Een bijzondere namiddag

Verre herinneringen zitten vaak ergens heel diep in onszelf gevangen, gevangen in een web dat ze zelf weven.

Ik geniet graag van mijn herinneringen maar soms zitten ze zodanig vast in het web dat ik niet eens meer weet dat ze er zijn. En dan plots is er één woord. En de herinnering ontsnapt uit het web, op weg naar de vrijheid.
Het was een vriend die me dat éne woord, de sleutel, aangaf. Dank je!

Ik beleefde de herinnering in een flits, alles was er. De kleuren, de geuren, de gevoelens en de opwinding. Het is die flits die ik heel graag, langs deze weg, voor die vriend wil verwoorden.

Het is een prachtige namiddag, de zon schijnt heerlijk. Ideaal weer om paard te rijden. Even later zijn we al een goed eind op weg naar het naburige bos. Ik rijd niet echt goed maar ik vertrouw op mijn vriend die wel altijd een oogje in het zeil houdt. Het is net of ik alles weer voor het eerst zie, zo mooi! We zijn al een hele tijd aan het rijden als mijn vriend voorstelt om even te rusten. We weten de uitgelezen plaats te vinden. Het lijkt of de bomen hier niet sterk genoeg zijn om de zonnestralen tegen te houden. Hij maakt de paarden vast aan een laaghangende tak terwijl ik me neervlij op een deken van mos. We kennen elkaar nu al een paar jaar en toch brengt zo’n omgeving ons telkens weer in een romantische stemming.

Hij knielt naast me en buigt zich naar me toe. Zijn lippen beroeren mijn hals en meteen voel ik de sidderingen door mijn lichaam vloeien. Hij likt mijn lippen en ik weet dat ik zal ontvlammen als hij mijn onderlip tussen zijn lippen zal nemen. Zijn tong zoekt opgewonden een weg tussen mijn lippen en even later kussen we elkaar hartstochtelijk. Ik voel hoe zijn handen mijn dijen strelen. Zijn handen hoeven geen verkenningstochtjes meer te maken, hij weet precies waar ik hem graag heb. Terwijl zijn vingers mijn borsten door mijn T-shirt strelen, voel ik hoe zijn hand steeds hoger langs de binnenkant van mijn dijen omhoog glijdt.

Tergend mijdt hij mijn poesje, streelt me via mijn lies hogerop naar mijn buik. Zijn hand verdwijnt onder mijn T-shirt en wanneer zijn ene hand vol op mijn borst ligt, hoor ik de opwinding in zijn ademhaling. Hij vlijt zich naast me neer, zijn hand nog steeds op mijn volle borst. Met zijn been geeft hij me aan mijn benen wat verder te spreiden en even later voel ik hoe zijn vingers in mijn slipje verdwijnen. Zacht raakt hij mijn poesje aan, heel even verdwijnt een vinger een beetje tussen mijn lipjes. Dan voel ik hoe hij zijn hand terugtrekt uit mijn slipje. De vinger, nat van mijn sapjes, beroert mijn lippen. En terwijl ik zijn vinger kus en lik, fluistert hij zachtjes lieve woordjes in mijn oor. Mijn hand verdwijnt tussen zijn benen op zoek naar zijn harde opwinding. Een kreun ontsnapt hem wanneer ik mijn hand tegen zijn opgewonden lid aandruk.

Ik voel hoe hij mijn slipje tracht uit te doen. Een beetje meewerken met mijn bekken vergemakkelijkt alles een beetje. Hij helpt mij wanneer ik weer eens in gevecht met zijn broeksluiting blijk te zijn. Het is alsof zijn harde lid uit zijn broek springt wanneer ik zijn jeans omlaag trek. Ook na al die jaren is het zo heerlijk elkaar te betasten en te aaien. Een paar minuutjes en veel opwinding later zit ik tussen zijn benen met mijn benen gespreid over zijn dijen. Met zijn harde penis streelt hij mijn verlangende poesje. Hij beweegt zijn penis op en neer. Steeds als hij zijn penis hoog heeft, streelt hij heel bewust mijn klitje. Ik moet mijn armen rond zijn schouders slaan, wil ik kunnen blijven zitten. Ik voel hoe mijn kutje samentrekt bij elke aanraking van zijn harde penis. Kreunend zeg ik dat ik naar hem verlang en ik voel hoe zijn handen mij zachtjes achteruit drukken.
Ik lig op mijn rug en steunend op zijn handen leunt hij over mij. Ik spreid mijn benen wijd en ik voel hoe zijn penis op zoek is naar mijn grotje. Heel even voel ik zijn eikel tegen mijn poesje aandrukken. Zijn ademhaling is wild en opgewonden. Zijn bekken beweegt op en neer en telkens voel ik hoe zijn eikel mijn poesje kust. En dan…

…dan zijn er die paarden die opeens niet meer tevreden zijn. Hij moet ze wel kalmeren, maar of hij daar nu echt kalm van wordt? Dat weet ik zo net nog niet.

Hij heeft een voorstel. En even later zit ik op de rug van het paard. De ruwe haren schroeien tegen mijn naakte poesje. Ik moet me in evenwicht houden aan haar manen want hij heeft het zadel losgegespt. Even wankel ik gevaarlijk als hij achter mij komt zitten. Hij slaat zijn armen om me heen en trekt mij dicht tegen zich aan.

Ik voel hoe zijn harde lid tegen mij aandrukt. Zijn handen graaien naar mijn borsten onder mijn T-shirt, zijn bekken stampt tegen mij aan. Ik voel zijn wilde ademhaling in mijn hals.
Vergeefse pogingen om zijn penis in mijn kutje te laten verdwijnen, hij wordt er zelf wild van. Opeens voel ik hoe hij me, met zijn beide handen op mijn rug, naar voren duwt. Ik lig met mijn bovenlichaam op de nek van het paard. Het kost me moeite om er niet af te glijden. Zijn warme handen hebben me stevig bij de heupen vast. Hij trekt me zelf meer naar zich toe en dan opeens voel ik hoe zijn penis diep in me verdwijnt. Ik kan een kreun niet tegenhouden. Zijn bovenlichaam drukt zich tegen mijn rug, zijn handen graaien naar mijn borsten en zijn zwepende ademhaling giert in mijn oren.

Ik weet zeker dat hij met zijn benen het paard aanzette tot draven. Met moeite kan ik me in evenwicht houden op het paard. Ik voel zijn penis in en uit me glijden, soms ramt hij hem er heel diep in. Ik voel hoe zijn spieren zich aanspannen, zijn vingers knijpen mijn heupen. Hij kreunt en ik voel hoe hij zijn hete geil in me pompt. Zijn warme armen om me heen trekken me naar zich toe. Lieve woordjes in mijn oor, een kusje in mijn hals en een knuffel die meer zei dan welke woorden ook.

Achteraf, op mijn deken van mos heb ook ik genoten. Heerlijk genoten, samen met mijn vriend. Het was werkelijk een schitterende namiddag, de zon scheen heerlijk, het ideale weer om paard te rijden.

Een namiddag die ik dacht nooit te zullen vergeten. Gelukkig was ik het niet echt vergeten, zat de herinnering enkel gevangen in een web.
Dank je mijn vriend, dat je deze herinnering de weg naar de vrijheid hebt getoond.