Een congres dat een week duurt. Dat hakt er flink in. Ik ben er behoorlijk moe van geworden. Het is donderdagavond. Morgen nog een ochtendsessie en dan zit het erop. Ik moet verslag doen voor het wetenschappelijke tijdschrift, waar ik op freelancebasis voor schrijf, maar het zal me moeite kosten daar een sappig verhaal van te maken. De stof is taai, de toespraken lang. Afleiding vind ik alleen bij Rob. Ook hij is naar deze metropool gekomen, zij het om de laatste ontwikkelingen op zijn vakgebied bij te houden. Gezonden door het farmaceutische bedrijf, waar hij in dienst is, noteert hij op zijn tablet alles dat hem interesseert.
Het programma geeft aan dat iedereen deze avond vrij is. Rob zit tegenover mij, in het gedimde licht, aan de bar van het grote hotel waar wij verblijven. Gekscherend denk ik: de enige die er normaal uitziet tussen al die nerds. Modern gekleed, toffe schoenen, mooi gebit, goed verzorgd, leuke lach en donkerbruine pretogen. Het valt op tussen de grijze pakken, doorsnee zwarte schoenen en smaakloze brillen. Rob heeft mij dan ook op de eerste avond al opgezocht. Blijkbaar val ik hem ook op. Bij wijn en bier switchen onze gesprekken al gauw van wetenschap naar de gewone dingen in het leven. Soms ernst, vaak juist om hartelijk te lachen. Dat laatste doet soms deelnemers van de conferentie onze kant op kijken, iets waar we ons niets van aantrekken.
En zo kom ik er achter dat hij al vroeg weduwnaar is geworden. Wat een schok moet dat geweest zijn, je liefste komt niet meer thuis… een ongeluk… vreselijk. Wat heb ik het dan gemakkelijk. Niet dat ik überhaupt de liefde van mijn leven heb ontmoet. De mannen die ik tref hebben het er maar moeilijk mee dat ik vaak van huis ben. Het klopt, momenteel heeft het werk prioriteit en niet iedere man trekt dat. Als jaloezie dan ook nog een rol gaat spelen. Dat je vragen krijgt over wat je hebt uitgespookt. “Ben jij jaloers?”, vraag ik daarom aan Rob. “Wel een beetje”, antwoordt hij, “en dat is maar goed ook. Als ik dat niet zou zijn, zou jij je afvragen of je wel belangrijk genoeg voor mij bent. Maar je op van alles controleren, nee dat niet. Dan is er geen vertrouwen en daarbij houdt alles op!”
“Ben je moe?”, vraagt Rob als het later op de avond is geworden. Ik knik bevestigend, maar twijfel of ik nu al naar mijn kamer wil. Ik heb dit eerder meegemaakt. De laatste avond van een meerdaags congres. Die leuke man zie je daarna nooit weer. En in mijn achterhoofd knaagt het. Wat als? “Dat denk ik ook wel eens”, hoor ik. Luister ik nu naar mijzelf, of zegt Rob dat? “Mag ik je een stout voorstel doen? Zo niet, dan houd ik nu mijn mond, zodat ik niet over jouw grenzen ga”. Ik word nu toch wel erg nieuwsgierig, trek de stoute schoenen aan en knik. “Wat nu als ik jou een slaapmutsje geef? Jou verwen? Ik bedoel: ik hoef zelf niet hoor, het gaat me om jou. Snap je wat ik bedoel?” Natuurlijk begrijp ik wat hij bedoelt te zeggen, volwassen als wij beide zijn. “Maar je bedoelt gewoon, dat…”, vul ik aan, maar hij is me voor, “het lijkt me leuk om jou een hoogtepunt van de week te bezorgen, en dan daarna lekker uit te rusten”.
Zo’n voorstel heb ik nog nooit gehad. Sterker nog, ik heb de ervaring dat een man dan ook zelf zijn gerief moet halen. Zou dit echt kunnen? Ik moet toegeven, doordat we al avonden met elkaar in gesprek zijn, is er bij mij een gevoel van vertrouwen in deze aantrekkelijke man gegroeid. Even later lopen we door de gangen van het hotel. De spanning is voelbaar, maar de humor blijft de boventoon voeren. Ik haal mijn pas langs het deurslot en als we mijn kamer inlopen zegt Rob: “welkom in mijn massagesalon mevrouw. Gaat u rustig even douchen, ik wacht op u”. Terwijl ik mijn kimono van een stoel pak en naar de douche loop, gaat Rob op de rand van het bed zitten om zijn schoenen uit te doen. Onder de waterstralen merk ik pas echt hoe moe ik van een week interviewen en verslagen maken ben geworden. Het warme water en de shampoo helpt daar gelukkig wel een beetje tegen, en een massage zal me goed doen.
Na het gespetter en afdrogen kom ik, gehuld in mijn kimono, de hotelkamer weer in. Rob zit op het bed. Hij heeft zijn jasje uitgedaan, zijn schoenen staan netjes voor het bed. “Kom maar”, zegt hij, “ga eerst maar op je buik liggen. Oh wacht, ik doe je kimono uit, is dat goed?” Nu toon ik mij voor het eerst poedelnaakt aan hem, en moet lachen om zijn stralende gezicht. Liggend op het zachte dekbed streelt Rob eerst mijn haren, mijn nek, schouderbladen en rug. Een verrukkelijke, ontspannende ervaring. Het is fijn te merken dat het heerlijk stil is in de kamer, en dat Rob er zijn gevoel in legt om mij tot innerlijke en lichamelijke rust te laten komen.
Ook voel ik geen enkele weerstand als hij een spoor van tedere kusjes over mijn billen trekt. Sterker nog: hoewel dit niet bij een reguliere massage past, geniet ik er ontzettend van. Rob grijpt nu, met al zijn vingers gespreid, mijn billen vast en knijpt er gevoelig in. Ik besef dat het niet anders kan dan dat hij daardoor zicht krijgt op mijn strakke gaatje en mijn schaamlippen. Het maakt me niet uit, nu ik merk dat dit alles wordt gedaan om mij een fijn gevoel te geven. Vederlicht glijdt nu een vinger tussen mijn billen door en kietelt het sterretje daartussen. Ik had daar van kunnen schrikken, maar de gevoeligheid waarmee Rob me daar toucheert doet mij louter genieten. Bij elk tikje reageren de zenuwuiteinden van mijn kontje. Ritmisch trommelt hij op het strakke gaatje, alsof hij een liedje speelt. Een liedje van verlangen en geilheid.
Als Rob mij aan de achterzijde van top tot teen heeft warm gewreven, vraagt hij: “wil je je ook omdraaien?” Ik vind het heerlijk om mij nu helemaal prijs te geven. Liggend op mijn rug geniet ik van zijn handen, die meeveren met mijn buikademhaling. Zijn pretogen zijn op mijn borsten gericht. Ik reik naar zijn rug en haal hem zo naar mij toe. “Doe maar”, fluister ik hem toe. Dat is niet aan dovemans oren gericht. Beide handen omvatten nu mijn borsten en knijpen er lichtjes in. Hij neemt een tepel tussen zijn lippen. Zijn tong beroert het topje daarvan. Met snelle likjes brengt hij me in vervoering. Mijn ogen sluiten zich om die diepe indruk nog intenser te ervaren. Niet veel later zijn ook mijn andere borst en tepel aan de beurt. Ik kan een diepere ademhaling niet voorkomen en voel een warmte in mijn onderlichaam opkomen. Sterker nog, ik voel me van onderen week worden. Het verlangen naar een fantastische climax maakt dat ik me helemaal aan Rob geven kan. Ik voel het: er sijpelt vocht tussen mijn schaamlippen door. De opwinding in mij wordt nog heviger als Rob een pad kust over mijn buik, naar mijn navel en nog verder naar omlaag.
Naast mij zittend brengt hij mijn benen een eind uiteen. Nu heeft hij zicht op dat wat ik maar enkele mannen in mijn leven gun. Zijn tedere zoenen gaan door om mijn vulva heen. De zachte huid veert mee op elke kus. De spanning wordt ondraaglijk, wanneer zal hij mij proeven? Tussen mijn schaamlippen het vocht oplikken, en dan over mijn clit? Eén hand glijdt onder mijn billen en tilt die iets naar zijn mond. Van zijn andere hand brengt hij zijn wijs- en middelvinger naar elkaar toe en schuift die getweeën langzaam tussen mijn spiegelgladde lippen door, mijn kutje in. Hij krult de vingertoppen omhoog en wrijft zo over mijn g-spot. Ondertussen geeft hij lange likken van boven naar onder over mijn clit. Eerst nauwelijks voelbaar, later met meer druk. Het is mij duidelijk, deze man weet exact wat een vrouw fijn vindt. Althans wat ìk fijn vind. Als hij dan ook nog van zijn onderliggende hand een vinger opsteekt en mijn sterretje aantikt, dan voert hij de geilheid in mij wel heel erg op.
Zijn vingers die, op mijn eigen vocht, mijn vagina in en uit glijden, de platte, warme tong die over mijn gevoelige bultje glijdt, de vingertop die sneller en sneller tegen mijn kringspier tikt, ik kan het niet meer tegenhouden. Mijn hele onderlichaam, mijn benen, mijn buik, ik begin hevig te trillen. Heb ik mezelf nog wel in de hand? De krampen in mijn onderlijf worden zo sterk, dat er een heftig geluid uit mijn keel ontsnapt op het moment dat ik intens, maar heerlijk klaarkom. Een orgasme schalt door heel de kamer. Ik grijp naar mijn onderlichaam, naar mijn vulva en houd die stevig vast, alsof ik die weer onder controle moet zien te krijgen. Diepe zuchten klinken. Heel even zie ik glinsterende sterretjes, tot de storm eindelijk een beetje gaat liggen.
Naderhand ligt Rob tegen mij aangedrukt te wachten tot mijn ademhaling weer tot het normale ritme is gereduceerd. “Was fijn hè?”, trapt hij een open deur in. En òf het fijn was. In tijden heb ik niet meer zo ontspannen genoten en zo’n heftig orgasme meegemaakt. Ik zou nu zo maar in een heel diepe slaap kunnen vallen. Maar moet ik hem nu niet vragen of hij zoiets ook nog wil beleven? Echter, Rob is mij voor. “Hé, ik vond het heerlijk om mee te maken. Fris je nog maar even op en ga dan maar lekker slapen, oké? Dan zien we elkaar morgen wel weer aan het ontbijt.” Hij kust mij netjes op mijn wang en richt zich daarna op om zijn colbert en schoenen te pakken. Bij de deur draait hij zich nog eenmaal om en wenst mij een goede nachtrust; “Slaap lekker lieverd.” Voldaan blijf ik achter in het grote bed. Straks nog even tanden poetsen en dan slapen… heerlijk!
