Agavesap

Ze stond dromerig naar de zee te kijken. Af en toe dwaalde haar blik af naar een golf die het strand overspoelde. Na wat een eeuwigheid leek, draaide zich om, schopte haar slippers uit en liep op blote voeten tussen de rotsen door, tot bij een beschutte plek waar cactussen groeiden. Ze zag een man staan met zijn rug naar haar toe, onbeweeglijk, zijn armen over elkaar. Zijn lange haren hingen los en bewogen nauwelijks in wat een verre herinnering leek aan het zeebriesje dat ze eerder had gevoeld.

Ze liep haast automatisch naar hem toe en streek met één hand heel licht over zijn haren. Hij rilde. Zonder zich om te draaien trok hij zijn T-shirt uit; hij gooide het niet van zich af, maar liet het loom uit zijn hand glijden waardoor het langs haar been op de grond viel. Ze merkte nu pas hoe dicht ze tegen hem aan stond. Ze liet haar wijsvinger de kromming van zijn ruggengraat volgen, tot ze vastliep bij de riem van zijn broek.

Ze aarzelde even, maar hij bracht zijn handen achter zijn rug en streelde haar vinger, haar hand, haar arm. Dan nam hij haar hand vast en trok, zodat ze wel moest meelopen met de beweging van zijn arm tot ze voor hem stond. Hun ogen haakten zich aan elkaar vast en ze voelde haar benen beven. Alsof hij dat gemerkt had, liet hij zich langzaam op zijn knieën zakken en trok haar bij haar schouders met zich mee; zijn handen daalden tot op haar heupen en gingen dan weer omhoog, haar topje met zich meenemend. Ze realiseerde zich dat ze geen bh droeg en begon te gloeien vanbinnen.

Hij zat doodstil met haar topje nog in zijn hand en keek alleen maar. Ze werd overmoedig en begon aan zijn broek te sjorren. Hij liet zich op zijn linkerzij vallen waardoor ze de greep op zijn riem verloor; hij lachte. Hij had een prachtige lach, die ervoor zorgde dat ze niet anders kon dan naast hem gaan liggen en hem kussen. Tijdens die kus, die langer leek te duren dan alle kussen die ze zich kon herinneren, voelde ze dat hij nu aan háár riem begon te prutsen.

Twee tellen later lag haar broek aan haar enkels. Hij rolde bij haar vandaan, stond op en keek vanuit de hoogte op haar neer. Dan wandelde hij weg, tot aan de rand van de open plek, waar een groepje agaven groeide dat ze voordien niet had gezien. Hij plukte een blad en kwam ermee terug naar haar. Ze was zich uiterst bewust van haar naaktheid terwijl ze daar in het zand lag, vooral omdat hij nog half gekleed was.

Hij knielde naast haar neer en liet zijn vingertoppen van boven naar beneden langs haar rechterzij fladderen, over haar buik en weer omhoog langs haar linkerzij. Dan brak hij het agaveblad in twee, kneusde een helft tussen zijn handen en begon haar met het sap in te wrijven. Ze meende zich vaag en vluchtig te herinneren dat dat een natuurlijk middel was tegen zonnebrand, maar haar verstand leek geen greep meer op haar te hebben. Haar huid leek te branden onder zijn aanraking.

Toen ze dacht dat ze elk moment zou kunnen ontploffen, ging hij abrupt weer rechtop staan. Hij zette zijn voeten aan weerszijden van de hare en greep zijn riem vast. Terwijl hij onafgebroken in haar ogen keek, ontdeed hij zich van zijn broek alsof hij een tweede huid afstroopte, tergend langzaam. Hij bukte zich om de andere helft van het agaveblad te nemen en begon zichzelf ook in te wrijven.

Ze werd haast gek van de langzame, sensuele bewegingen die hij maakte; zijn haren vielen warrig over zijn ogen, waardoor zijn blik nog intenser leek. Hij liet de resten van het blad uit zijn hand glijden, zoals hij eerder met zijn T-shirt had gedaan, en knielde neer. Hij liet zich langzaam over haar heen glijden…

Toen hij bij haar binnenkwam, was het alsof hij haar in brand stak. Ze voelde de hitte door haar binnenste lopen tot in haar hals. Hij leek wel een god, zijn lichaam was omrand door de stralen van de zon die net boven hen stond… Ze had het gevoel dat ze in een trance kwam, ze had nog nooit zo genoten. Het vuur in haar lichaam deinde uit tot het orgasme van haar leven. Even later voelde ze hem schokken; hij kreunde. Dan maakte hij zich langzaam van haar los, kuste haar zacht op de mond, keek nog één keer heel diep in haar ogen en sloot dan haar oogleden met zijn vingers. Ze voelde hoe hij haar losliet en bleef nog even liggen met gesloten ogen.
Toen ze opkeek was hij verdwenen. Ze zag hem nooit meer terug.