Natuurfotografie

‘Kom hierheen! Het is prachtig weer!’, had Eva gezegd, ‘Je moet af en toe ook iets voor jezelf doen. We gaan lekker in de tuin liggen, net als vroeger. Eddy is toch naar de crèche? Je hebt alle tijd!’ Eva was Andrea’s studievriendin. Ze had een paar jaar geleden een villa geërfd, samen met een zeer groot vermogen: een gelukkige omstandigheid die Eva onmiddellijk met haar studie had doen ophouden.
Vroeger kwam Andrea vaak bij Eva, maar sinds de geboorte van haar zoontje had ze nog maar weinig tijd gehad. Hun vriendschap leek er evenwel niet onder te hebben geleden, ze voelde zich onmiddellijk weer nauw verbonden met haar vriendin. En dus lag Andrea in Eva’s beschutte tuin achter de villa, naakt zoals altijd.

Wat Andrea verbaasde, was de volmaakt onthaarde onderbuik van Eva. Toen ze zich uitkleedden, had Andrea ontsteld naar het kale kutje van Eva gekeken. Eva lachte: ‘Dat doe ik al lang, het voelt lekker… en veel mannen worden er wild van. Je zou het ook moeten doen. ’t Is wel erg in de mode, maar je voelt je zó lekker naakt’. Ze voegde er op gespeeld besmuikte wijze aan toe: ‘…en misschien wordt Harry er daadkrachitiger van’. Toen stond Eva op: ‘Wijn?’

Terwijl Eva binnen was, dacht Andrea na over Eva’s woorden. Haar seksleven was na de geboorte van Eddy zo goed als tot stilstand gekomen. Dat, terwijl ze ervoor juist één van de meest actieve periodes had doorgemaakt. In de maanden voor haar bevalling neukte ze meerdere malen per dag met Harry en ze hoorde zichzelf dingen vragen waar ze zich vroeger voor zou hebben doodgeschaamd. Harry vond het allemaal prachtig. Veel fantasieën die hij nooit had durven uitspreken, had hij uitgeleefd; hij had haar op de vreemdste plekken gepakt. Hij kwam voor het eerst in haar mond klaar. Hij had haar kontje mogen likken. Vingeren en later zelfs neuken, ze hadden zelfs een keer met Eva… nou ja, het was een prachtige tijd geweest. En daar was een einde aangekomen. Voorlopig, hoopte ze. Uitgeputte jonge ouders waren ze. Ze wilden allebei wel, maar er was vaak geen tijd en zelden energie. ‘Zou Eva vermoeden dat we het haast nooit meer doen?’ vroeg ze zich af, ‘zou ze daarom over Harry zijn begonnen?’.

Andrea’s gedachten werden onderbroken door een schreeuw en luid gekraak van takken. Toen ze overeind kwam, bleek er iemand voorover op het grasveld te liggen, vlak voor de heg. Andrea sloeg snel een handdoek om zich heen.
Onmiddellijk daarna werden takken van de heg uit elkaar geduwd en kwam Eva -nog steeds naakt- het gras opstappen. Ze pakte de liggende figuur bij een arm, trok deze overeind, raapte ook iets zwarts op dat in het gras moest zijn gevallen en liep in de richting van Andrea. Wat een ongeveer 15-jarige jongen bleek te zijn, trok ze aan een arm mee.

‘Kijk, kijk’, zei ze tegen Andrea, ‘dit is nou Joost. Joost is mijn buurjongetje. En weet je wat ik net over Joost ontdekt heb? Joost blijkt een natuurfotograaf te zijn!’ Ze hield haar andere hand omhoog waarin een fototoestel bungelde. ‘Trouwens, die handdoek kun je net zo goed weglaten; hij heeft ons al van top tot teen bekeken en gefotografeerd’. Eva zelf leek zich inderdaad geheel niet te bekommeren om haar naaktheid.
De jongen had een ontstellend rood hoofd en stond er zo ellendig bij dat Andrea medelijden met hem kreeg. Eva daarentegen had zichtbaar plezier in zijn ongemak. ‘Dus jij bent een voyeur? Jij bespiedt een argeloze buurvrouw, hè? Ben je daar niet een beetje te jong voor? Hoe oud ben je eigenlijk? Zestien toch? Wat zou je ervan vinden als ik hierover nu eens bij jouw moeder ging klagen? Als ik haar jouw fotorolletje gaf? Wat zou je daarvan vinden, kleine gluurder die je bent?’.

De jongen kreunde en stamelde iets waarvan alleen het woord ‘alstublieft’ te verstaan was. Hij wilde weglopen, maar Eva hield hem tegen. Ze gaf het fototoestel aan Andrea, wendde zich tot de jongen en zei ‘Eigenlijk is het vreemd, nietwaar? Dat jij ons wel naakt hebt gezien, en wij jou niet. Vind jij dat eerlijk? Ik stel voor dat jij, om met ons quitte te spelen, nu meteen je kleren maar eens voor ons uittrekt. Hebben wij ook plezier’.
Joost kromp ineen, ‘Dat kan niet…’, fluisterde hij, gevolgd door een heleboel onverstaanbaars. Hij keek op en stamelde toen ‘Hoef ik alstublieft niet?’. Andrea zag dat de jongen nu ieder moment kon gaan huilen, maar Eva hield stand, ze liet de nu verlamde jongen los, deed een stap naar achter en zei, met gekruiste armen: ‘Doe het nou maar, dan ben je ervan af. Anders zullen we toch met je foto’s naar je moeder toe moeten gaan. En dat wil je niet hè?. Ze zweeg even en zei toen, veel vriendelijker: ‘Doe nou maar gewoon of je met die Gooise hockey-vriendjes van je, onder de douche gaat’.

Er lag nu daadwerkelijk een traan op de wang van de jongen, maar hij begon uiteindelijk toch de knoopjes van zijn poloshirt open te maken. Hij trok het snel over zijn hoofd, schopte zijn sportschoenen uit en stapte uit zijn broek zodat hij nu alleen nog in zijn boxershort voor hen stond. Hij talmde nu. ‘Vooruit nou,’ zei Eva ongeduldig, deed toen weer een stap naar hem toe en rukte bruusk de onderbroek naar beneden. In een reflex hield de jongen zijn handen voor zijn pik maar Eva duwde ze resoluut opzij. ‘Wij mogen ook alles zien’, zei ze.
Joost keek naar de grond voor zijn voeten en Andrea keek naar Joost. Ze was verrast door de aanblik. De jongen was nog niet volwassen, zijn borst was glad en jongensachtig, hij was nog niet erg gespierd, maar zijn pik leek wel die van een man.

Hij was niet erg behaard, dat niet, en natuurlijk kon de pik nu niet stijf zijn. Daar voelde die jongen zich veel te beroerd voor. Maar hij moest dat zojuist wel zijn geweest; hij was fors en nog gezwollen, de huid bedekte maar gedeeltelijk de top.
Andrea bedacht zich dat zij de erectie moest hebben veroorzaakt waarvan nu nog een restje zichtbaar was. Ze raakte opgewonden, merkte ze, en moedig liet ze haar handdoek op de grond vallen.
Ook Eva scheen het te bevallen. Ze legde een hand op zijn rug en begon met de andere zijn borst te strelen. Ze deed ook veel aardiger tegen hem: ‘Dat is toch niets om je voor te hoeven schamen, Joost, dat is heus een fijne toeter daar beneden’. En ze liet haar strelende hand naar beneden dwalen en aaide zachtjes over de jongen z’n pik.

Hij leek in shock te zijn, hij verzette zich niet en Eva nam de pik nu geheel in haar hand. Ze kneedde zachtjes en liet af en toe de huid heen en weer gaan. ‘Heeft iemand dit al eens met je gedaan, Joost?’, fluisterde Eva, ‘Heeft al eens een meisje aan je piemel gezeten? Vind je het fijn, Joost? Vind je het fijn als buurvrouw aan je pik trekt? Ik ga straks nog veel meer dingen met je doen, weet je dat?’
Andrea hoorde de jongen niet antwoorden, hij ademde alleen maar zwaar. Ze was onder de indruk van Eva d’r voortvarendheid, geschokt eigenlijk, maar toch voornamelijk steeds meer opgewonden. Ze vroeg zich af of zij straks ook de jongen zou betasten, of ze zijn pik zou durven grijpen en of hij het zou toestaan.

Eva liet de jongen nu los. De pik was bijna op volle sterkte. Ze zakte voor hem op de knieën en nam zonder omhaal de paarse, glanzende knop in haar mond. Een kreetje ontsnapte aan de jongen, als van een jankend hondje. Hij keek verbijsterd hoe Eva zijn nu glanzende paal in en uit haar mond liet glijden, hoe ze haar wangen hol zoog en hoe ze af en toe met lachende ogen naar hem opkeek. Nog een kreet ontsnapte hem, hij begon regelmatig te kreunen nu, sloot zijn ogen en legde een hand op Eva’s hoofd.
Eva draaide, zonder de pik uit haar mond te nemen, haar hoofd iets in de richting van Andrea. Haar vrije hand bracht ze voor haar gezicht en ze maakte er een gebaar mee naar Andrea alsof ze foto’s maakte met een denkbeeldig toestel. Andrea begreep haar. Tot nu toe had ze ademloos toegekeken, maar nu deed ze een aantal stappen terug en begon foto’s te maken. Van het gehele tafereel, van het geconcentreerde gezicht van de jongen, van Eva met het volle geslacht in haar mond, van de hand op haar hoofd…

Eva had zich weer toegelegd op de jongen. Ze zoog vol overgave, ze liet af en toe de paal uit haar mond glijden om deze stevig te masseren en haar tong over de top te laten glijden. Sneller begon hij te ademen, steeds meer te kreunen, Eva zoog hem weer, liet hem weer uit haar mond glippen, kneedde, luid gekreun nu…
Toen fotografeerde Andrea hoe hij met de krachtige stralen van een jonge man over Eva heen spoot. Ze fotografeerde het zaad in Eva’s haar, op haar gezicht, zelfs in haar hijgende mond.

Eva liet de jongen los. Deze bleef naar zijn pik kijken alsof hij niet kon geloven wat hem zojuist overkomen was. Eva nam het toestel van Andrea over. Ze maakte nog een aantal foto’s van de zichtbaar ademende jongen, die er met zijn geslonken erectie, zijn short nog om zijn enkels, potsierlijk uitzag. ‘Een mooie serie, Joost’, zei ze tegen hem, ‘ik berg het toestel nu maar veilig weg’. Ze liep snel naar het huis waar ze de camera in haar kluis zou gaan stoppen.

Angstig wendde de jongen zich nu tot Andrea. ‘Wat gaat ze doen?’ vroeg hij, ‘ik moet mijn toestel terug hebben, ’t is van mijn vader!’
‘Ze bergt het weg, dat zei ze toch?’ zei Andrea. ‘Ik denk, dat ze je gaat chanteren. Ik denk eigenlijk dat wij je al aan het chanteren zijn. Je wilt tenslotte niet dat je moeder die foto’s krijgt, of je vriendjes op school? Vooral die laatste paar foto’s zullen indruk maken…’.
Andrea zag de paniek. ‘Maar ze dwong me!’ riep hij, ‘Ik zeg gewoon dat ze me dwong, ik ga naar de politie!’.
‘Zo zag het er niet uit, vrees ik’, antwoordde Andrea, ‘je hield haar hoofd stevig vast toen ze aan je pik zoog, Joost, en je gezicht zag er niet uit of je er vreselijk onder te lijden had.’
De jongen keek haar verwilderd aan en Andrea betrapte zich erop dat zijn radeloosheid haar opwond. Ze beschouwde de toestand en realiseerde zich dat zij, Andrea, een volwassen vrouw, een moeder van een kind, naakt tegenover een jongen stond die nog maar net geen kind meer was, die net voor haar ogen voor het eerst met een vrouw was klaargekomen, een jongen die ook naakt was en wiens pik nog glom van het zaad en van het speeksel. Een jongen vooral die volkomen in haar macht was.

‘Eigenlijk leek het meer of het omgekeerd was’, vervolgde Andrea, ‘met die hand op haar hoofd leek het eerder of jij háár dwong’. Ze liep nu naar hem toe: ‘Laat die foto’s nu maar veilig bij Eva, we zullen er niets mee doen als je een lieve jongen bent en die camera krijg je heus wel eens terug.’. Nu pas leek de jongen Andrea voor het eerst te zien, nu pas scheen hij te beseffen dat ook deze vrouw naakt was en nu heel dicht bij hem.
‘Zul je dat zijn?’ vroeg Andrea, ‘zul je een lieve jongen zijn?’