Tevreden met zichzelf zat Madeleine aan een tafeltje in één van de duurste restaurants van de stad. Ze bedacht hoe ze die middag op internet haar bankrekening had gecontroleerd en zag dat er bijna geen geld meer op stond. Ze had nog een week te gaan met het geld dat op de rekening stond. Hierna zou haar studiefinanciering weer gestort worden. Daarom had ze een tafeltje gereserveerd in dit restaurant. Ze zou het er eens goed van nemen. Tijdens een feestje met wat vriendinnen was ze hier al eens eerder geweest. De eigenaar was een aantrekkelijke jongeman, die zeer geïnteresseerd was geweest in hun studie en hun leven in Amsterdam. Dit was ook een reden voor Madeleine om dit restaurant uit te kiezen.
Niet veel later kwam de serveerster en Madeleine deed haar bestelling. Een duur voorgerecht en hoofdgerecht. Ze had zelfs een tussengerecht besteld en had haar oog al op de desserts laten vallen. Ook voor de wijn had ze een dure, rode wijn gekozen. Gelijk maar een hele fles. Terwijl ze aan het wachten was op het voorgerecht kwamen er een paar jongemannen binnen, die vlak bij haar aan tafel kwamen zitten. Vriendelijk lachte Madeleine naar hen en zag dat haar zomerjurkje in de smaak viel. De mannen hieven hun glas en Madeleine proostte samen met hen op de mooie avond.
Tijdens de hele maaltijd bleven ze flirten en Madeleine was blij met de aandacht. Ze zou kunnen proberen één van de mannen aan de haak te slaan. Het leek niet al te moeilijk. Het betekende wel dat haar studie waarschijnlijk wat minder aandacht zou krijgen en eigenlijk liep ze al behoorlijk achter. Beter dus maar gewoon genieten van de aandacht. Na een uurtje was Madeleine toe aan haar dessert. De mannen aan het andere tafeltje waren al vertrokken. Het had even geduurd en ze hadden haar nog gevraagd of ze mee wilde om nog ergens in de stad wat te drinken. Beleefd had ze bedankt voor hun gezelschap en de leuke avond, maar ze zou niet meegaan.
Na het dessert bleef ze nog even zitten en dronk nog wat wijn. De tafel werd afgeruimd en het liep al tegen sluitingstijd. Toen Madeleine de rekening zag was ze tevreden. Het bedrag was astronomisch. Ze riep de serveerster erbij. “Ik kan dit niet betalen. Ik heb mijn pasje niet bij me.” De serveerster keek verbaasd. “Maar dan had u niet zoveel moeten bestellen. Hoeveel geld heeft u dan contant bij u?” “Helemaal niks. Eigenlijk heb ik helemaal geen geld bij me.” “Dat geloof ik niet. Hoe is dit mogelijk. Ik zal de manager erbij moeten halen. Loopt u maar even met mij mee.” Gedwee volgde Madeleine de serveerster naar het kantoor van de eigenaar. Een ruime, mooi ingerichte kamer, zoals je kunt verwachten van een goed lopend restaurant. Madeleine kon niet zien of de eigenaar, Erik zoals hij zich voorgesteld had, haar nog herkende van het feestje dat ze hier eerder had gehad. “Deze mevrouw heeft hier gegeten en zegt geen geld bij zich te hebben om de rekening te betalen.” “Het is goed, Erika. Ik zal dit zelf wel afhandelen. Kun je wel stand-bij blijven, voor als de politie gebeld moet worden?” Erika zei dat dat geen probleem was en verliet de kamer. Madeleine was nu alleen in de kamer met Erik, die duidelijk niet goed wist wat hij moest met de situatie.
“Dus je hebt een vier-gangen menu gegeten en een fles wijn leeggedronken zonder geld mee te nemen? Ik heb eigenlijk geen andere keuze dan de politie te bellen. Is het niet?” “Voor je de politie belt. Zou het niet grappig zijn als ik dan opeens wel de rekening kan betalen?” “Hoe bedoel je?” “Misschien heb ik wel wat geld verstopt onder dit jurkje. Zou je dat niet eerst even willen controleren? De politie komt niet graag voor niks, toch?” Erik leek een beetje verward en dacht even na. “Dat moet dan maar.” Voorzichtig bewoog hij zijn handen over haar jurkje. Over haar rug naar beneden, over haar billen. Madeleine kon voelen dat Erik de tangaslip moest hebben gevoeld. Daarna bewogen zijn handen voorzichtig over haar borsten. Nu moest hij ook wel voelen dat ze geen beha aan had. Vanaf haar borsten gleden zijn handen naar haar buik. “Ik kan niets voelen.” “Ik wel, maar eigenlijk weet je nu nog steeds niks. Toch? Misschien moet je nog eens beter voelen.” Madeleine lachte brutaal, omdat ze wist dat Erik haar slipje gevoeld had. Even aarzelde Erik. Daarna begon bij haar borsten en voelde langer en minder voorzichtig. Haar borsten werden steviger vastgepakt en Madeleine voelde hoe haar tepels harder werden. Erik zijn handen gleden naar beneden en hielden haar steviger vast. Haar billen werden ook gemasseerd en ze voelde hoe hij zichzelf verzekerde dat ze een slipje aanhad. Hierna voelde ze hoe één van zijn handen op de binnenkant van haar dij gelegd werd. Ze spreidde haar benen een beetje om Erik wat ruimte te geven. Zijn sterke hand gleed over haar dij naar haar slipje. Zijn vingers gleden over de stof en drukte het briefje van vijf tegen haar kutje. Hij voelde nog eens beter en toen gleed zijn hand weer onder haar jurkje vandaan.
“Het lijkt erop alsof je wat in je slipje verbergt. Een briefje of zo iets. Misschien wel geld.” “Dat zou zomaar kunnen. Moet ik het voor je pakken of doe je dat liever zelf?”, glimlachte Madeleine. Erik was nu wat minder terughoudend. Zijn ene hand gleed onder haar jurk, terwijl zijn andere hand haar bil vasthield. Zijn vingers gleden onder haar slipje en Madeleine kon voelen dat hij het briefje verschoof. Zijn vingers gleden over haar lipjes en ze voelde hoe ze nat werd. Het duurde veel te kort. Erik pakte het briefje van vijf. “Slechts vijf euro. Dat is zeker niet genoeg.” “Maar weet je zeker dat je dat er niet meer is?” Madeleine tilde haar jurkje op. Erik knielde voor haar, gleed met beide handen over haar benen naar boven, naar haar billen, hij pakte ze stevig vast en opende haar bilspleet wat. Toen liet hij ze weer los en pakte het koordje van haar tangaslip. Langzaam trok hij haar slipje naar beneden. Madeleine haar geschoren poesje was nu goed zichtbaar. Erik zoende haar poesje en zijn tong gleed over haar klitje. Madeleine kreunde toen er een vinger in haar natte kutje gleed. Erik bewoog zijn vinger in haar kutje en Madeleine genoot hoorbaar.
“Ik ben bang dat er niks meer is”, glimlachte Erik. “Daar ben ik ook bang voor. Hoe kunnen we dit nu oplossen? Ik heb alleen nog dit jurkje en mijn schoenen. Als ik je die nu geef, hoeveel ben ik je dan nog schuldig?” Voor de vorm keek Erik even snel op de rekening. “Dat is een hele grote rekening. Genoeg voor een paar uur plezier in de rosse buurt.” Tevreden keek Madeleine Erik aan. “Dat is een deal. Ik geef je twee uur. Ik doe alles wat je wilt.” Terwijl Erik zijn overhemd losknoopte trok Madeleine haar jurkje en schoenen uit. Ze vleide haar naakte lichaam tegen zijn borst en hield hem stevig vast. Ze genoot van de stevig omarming. Zijn handen gleden over haar rug, billen en borsten. Daarna maakte Madeleine zijn riem los en kon zien dat Erik al flink opgewonden was. Precies zoals ze gehoopt had. Toen ze het knoopje van zijn broek losmaakte kwam het topje van zijn eikel uit zijn shorts. Ze bewoog voorover, likte er even voorzichtig aan en gaf een klein kusje.
“Jij gaat veel plezier beleven vandaag, kleine jongen.” Erik lachte. “Dit is geen kleine jongen meer en daar ga jij ook veel plezier aan beleven.” Erik trok zijn broek en shorts omlaag en zijn grote lul stond fier overeind. “Dat was maar een grapje”, lachte Madeleine, “Hij is zeker niet klein. Ik heb niet eerder zo’n grote lul gezien.” Dit was niet overdreven, Madeleine had inderdaad nog niet eerder zo’n grote lul gezien. Dit beloofde een lekkere avond te worden. Ze pakte Erik zijn lul en voelde hoe stevig en hard hij was. Dit ging heerlijk worden. Ze kon niet wachten tot deze lul in haar kutje zou verdwijnen. Ze bewoog haar hand een paar keer voorzichtig op en neer en Erik kreunde. Hij trok zijn broek verder uit, terwijl Madeleine op één van de comfortabele leren stoelen ging zitten. Ze voelde hoe haar natte kutje plakte aan de leren bekleding. Het wond haar op. Ze leunde achterover, spreidde haar benen en stak haar middelvinger in haar kutje. Met haar andere hand masseerde ze haar borsten. Toen Erik zijn kleren uit had kwam hij bij haar staan. “Draai jij je maar een even om, liefje.”
Denise
