Een dubbele zonder ijs.

‘Ik ben kapot’, verzuchte Petra terwijl ze zich achterover liet vallen op de zitbank. ‘En ik moet nog een uur.’
‘Wil je wat drinken?’ vroeg ik.
‘Ja graag, doe maar een dubbele. Zonder ijs.’
In het rode schijnsel van de sierspotjes liep ik behoedzaam door het kleine kamertje en pakte uit een klein houten kastje een aangebroken fles whisky. Op het kastje stond een glas. Het bruine levenswater klokte bij het verlaten van de hals en draaide wilde rondjes over de bodem. Met een trillende hand nipte ik aan het glas en gaf het door aan Petra.
Ik was zenuwachtig. Ik kende Petra al vanaf de lagere school. Zij zat op de christelijke en ik de openbare. We ontmoetten elkaar tijdens de gymles.
Sindsdien was ze mijn grote hartsvriendin waar ik alles mee kon delen. Tenminste, dat dacht ik.

Twee weken geleden belde ze mij op. Het was middernacht toen ik haar huilende stem hoorde. Ze vertelde dat ik haar enige vriendin was. En ik was ook de enige die ze vertrouwde. De bekentenis kwam haperend op gang, maar uiteindelijk werd het mij duidelijk. Het verbaasde mij eerlijk gezegd niet. Tijdens onze jeugd experimenteerden we er met zijn tweetjes lustig op los. Daarbij ging Petra altijd veel verder dan ik. Door haar strenge opvoeding werd haar nieuwsgierigheid alleen maar meer geprikkeld waardoor ze al in haar tienerjaren bovenmatig actief was. Ik was daarom niet verrast toen ze mij die nacht vertelde dat ze vree voor geld. Niet omdat ze werd gedwongen, ook niet door geldgebrek, maar louter en alleen om haar lust te kunnen botvieren op gewillige mannen. En de luxe was een aangename bijzaak, zo zei ze. Ambivalente gevoelens overvielen mij. Ik voelde mij verraden door haar, maar ook ongerust. Ik was kwaad maar voelde ook een vreemde spanning opkomen toen ik hoorde van haar dubbelleven. Ik raakte verward en zei haar dat ik het gesprek wilde beëindigen.

De dag erna belden we weer en ze vertelde mij hoe ze naar een pooier was gegaan. Dat ze de eerste keer moest overgeven van de spanning en dat de meeste kerels varkens waren. Maar ook dat ze sinds een half jaar vier vaste klanten had waarbij ze voluit kon genieten. Het koste mij een week bij te komen van de schrik. Ik besloot dat ik als hartsvriendin voor haar klaar moest staan. En zo stapte ik met lood in mijn schoenen de hoerenbuurt in. Zenuwachtig en nerveus keek ik door de ramen en was blij toen ik haar ontdekte. Als er een klant binnenkwam, dook ik weg in het kleine keukentje. Bij de eerste klant die ik zag, hield ik het maar een minuut vol. Maar na de derde waren mijn hartkloppingen verdwenen. Tijdens het half uur van de vierde volgde ik Petra’s bewegingen. Ik las het genot van haar lichaam af. Professioneel nam ze de man mee in haar erotische tocht. Het was een lange, magere man van middelbare leeftijd. Op zijn borst telde ik de plukjes haar die erop geplakt leken te zijn. Hij had geen atletisch lichaam maar straalde wel een bepaalde sensualiteit uit. Hij stootte me in ieder geval niet af.

Ik zag dat zij hem gebruikte voor de bevrediging van haar eeuwige hunkering naar seks. Ze verleidde hem, zoog zijn pik met overgave en maakte het af door boven op hem te gaan zitten. Zo nu en dan keek ze naar de keuken. Op die momenten geneerde ik me voor mijn schaamteloze voyeurisme.
‘Hoeveel klanten krijg je nog?’ vroeg ik haar.
‘In ieder geval nog eentje. Wim. Een vaste klant. Ze vervolgde lachend: ‘de lekkerste.’
Ze spreidde ongegeneerd haar benen. Recht voor mijn neus smeerde ze haar dijen in met massageolie. Het rook naar amber. Ik betrapte mijzelf erop dat ik gespannen haar vingers volgde die routineus over haar kutje wreven. De olie liet een glimmend spoor achter op haar lipjes.
‘Vind je het spannend?’ hoorde ik haar vragen.
Ik schrok op en stotterend zei ik iets over haar lingerie. Ze lachte en keek me met een ondeugende blik aan.
‘Jij voelt ook meer dan je wilt laten merken’, zei ze.
Verlegen draaide ik me om en stak een sigaret op. Al had ik ook het een ander meegemaakt, dit was voor mij een onwennige kennismaking met een wereld die ik liever niet had leren kennen. Maar ik was er nu. Ik wilde Petra steunen en dus verzette ik me tegen de weerzin.
‘Hij kan elk moment komen’, zei Petra.
‘Ik ben niet bang voor hem’, antwoordde ik overmoedig.
Petra keek me even verbaasd aan en keek door het grote raam naar buiten. Het was spitsuur. Sommige mannen bleven staan en keken nieuwsgierig naar binnen. We schrokken toen ineens de deur openklapte. Een koude wind streek langs mijn benen. Kippenvel verspreidde zich over mijn hele lichaam.

‘Zo, je hebt assistentie vandaag’, klonk het vriendelijk uit de mond van de man die de deur weer voorzichtig sloot. Hij was klein maar had een mooi, sprankelend gezicht. Zijn ogen straalden een bijna sacraal blauw licht uit en zijn mond had een scherpe, sierlijke vorm. Ik voelde me opgesloten en wilde opstaan.
‘Alsjeblieft, blijf zitten’, zei hij. ‘Ik doe je niks.
Hij stak zijn hand naar me uit.
‘Ik ben Wim.’
Automatisch reageerde ik en duwde mijn hand in de zijne. De aanraking veroorzaakte een diepe rilling in mijn lijf en versteend staarde ik hem aan.
Het was een aantrekkelijke jongen. Ik schatte hem rond de dertig. Petra was achter hem opgestaan en gebaarde dat ik moest verdwijnen. Ik deed twee passen naar voren maar een hand hield me tegen.
‘Hoeveel voor jullie tweetjes?’ vroeg Wim ineens op een serieuze toon. Mijn ogen bolden op van schrik en ik begon nerveus te kuchen.
‘Nee, geen sprake van, lekker ding van me’, zei Petra. ‘Dit is mijn vriendin en ze doet niet mee.’

De vraag echode nog even na in mijn hoofd en veroorzaakte kortsluiting in mijn gedachten. Mijn zenuwen voelden aan alsof ze in brand stonden en verlamden mijn benen. Ik weet niet meer wat ik dacht. Een onbedwingbare kracht hield me tegen en liet mijn tepels voelbaar groeien in mijn BH. Mijn hart sloeg over en een bijna ondraaglijke spanning overmeesterde mijn buik. Petra streelde Wim over zijn gemillimeterde hoofdhaar. Haar handen gleden over zijn bovenlichaam en stopten ter hoogte van zijn navel. Met twee vingers van elke hand knoopte ze zijn gulp open en trok zijn broek naar beneden. Hij droeg geen slip. Zijn trui en T-shirt lagen in een zucht op de grond. Grondig bekeek ik zijn naakte lijf dat mooi van vorm was en straalde van de energie.
‘Dubbel tarief’, fluisterde mijn stem.
Ik schrok van mezelf.
‘Prima’, zei Wim. ‘Deal.’
Ik zag Petra niet eens meer staan toen ik op Wim afstapte. Langzaam zakte ik door mijn knieën en boog voorover. Het was alsof ik uit mezelf was getreden en het tafereel van bovenaf bekeek. Ik zag hoe ik aan zijn pik begon te zuigen. Ik volgde mijn handen die sensueel zijn ballen kneedden. Ik voelde hoe hij mijn haar streelde. Hij kreunde. Bewoog in mijn ritme mee en liet kleine druppels voorvocht achter in mijn mond die ik met mijn tong over mijn gehemelte uitsmeerde. Petra duwde mijn hoofd weg en trok een condoom over zijn geschoren pik. Ze gebaarde dat ik me moest uitkleden.

Als een robot trok ik alles uit en sleurde Wim mee naar het bed. Het was alsof ik een nieuw persoon had ontmoet. Iemand die frank en vrij in het leven stond en die het heerlijk vond de macht in eigen handen te nemen. Ik besefte dat er een andere kant van mij bestond. Een kant die dierlijk, rauw en grenzeloos was. Voor het eerst in mijn leven kon het me helemaal geen barst meer schelen wat een ander van me vond. Het boeide me niet wat Wim dacht. Ik wilde hem overheersen, mijn wil opdringen. Op het bed duwde ik hem in een kussen en drukte mijn kut op zijn paal. Ik pakte de stijve pik net boven zijn ballen beet en stuurde hem in mijn druipnatte spleetje. Wild en onstuimig liet ik alle remmingen los en neukte hem zonder erbij na te denken. Mijn instinkt, had mijn ziel overgenomen en liet mij op en neer dansen. Verbeten voerde ik de snelheid op en liet mijn klitje tegen zijn onderbuik botsen. Al mijn spieren verkrampten toen vanuit het verste puntje het orgasme kwam aanrollen. Het schoot door mijn knieën en kwam terecht in mijn billen. Via mijn borsten trok het naar mijn buik waar het zich splitste en afzonderlijk terecht kwam in mijn hoofd en in mijn kutje. Mijn eigen gehijg galmde door mijn hoofd en uitgewoond liet ik me naast Wim vallen.

‘Jezus, holy shit, rock and roll’, kreunde Wim. Alle andere woorden uit zijn vocabulaire was hij blijkbaar spontaan kwijtgeraakt, want terwijl hij zijn kleding bij elkaar zocht en zich aankleedde klonken alleen deze krachtermen. Uit de binnenzak van zijn jas haalde hij een paar bankbiljetten en gooide ze naast me neer op het bed.
‘Tot zondag’, zei hij. ‘En dan een echte dubbele hoop ik.’
De deur sloot zich.
‘Geef me nu maar een dubbele’, zei ik tegen Petra. Er zou nooit een dubbele zondag komen wist ik.