De interim trainer, deel 1

Hoofdstuk 1: Karin vertelt:

“Ik hoop maar dat hij zelf zijn ballen meeneemt, ha ha ha”, schatert Ilse boven iedereen uit. “En dan schiet ik die tegen zijn paal”, knalt Marjolein daar overheen. De flauwe grappen vliegen over de tafel bij het horen van het nieuws. Marga, de trainster van ons voetbalelftal, is inmiddels zo ver heen met haar zwangerschap dat ze tijdelijk haar trainingspak aan de wilgen heeft gehangen. Ze zal vervangen worden door Frank, speler van ons eerste mannenelftal. Een knappe jongeman, zo weet ik uit ervaring. Wat mijn medespeelsters niet weten: hij is mijn friend with benefits. Normaliter ben ik over mijn privéleven niet zo gesloten, maar in dit geval leek geheimhouding me beter. Ik zit dan ook met rode konen naar al het gegier in de kantine te luisteren en zet mijn gezicht op een lachstand. “Het is een lekker ding hoor”, brengt Jenny in, “zou hij ook zo prettig in zijn broek zijn?” Gelukkig is er niemand die nu met “dat moet jij weten Karin” reageert. Het is een goede beslissing geweest, zo blijkt nu, om de situatie niet aan de grote klok te hangen.

“En wat zeiden de meiden?”, vraagt Frank als hij mijn flatje binnen stapt. “Och, het was wat ik wel had verwacht, veel gefluit en meidenlol”, antwoord ik, “maar trek je je er maar niks van aan. Zo doen wij dat nu eenmaal. Maar op het trainingsveld is het gewoon voetballen geblazen. En ik heb niks gezegd hoor, ik kijk wel uit zeg, dan is hek helemaal van de dam”. De glimlach van mijn geheime vriend annex fuckbuddy is veelzeggend. De situatie doet hem duidelijk niets, wat maar beter is ook. Hij vindt het eigenlijk wel grappig dat er zo over hem gefantaseerd wordt. “Mooie boel, allemaal die stoere meiden, maar in het echt te schuchter om in de praktijk iets uit te halen, zo lijkt het. Heet in de mond, koud in de kont. Behalve jij dan nietwaar? Ha ha ha”, klinkt zijn luide lach.

Onze vriendschap is maanden geleden gestart. In de voetbalkantine stootte ik per ongeluk tegen hem aan, toen hij een biertje in zijn hand had. De inhoud van zijn glas kletterde bijna in z’n geheel op de grond. “Hé kijk eens uit”, heeft hij geroepen, denkend dat één van zijn vrienden dit ongelukje heeft veroorzaakt. Toen hij mij zag veranderde zijn ietwat boze gezicht. We hebben er toen nog eentje op gedronken en zijn op wedstrijddagen elkaar blijven opzoeken. Wat al gauw blijkt is dat we weliswaar heel anders in het leven staan, maar dat we het verder goed met elkaar kunnen vinden. Geen relatiemateriaal zogezegd, maar in één van onze passies, seks, hebben we elkaar gevonden. Natuurlijk zijn er meiden die mij hebben gevraagd of we een relatie hebben, maar ik lieg niet als ik zeg dat dat niet het geval is. Dat Frank en ik een gezamenlijke hobby hebben, daar hebben ze niets mee te maken!

“Droom jij wel eens van meerdere vrouwen in je bed?”, vraag ik hem als we beide gedoucht en wel in mijn twijfelaar liggen. Nu kleuren zijn wangen rood. “Nou voor de draad ermee”, commandeer ik. “Nou vooruit dan”, geeft hij toe, “ik droomde laatst van twee vrouwen die het met mij deden. Wat ik er nog van weet is dat er eentje mij pijpte, terwijl de ander ondertussen aan mijn ballen likte. Ik werd me toch met een ochtendstijve wakker zeg. “Dus toen heb je even getrokken?”, vraag ik naar de bekende weg. Zijn konen worden nog roder dan eerst en laten zien dat ik het bij het rechte eind heb. Figuurlijk gezegd. “Dus dat lijkt je wel wat?”, zet ik door. “Ja, natuurlijk wel”, is het bevestigende antwoord van mijn bedpartner. “Nou wie weet wat de toekomst brengt”, is mijn geheimzinnig reactie, zonder zelf daar het antwoord op te weten. “Maar voor nu”, vervolg ik, “ik ben ongesteld, maar zal ik jou dan eens lekker klaarmaken?” Er zijn vrouwen die juist tijdens hun menstruatie meer zin in seks hebben. Toegegeven, mijn gevoel wordt er ook niet minder van, maar dat het zo’n geknoei is weerhoudt mij ervan. Althans als er geneukt zou worden.

Ik buig mij over Frank heen en rijk naar zijn piemel. Die staat als een vuurtoren rechtop en beweegt zachtjes een tikkeltje heen en weer, alsof de zeewind dit veroorzaakt. Ons gesprek heeft blijkbaar veel indruk gemaakt. Ik besluit dat het deze keer niet hot and steamy worden zal, maar probeer hem met minimale aanrakingen een hoogtepunt te bezorgen. Daarom pak ik zijn stam, ter hoogte van de randjes van de eikel, tussen slechts mijn duim en wijsvinger vast. Met lichte druk laat ik mijn vingers over de eikel, die nog in zijn voorhuid vervat zit, heen en weer gaan over de zachte huid. “Oh lieverd”, hoor ik Frank kreunen. Verder komt zijn zin niet. Daarvoor is de concentratie te groot. De stilte valt als een meditatie over ons heen. Ik krijg er steeds meer zin in om zo door te gaan, nu ik merk dat ik mijn vriend met de aller lichtste beroering in mijn macht heb. Hij heeft zijn benen inmiddels op de matras uiteen liggen en met gesloten ogen volgt hij wat ik doe.

Met één hand maak ik van duim en wijsvinger een cockring, die ik op zijn bescheiden bosje schaamhaar laat rusten. Zo blijft zijn piemel in verticale stand balanceren. Met de toppen van mijn vingers trek ik nu vederlichte sporen over de hele schacht. Er is net genoeg druk om de voorhuid over zijn, door voorvocht veroorzaakte, natte eikel te laten glijden. Ondertussen breng ik mijn lippen naar zijn stijf van de spanning staande balzak. Daarvan drukt de huid de ballen strak tegen zijn onderlichaam. Met mijn tong lik ik een spoor over de ovale vormen van zijn testikels. Wederom hoor ik Frank kreunen. Daarmee moedigt hij me aan daarmee vooral door te gaan. Het is zo mooi te merken hoezeer hij zich aan mij overgeeft. Het is voor mij zo’n keer dat ik nog liever geef dan ontvang. Het tintelt in mijn hoofd van opwinding als ik een bal tussen mijn duim en wijsvinger neem. “Die zijn zo gevoelig”, heeft Frank me wel eens verteld, “daar moet je echt heel voorzichtig mee zijn”. Het is daarom dat ik uiterst fijntjes met mijn vingers de vorm van zijn ballen volg. Het gekreun is niet van de lucht. Mijn vriend beweegt in opperste staat van ontspanning en concentratie met zijn benen heen en weer over het hoeslaken. Dan laat ik mijn vingers over het perineum glijden en kietel vervolgens zijn sterretje. Het kreunen gaat nu over in dierlijk grommen. Nog steeds schuiven zijn benen van geilheid over het bed. Zijn piemel is nu hard als staal en staat recht overeind.

Met spuug bevochtig ik een vingertopje. Dan benader ik dat kleine driehoekje, daar waar dat uiterst gevoelige stukje huid van het toompje zich bevindt en laat mijn vinger er overheen glijden. Nog steeds heb ik zijn piemel niet met mijn vuist omvat. Nog altijd houd ik die onderaan vast met enkel mijn duim en wijsvinger. Zijn erectie staat fier overeind en lijkt wel op zijn hitsige hartslag te kloppen. De uitgestoken vinger van mijn andere hand draait cirkeltjes over het, van speeksel, kletsnatte toompje. “Oh lieverd, ik kan niet meer, ik ga zo komen”, hoor ik Frank grommen. Ik voel me heerlijk nu. Dat ik met zulke tederheid hem zo in mijn greep heb, wat is dat fantastisch! Ik houd hem nauwelijks vast, mijn aanrakingen zijn minimaal en toch staat hij op springen. Wat heet… ineens klinkt er uit zijn keel een dierlijke kreet. Uit het kleine gleufje van zijn eikel schiet een straal van zijn witte, lobbige zaad hoog de lucht in. Gevolgd door een tweede golf en tenslotte nog een hoeveelheid die als een soort naspel zich over zijn eikel verspreidt. Het druppelt over de schacht heen naar omlaag en glijdt over mijn duim en wijsvinger. Een man zo zien komen en de behaaglijke warmte en glibberigheid van zijn vocht ervaren maakt me gelukkig. Ik knijp nog even in zijn erectie, om die nog iets langer te laten duren. Vervolgens lik ik de sperma van zijn eikel. Dat kietelt hem, te zien aan het schokken van zijn lichaam. Zijn borstkas gaat flink op en neer van het diepe zuchten. “Jeeemig Karin, wat ben jij ongelooflijk goed”, stamelt Frank. Ik laat zijn piemel nu los en pak er even een handdoekje bij. Daarmee wrijf ik het zaad van Frank’s buik. “Zal ik nu jou…?”, vraagt hij. Mijn ogen verraden dat hij zijn zin niet af hoeft te maken. Gezien mijn toestand zit penetratie er nu even niet in, maar wat Frank met zijn mond, tong en vingers kan….

Wordt vervolgd (Frank vertelt verder).

jwbr