in gesprek met andere mensen, maar gingen stiekem steeds iets verder met toenadering zoeken. Zijn vingers over mijn rug, mijn hand op zijn knie, zijn vingers die onder mijn shirt kropen. Het was moeilijk om mij op de gesprekken te concentreren en toen hij aan mijn beha sluiting begon te friemelen sprong ik op. Wat resulteerde in verbaasde blikken van de mensen om ons heen en een ondeugende grijns van Daan. “Sorry”, mompelde ik naar de verbaasde mensen, “ik dacht dat ik een insect voelde kruipen, maar nu ik toch sta ga ik even naar de wc”. Ik keek Daan betekenisvol aan. Ik liep richting de wc’s en bleef daar wachten. Al gauw kwam hij aanlopen, met ondeugend fonkelende ogen. Ik pakte zijn hand vast, “Zullen we richting de camping?”, vroeg ik, “daar is het vast een stuk rustiger”. Ik was verbaasd over mijn eigen doorpakkendheid. Normaal zou ik het aan de ander over laten. Misschien was het door de adrenaline van het festival en nieuwe mensen ontmoeten. Of omdat het de laatste dag was en ik deze knappe man waarschijnlijk nooit meer zou tegenkomen. Hij knikte enthousiast en opgewonden liepen we richting camping.
De weg erheen was rustig, want bijna iedereen was in de Silo en de mensen die daar niet wilden zijn waren al veel eerder naar de camping gegaan. Onze handen zwiepten heen en weer tussen ons in. Een klein stukje voor de camping stopte hij ineens en trok aan mijn hand waardoor ik ook tot stilstand kwam en mij verbaasd naar hem omdraaide. “Hey”, zei hij, opnieuw met die lieve kuiltjes in zijn wangen, “er zitten geloof ik ook mensen op de camping om het kampvuur, dus ik dacht, ik vraag hier of ik je mag kussen”. Ik voelde mijn hart overslaan en pakte automatisch zijn andere hand vast en kwam dichterbij staan. “Graag”. Zijn lippen waren zacht en zijn baardje kriebelde langs mijn kin. Hij wrong zijn handen los uit die van mij en pakte mijn heupen vast, waarop ik mijn handen in zijn nek kon leggen. De zachte kus veranderde al gauw in een heftige zoen, die we spijtig onderbraken toen we ineens stemmen dichterbij hoorde komen. “Zullen we naar mijn tent?” vroeg hij “we hoeven niks te doen”, zei hij blozend. Daardoor vond ik hem alleen nog maar leuker en ik pakte zijn hand weer vast en trok hem de camping op. “Maar we mogen wel iets doen?”, fluisterde ik in zijn oor. Het was leuk om het kippenvel in zijn nek te zien en zijn gezicht rood te zien worden, de rollen waren ineens omgedraaid, aan het begin van de avond nam hij de leiding. Maar na die zoen voelde ik me zelfverzekerd en vooral ongeduldig. Ik had zin om elke centimeter van deze man te ontdekken. “Wat ben je toch een ondeugend ding”, zei hij, terwijl hij nu zijn arm om mijn middel heen sloeg, “en ja, dat mag”. Hij duwde mij ineens naar rechts “mijn tent is die kant op”. Een beetje ongemakkelijk bleven we voor zijn tent staan. “Gaat je tent ook open?”, vroeg ik, na zo even gestaan te hebben. Hij lachte en opende de tent en gebaarde toen dat ik er als eerst in mocht kruipen. Wat ik probeerde zo charmant mogelijk te doen. Hij kroop naast mij, gelukkig had hij een tweepersoons luchtbed in tegenstelling tot mijn eenpersoons matje, en deed de rits weer dicht.
Hij glimlachte en streelde met zijn hand langs mijn arm. Ik voelde het kippenvel achter zijn vingers aan opkomen. Ik trok hem naar mij toe en zoende hem weer passioneel. Al gauw lagen we op het bed, zijn vingers onder mijn shirt en die van mij hongerig in zijn nek. Ik rolde bovenop hem zodat ik mijn shirt uit kon trekken. Hij grijnsde ondeugend en liet zijn handen over mijn simpele zwarte beha glijden. Ik had niet gerekend op zo’n avontuur. Opnieuw voelde ik kippenvel en ik trok hem overeind zodat ik ook zijn shirt uit kon doen. Opgewonden zoende ik zijn nek, zijn oor, zijn schouder. Afwisselend met liefkozende beetjes. Al gauw verdwenen zijn handen onder mijn beha en hij kneep in mijn tepels, waarop ik kreunde. Aangemoedigd maakte hij de beha los en begon mijn borsten uitgebreid te strelen en zoenen. Wanhopig trok ik aan zijn riem die ik uiteindelijk los kreeg. “Heb jij een condoom bij je?”, vroeg ik, wetende dat ik die niet had. “Fuck”, hij keek me teleurgesteld aan, “nee, ik heb niks bij me, ik doe dit normaal niet”. Ik lachte, “ik ook niet”. Een beetje teleurgesteld beet ik op mijn lip. Ik beet hem weer zacht in zijn nek, “dan moeten we ons maar op een andere manier vermaken”. Hij kreunde instemmend en kneep opnieuw in mijn tepels, “dat moet wel lukken”.
Hij duwde mij van zich af en trok mijn broek uit. Vervolgens trok hij zo snel als hem lukte zijn eigen broek uit en kroop toen over mij heen. Zijn lippen ontdekte elk stukje van mijn huid en ik kreunde. Alles tintelde, en wanneer hij aan mijn tepels zat voelde ik de stroomschokjes tot in het gevoeligste plekje tussen mijn benen. Ik was al behoorlijk nat en om hem daar bewust van te maken duwde ik zijn hand onder mijn eveneens simpele string. Hij gromde terwijl hij doorging met het sabbelen aan mijn tepels. Ik had weinig controle meer over mijn lichaam. Terwijl zijn vingers tussen mijn lippen gleden, holde ik mijn rug en liet ik mijn handen door zijn zachte krullen gaan. Eerst gleed er één vinger naar binnen, vervolgens twee. Zijn tong tikte nog steeds tegen mijn tepel aan en ik probeerde mezelf stil te houden, ergens vaag in mijn achterhoofd nog bewust van de andere festivalgangers die om ons heen waren. Eindelijk kuste hij zijn weg omlaag, ik was licht teleurgesteld omdat ik nu niet meer de zalige sensatie van zijn mond om mijn tepel voelde en tegelijkertijd verheugd om uit te vinden wat die tong daar beneden allemaal kon veroorzaken.
Heel even haalde hij ook zijn vingers uit mij, om mijn string uit te kunnen doen. Vervolgens kuste hij zijn weg naar mijn clit, zijn tong gleed nog even plagend door mijn lippen, om vervolgens speels om het knopje heen te draaien. Ik kon niet meer nadenken, ik voelde alleen maar zijn heerlijke aanrakingen. Ik had mijn arm over mijn gezicht heen gelegd om mijn eigen geluiden te dempen. In een keer duwde hij nu twee vingers bij mij naar binnen, terwijl hij met een standvastig ritme over mijn clit heen likte. Met mijn andere hand greep ik zijn krullen vast toen ik het hoogtepunt op voelde komen. Ik kreunde en beet in mijn arm en gaf mij over aan het ritme van zijn vingers. Mijn lichaam begon ongecontroleerd te kronkelen en ik kwam tot een huiverend einde van het festival. Vervolgens trok hij mij, nog na trillend, tegen zich aan. Ik mompelde, “misschien moeten we nummers uitwisselen, dan kan ik je nog fatsoenlijk bedanken”, om vervolgens tegen elkaar aan in slaap te vallen.
Flo
