Zaterdag…

Ten huize Dave was het eenzelfde ritueel en ja een sleur. Alle dagen leken op elkaar, maar de zaterdagen des te meer. Dave zat in een rolstoel en was vrij hoog verlamd. Jolien werd wakker naast haar vriend Dave, ze keek hem aan, hij was nog slaperig. Het was lastig. Lastig omdat alle werk van het huishouden op haar schouders kwam. Ze stond op en ging naar de keuken, perste appelsiensap, smeerde boterhammen en liet de koffie pruttelen om dan als roomservice op de slaapkamer te verschijnen. Ze glimlachte naar Dave en Dave kon van dat moment wel genieten. Het waren die momenten dat hen verbond, maar verder niet.

Ze douchte en het warme water stroomde over haar lichaam. Jolien dacht aan de momenten samen met Dave in de douche in betere tijden voor het ongeluk. Zijn handen die haar rug streelde, verder dwarrelend door haar blonde gekrulde lokken en afdaalde naar haar borsten waar hij zo zacht in kneedde waardoor haar hart sneller tekeer ging. De gedachte van zijn handen aan haar borsten riep ze regelmatig op, en waren deugddoende momenten dat het druilerige het lege gevoel verdrong. Hoe Dave spelend met zijn hand haar prikkelend over Joliens gleuf streelde en het verlangen dat Dave bij haar zou binnenkomen en hoe hij uiteindelijk bij haar met een versteven pik zich in haar busselte. Het was aankomen, thuiskomen, niet alleen zijn, geborgen voelen. Maar dat was niet meer.

Jolien kleedde zich aan, een fleurig jurkje. Ze maakte zich klaar om naar de markt te gaan in de stad. “Dag schat, ik ga naar de markt”, dat was de wekelijkse routine. “Breng wat nectarines mee”, zei Dave. “En niet vergeten om naar de knappe mannen te kijken hé”, riep hij al lachend nog. Ze moesten er beiden altijd om glimlachen. Ellen de verpleegkundige zou straks binnenkomen en daar had Dave een goede band mee, ze verzorgde hem dagelijks. Ze had lange blonde haren en bij warm weer zoals vandaag zou ze een losse zwarte short dragen met daarboven haar witte schort, zodanig dat de zwarte short er lichtjes onderuit kwam en het uitzicht had van een kort rokje. Haar witte schort stond lichtjes open en bij het voorover buigen kon Dave wel binnen gluren en zag dan haar pastelkleurige BH. Dave en Jolien hadden het er regelmatig over en Jolien plaagde Dave er weleens mee. Dave ontkende dan steevast dat het hem niets deed, al wist Jolien wel beter….

Het was tien minuutjes wandelen naar de markt. Het was zonnig warm weer. Het was een rechthoekig marktplein met aan de ene zijde het belfort en aan de andere zijde de kerk. In de hoek van het plein waren enkele horecazaken. De tuinparasols stonden open en de terrassen waren al druk bezet. Het was zoals verwacht druk op de markt. Groenten en fruit kocht ze bij haar vaste kraam, waarvan de marktkramer regelmatig vroeg naar de toestand van Dave. Bij de kledingkraam keek ze wat rond. Ze keek naar een blauwe jeans short met gespen over beide schouders. De marktkramer zag dat ze interesse in dit kledingstuk had en maakte haar enthousiast om het te passen. “Kom maar passen in het pashokje”. Jolien liet zich verleiden en kwam in een geïmproviseerd met doeken afgezette hokje terecht. “Pas maar en als de maat niet goed is roep je maar”, zei de marktkramer. Jolien deed haar rits achter haar rug naar beneden en stapte uit haar fleurige jurk. Ze deed de short met gespen over haar schouders aan. In een spiegel in de hoek bewonderde ze haar nieuwe outfit. Tja dat was wel mooi, haar vrouwelijkheid en boezem werden geaccentueerd, alleen had ze er geen bloesje onderaan en zag je haar romig kleurige BH met kanten afwerking wel iets te veel.

“Hallo”, riep ze stilletjes. De marktkoopman deed de zwarte gordijnen een beetje open. Jolien verstijfde lichtjes. “Eu, ja, mm, het is een beetje bloot hier”, wijzend naar de plaats boven haar boezem. Een witte blouse met korte mouwen zou je wel mooi maken”. Terwijl de marktkramer iets dieper naar haar boezem keek. En weg was de marktkramer om een wit bloesje met korte mouwen uit te vouwen uit de plastic. Het witte bloesje paste, strak, haar BH licht aftekenend. “Alles oké?”, vroeg de marktkramer. Jolien deed het gordijn open om zijn goedkeuring te krijgen en om zijn eerste blik te zien. Daar stond Jolien met witte sneakers en blonde krullende lokken, overgeleverd aan de blik van de marktkramer waarvan zij wist dat zijn testosteron de hoogte in ging. “Jij staat er goed mee”. “Dan neem ik dit”, en Jolien trok het gordijn dicht. Jolien kleedde zich om en rekende af.

Nu zou ze haar koffie latte gaan drinken. Nergens was er nog een tafeltje vrij, terwijl ze al een blik op haar Flair liet vallen. Op de voorpagina stond ‘flirten voor beginners’. Pardoes liep Jolien met haar dromerige hoofd op een man die ook een plaatsje aan het zoeken was op een terras. “O sorry”, “niks sorry, het is hier druk”, zei de man “Tja, het is hier allemaal volzet”, zei Jolien: “en het ziet ernaar uit dat er niet direct een plaatsje vrij is. Dan ga ik maar naar huis, op mijn terras schijnt ook de zon en maak ik mezelf wel een koffie latte”. “Bwa”, zei de man, “als je een koffie latte wil dan kan ik je dat presenteren bij mij thuis, ik woon hier om de hoek, en met twee is het altijd aangenamer”. Het was allemaal onschuldig. De marktkramer, de bediende in de krantenwinkel, de loensende mannen op de markt. “O ja, ik heb tijd”. “Kom stap mee”.

Enkele momenten later stond ze aan zijn appartement aan het tweede verdiep. Jolien en Dave woonden op een eerste verdiep. Nu was ze bij de man thuis, een man waarvan ze de naam niet kende, een plaats waar niemand wist waar ze was. De keuken was een halfopen keuken richting de living met grote afbeeldingen aan de muur. “Mooie foto’s”, zei Jolien terwijl hij een koffie latte maakte voor hun beiden. “Ja, die heb ik zelf gefotografeerd, ik ben een hobbyfotograaf.” Een grote oude kasteelzetel stond aan het raam. “Mooie zetel”, zei Jolien, “dat zie je niet veel bij iemand thuis”. “Dat is zo, ik heb hem laten restaureren, het komt uit een kasteel van een adellijke familie. Het was bijna afval”. Hij maakte de terrasdeur van het grote raam open en zei: “kom, laten we hier in het zonnetje zitten.”

Ze vroeg de man waar hij overal op vakantie was geweest. “Tja, Afrika, Zuid-Amerika”. “Ik zal mijn foto’s laten zien” zei de man. “Kom binnen kijken in de living”. En snel was Jolien bij de tafel met het fotoboek, weg van het terras. En ja, het waren mooie foto’s, van dieren, van schaars geklede stammen. Bij de volgende blad omdraai legde de man, zijn hand op Joliens schouder en bij een volgend blad omdraai legde hij zijn twee handen op haar beide schouders. Jolien vroeg zich af of dit gepast was, maar anderzijds had Jolien de zorg voor een verlamde man te dragen en was haar seksleven ook geparkeerd. De rits van haar kleed die de marktkramer voor haar had dichtgeritst, maakte de onbekende man weer langzaam open. Haar kleed schoof langzaam op de grond en stond met de handen op tafel met haar gezicht richting fotoboek in haar romig kleurige lingerie set met kanten afwerking. Er werd geen blad van het fotoboek meer gedraaid en de man masseerde langzaam haar schouders, hals en schouderbladen. Hoelang was dat al geleden dat dit bij haar was gebeurd? Jolien ademde diep in en uit. Hij wreef met zijn handen over haar rug. Hij maakte haar BH los en zijn warme handen waren groot genoeg om haar zachte borsten in zijn handpalmen te nemen. Wat was dat een intens moment, hij kneep zachtjes en langzaam prangend in haar borsten. Ze voelde de warmte naar haar borsten vloeien, haar nippels verstijfden als de onbekende man ze aanduwde. Jolien genoot van dat moment en ze wilde zich niet omdraaien om te zoenen, dat zou een verloochening zijn naar Dave. Maar ach, de man zoende haar nek, draaide haar rond en zoende haar. Jolien ging gewillig mee naar het kasteelfauteuil. Ze vreeën er verder en Jolien vroeg zich in gedachten af wat er allemaal gebeurd kon zijn toen deze zetel in het kasteel stond. Jolien samen met de vreemde man breidde er een stukje geschiedenis mee aan.

Ze ging op haar knieën zitten met het gezicht kijkend door het raam, terwijl ze langs achter genomen werd. Het werden langzame stoten, terwijl ze door het raam keek en aan de andere kant op het eerste verdiep in de slaapkamer van haar en Dave. Bij elke stoot doofde haar ogen en bij het ontsluiten van haar ogen moest ze toezien hoe Ellen Dave zijn intieme delen waste. Ze probeerde haar orgasme nog niet te krijgen. Ze probeerde haar orgasme te verdringen. Haar hoofd boog naar de houten leuning, en zuchtte van begeerte. Bij een volgende stoot veerde haar hoofd fronsend omhoog en zag hoe Ellen Dave vastpakte om hem in de rolstoel te zetten. Dave omarmde haar terwijl hij met zijn snuit dicht aangedrukt werd bij Ellens boezem. Jolien wilde nog steeds haar orgasme uitstellen, maar het was tevergeefs. Met ingehouden kreun verloor haar lichaam de angst. Bij Jolien barste een vreugde los, een zachte kreun van het genieten, “hooooo, pfff pfff, neeneenee, hahaha’ het was een aardigheidje van een onbekende man, hem te laten thuis komen in haar. Het was een gesublimeerde vorm van koffie drinken, een soort geestelijke vreemdgaan. De marktkramers, de man van de krantenwinkel, de kijkende mannen op de markt waren een ketting van consistent opgebouwde spanning geworden.

Ze draaide zich om en lag op een groen kussen in een oranje zitting van de zetel. Een zetel met een historie. Ze dacht aan adel, prinsessen, een tijd van preutsheid waar alles in het geniep gebeurde. Juist dat geniepige gebeurde nu ook hier in deze statige zetel. Maar haar fantasie maakte plaats voor daadkracht. Die stijve paal van de hobbyfotograaf zou nu bewerkt worden, de revanche van haar te laten klaarkomen ging ze aan, al had Jolien als zowel de man hier genoegen aan. Het was geinig, verwilderd. Als een pneumatisch geheel nam ze de stamper in haar mond. Met gesperde ogen keek ze naar het aangezicht van de onbekende man. Dit was voor hen nog een onbereid verhaal, zonder dat er hiervan kiekjes werden van genomen. Achteraf alleen herinneringen. Hij had haar blonde krullende lokken vast. Het zachte zuigen gaf zijn resultaat vrij. Hij kwam klaar en Jolien liet haar hoofd aanduwen, door zijn handpalmen die dwarrelend door haar krullende lokken wreef. Ze liet het gewillig gebeuren, al was hij dwingend met zijn stevige vingers. Ze genoot dat hij klaarkwam in haar mond, ze drukte dieper in de keel. Jolien wilde de warmte voelen van zijn wit teelvocht. Ze wilde het slikken en aflekken van zijn scrotum, zoals de laatste druppels van een koffie latte. En zo gebeurde het…

Een half uurtje later stond Jolien terug thuis. Ellen was al terug weg en Dave zat in zijn rolstoel. “Goe gewinkeld schat”, “ja hoor, zie maar”. “Mmm aandoen, dat ziet er verrukkelijk uit”…

Rudy