Dokter Robert en zijn team

Verveeld kijk ik uit het raam en zie de mensen beneden mij het ziekenhuis in en uit lopen. Er liggen meer mensen op mijn kamer, maar ik heb daar weinig aanspraak aan. Ik hoop dat ik weer snel naar huis mag, maar dat gaat nog wel een paar daagjes duren. Gelukkig is de operatie aan mijn enkel goed verlopen en heb ik vrijwel geen naweeën, op vermoeidheid na, van de narcose. En nu ligt ik met een gegipst been omhoog in bed. Morgen zullen de oefeningen met de fysiotherapeut beginnen. Wat een gedoe, als gevolg van een steen op het fietspad. Eén enkele steen. Hoe die daar komt, ik heb geen idee. Feit is dat ik erom heen wilde fietsen en er van achter een elektrische scooter aankwam, die ik niet aan hoorde komen. De berijder belandde in het gras, ik op het beton. Hij kwam er zonder kleerscheuren vanaf, mijn enkel had het begeven. Vanmorgen is mijn man nog op bezoek geweest, vanavond komt hij weer met ons dochtertje, dat naar de kleuterschool gaat. Tot die tijd moet ik me maar zien te vermaken. Wat ietsje gemakkelijker wordt gemaakt door het feit dat ik in een academisch ziekenhuis lig en het een komen en gaan is van leerling-verpleegsters en ….verplegers! Daar zitten soms heel aantrekkelijke types tussen. Die jongemannen komen mij dan van alles vragen, dat waarschijnlijk bij hun opleiding hoort. Het leidt mij af en ik kan mijn fantasie dan laten werken. Je moet wat nietwaar? Nu echter is het stil en tuur ik door het raam naar buiten. Het maakt me moe. Heel erg moe. Zo moe dat ik toch weer in slaap val.

In een wondere wolkenwereld staat mijn ziekenhuisbed. Of is het een hemelbed? In elk geval lig ik daar met een hoop kussens om mij heen. Waar is mijn pyjama gebleven, hoe kan ik nou in een ziekenhuis liggen met lingerie aan? Weliswaar van wit kant, maar dat doe je toch niet in een ziekenhuis? En waar is het gips om mijn been gebleven? De andere patiënten? Vanuit een waas komt dokter Robert, in een smetteloos witte jas, bij mijn bed staan. Het is een grote, statige man. Een brede glimlach siert zijn knappe gezicht. “Hoe gaat het nu mevrouw Astrid?”, vraagt hij met zijn donkere stem. Bij hem komt een assistent, een blonde jongeman, staan die een dossiermap onder zijn arm vasthoudt. Ook hij draagt een doktersjas. Nog voordat ik dokter Robert antwoorden kan raakt hij mijn enkel aan. Hij kijkt bezorgd: “ik zal u toch verder moeten onderzoeken, ik kan op deze wijze niet goed vaststellen of u wel helemaal gezond bent. Overigens, dit is dokter Nick. Hij loopt vandaag met mij mee. U heeft hopelijk geen bezwaar dat hij hier bij is?” Ik knik vriendelijk naar de jongeman, die de map openklapt. Dokter Robert kijkt erin en verzucht: “tja mevrouw dat wordt even een inwendig onderzoek”. Ik ben geholpen aan mijn enkel, maar gek genoeg schrik ik helemaal niet van deze mededeling. Wat me nu wel verwondert is dat de kring van wolken bezet is met stoelen. Alle stoelen zijn bezet door aantrekkelijke mannen en vrouwen, allemaal gehuld in doktersjassen. Allen kijken ze geïnteresseerd naar mij, het bed, dokter Robert en zijn assistent Nick. Zie ik dat nu goed, nu ik beter kijk? Het lijkt er toch sterk op dat niemand kleding draagt onder zijn of haar doktersjas. “Doet u uw mond maar open mevrouw Astrid, ik zal even uw temperatuur opnemen”, instrueert dokter Robert, terwijl hij dicht bij mijn bed komt staan. In afwachting van de thermometer doe ik mijn lippen van elkaar, terwijl hij zijn jas opent. Ik zie hoe een ferme erectie mij aanwijst. Ik pak die beet en trek de dokter in mijn richting. Ik leg de kop van de penis op mijn tong. Met verzameld speeksel lik ik om en over de eikel. De randjes en het kleine gleufje onderzoekend geniet ik van de fluweelzachte hardheid van deze prachtige piemel. “Doorgaan mevrouw, maar nu iets dieper”, gebiedt de dokter. Zijn instructie volgend, zuig ik de pik van dokter Robert helemaal naar binnen, tot aan mijn keel toe. Ondertussen hoor ik hem zeggen: “doet u daar beneden even onderzoek dokter Nick?” De assistent kruipt nu aan het voeteneind het bed op. Tussen mijn benen aangeland, houdt hij mijn kleine kanten slipje aan beide zijden vast en trekt dat over mijn benen naar beneden. Hij pakt een kussen en schuift dat onder mijn billen. Mijn bovenbenen duwt hij zachtjes uiteen en vervolgens buigt hij zich omlaag in de richting van mijn openstaande vulva. Hij steekt zijn, met spuug bedekte, tong uit en duwt die zo mijn vagina in. Mijn ingang likkend knijpt hij teder in mijn billen. Mijn zachte, roze huid wordt heerlijk gestreeld door de tong van Nick.

Ondertussen strek ik mijn hand uit naar de imposante zak van dokter Robert. Ik laat zijn ballen op mijn handpalmen rusten. Die zijn groot en hard. Nadat ik de pik uit mijn mond haal, lik ik over de schacht en eindig bij de ballen. Ik vorm een nat spoor tussen het hunkerende tweetal door en neem dan een bal in mijn mond. Ik zuig erop alsof het snoep is. Er trekt een huiverende trilling door het lichaam van de arts, die zich herhaalt als ik de andere bal dezelfde behandeling geef. Die bal zuig ik zo ver mogelijk mijn mond in om te kijken of dat verdragen wordt. Een diepe kreun bewijst hoezeer er genoten wordt. Met die bal nog in mijn mond kan ik ook het zuchten niet laten, nu Nick mijn clitje gevonden heeft. Zijn tong glibbert rondjes om dat roze kogeltje heen, en af en toe heel sensitief er glad overheen. Ik ben letterlijk en figuurlijk in de wolken. “Zo, mevrouw, dit onderzoek verloopt uiterst bevredigend”, hoor ik de donkere stem van de heelmeester plotseling concluderen, “maar er is nog een onderzoek nodig dat dit alles bevestigt. Gaat u maar even opzij, dan kom ik naast u”.

Ik schuif wat naar één kant van het bed en zie hoe de dokter even later naast mij ligt. “Komt u maar boven mij, mevrouw”, wordt mij aangewezen. Ik klim op het lichaam van deze forse man en zie onder mij hoe zijn enorme lul fier overeind staat. Mezelf omhoog werkend, breng ik een hand richting mijn kutje en houdt mijn lipjes uiteen. Nu laat ik me langzaam zakken zodat de eikel zich net voor de ingang van mijn vagina bevindt. Traag beweeg ik me nog iets verder naar beneden. Onder mijn lichaam doorkijkend zie ik hoe de geaderde schacht zich in mij boort tot aan de ballen toe. Daar lig ik nu, vastgeklemd in de armen van mijn love doctor, vastgekoppeld door zijn dikke piemel. Nu dat zo is voel ik het onderzoek doorgaan op een ander plekje. Er landen dikke fluimen spuug tussen mijn billen. Afkomstig van Nick, die mijn sterretje aan het verkennen is. Zijn kleddernatte vinger duwt hij er tegenaan, totdat het eerste kootje de kringspier voorbij is. Met zijn vinger maakt hij trillende bewegingen, iets dat mijn spieren daar doet ontspannen. Weer landt er speeksel op mijn kontje, waarna hij een tweede vinger bijschuift. Weer moet mijn kringspier even wennen, maar ook nu duurt het niet lang voordat onwennigheid omslaat in geil genieten. Nick begint mijn sterretje nu langzaam met zijn vingers te neuken, in hetzelfde ritme als dat zijn baas dat met zijn penis in mijn kutje doet. Dat duurt enkele minuten tot ik merk dat mijn kontje zich nog een klein beetje verder oprekt. Daar schuift Nick zijn, met veel glijmiddel gladgemaakte, erectie mijn kontje in. Wat sta ik nu strak, wat voel ik mij totaal gevuld. Zowel mijn vagina als mijn anus klemmen zich om de twee piemels heen. Het trage glijden verandert nu in stoten die mijn borsten doen schudden in mijn BH.

Mijn aandacht heeft zich helemaal op het doordringende gevoel in mijn anus en vagina gericht, maar nu ik even vooruitkijk valt mij op dat de stoelen om het bed zijn verdwenen. Overal zitten, liggen en staan de jonge mensen in hun witte jassen met elkaar te vrijen. Ik zie hoe ze heftig met elkaar tongzoenen, dat er wordt gepijpt en gebeft en sommige al druk met elkaar aan het neuken zijn. Een aantal daarvan stopt daar echter mee en komt naar mij, dokter Robert en Nick toe lopen. Terwijl ik heerlijk gesandwitchet word, strelen ze onze lichamen. Overal gaan de handen. De ballen van Robert en Nick worden gekneed, mijn borsten worden geaaid, in mijn tepels wordt er geknepen. Een jonge vrouw naast mijn bed schuift haar hand onder mijn buik, wrijft over mijn venusheuvel en vindt dan mijn clitoris. Ik word hier zo verschrikkelijk geil van. Mijn kutje en kontje beginnen enorm te tintelen. Hoe lang kan ik dit nou nog volhouden? Ik knijp mijn spieren om die twee stotende pikken heen. Mijn opwinding kookt. Overal klinkt gehijg, gekreun, gegil. Alles en iedereen neukt. Het ene orgasme volgt op het ander. Hoge en lage stemmen vermengen, als uiting van intens genieten. Sperma landt op billen, buiken en borsten. En ik word nog steeds in een daverende cadans geneukt, totdat… er een gigantische schokgolf door mijn onderlichaam trekt. Een kramp, aangewakkerd door het natte gekriebel aan mijn clitoris en de diepe stoten van twee klaarkomende mannen. “Aaaahhhh”, laat ik mijn dierlijke geilheid varen…

“Mevrouw, mevrouw…”, dringen stemmen door een wazige wolk, “wakker worden!” Pas dan lukt het me mijn ogen te openen. Ik kijk in het gezicht van een verpleegster, die vraagt: “mevrouw had u een nachtmerrie?” Ik stel haar gerust en als ze de zaal verlaat kijk ik naar het voeteneind. Jawel, mijn gipsbeen is er nog. Ik laat mijn hand onder het dekbed glijden en onder het elastiek van mij pyjamabroek. “Oef, wat ben ik nat”, merk ik aan de stof van mijn slipje. Heel, heel stiekem vinger ik mij naar een ontspannend hoogtepuntje, heel stil…mmm lekker!

Jade

PS. Verhaal geïnspireerd op de song Dr. Robert van The Beatles.