Met zachte strelende handen,
Strijk je mijn angst ver weg,
Even zijn waar ik wil zijn,
Even daar,
Zonder pijn.
Met zachte bijna schrijnende zoenen,
Kus je al wat gebroken is weer heel,
Even mijn rust gevonden,
Even volledige stilte in mij,
Bij het samensmelten van onze monden.
Met zachte bijna onhoorbare woorden,
Fluistert je lichaam het mijne toe,
Even voor een heel klein moment,
Even twee lichamen een,
Alsof mijn lichaam nooit een ander heeft gekend.
Met zachte lieve lippen,
Volg je een onzichtbaar spoor,
Even door genot wegdrijven,
Even aan niks anders denken dan dit moment,
En zo laat je mijn gedachten… voor heel even zwijgen.
Amber
