Party in black and white (deel 2 – slot)

In deel 1 geeft de ska band een geweldig concert. Nagenietend rijden Lynn, Robert en Al in het bestelbusje naar huis, waar Al zal blijven overnachten. Hij kan de slaap niet vatten. Kind aan huis als hij is, is hij naar beneden geslopen. In de huiskamer heeft hij een pornofilm opgezet. Lynn kan echter ook niet slapen. Ze gaat naar beneden om melk te drinken, maar betrapt Al. Zij helpt hem een handje. Wakker geworden is Robert nummer drie die de trap afdaalt.

“Wat is dat nou, wat is potverdikkie hier aan de hand? Zijn jullie nou helemaal gek geworden?”, roept Robert als hij de trap af is, de kamer binnenkomt en op de TV ziet hoe de borsten van een dame door twee kerels worden bespoten. Maar ook hoe de pyjamabroek van Al wagenwijd openstaat en er een rol keukenpapier op de salontafel staat. Al kijkt verschrikt naar zijn vriend. Hij voelt zich betrapt. Lynn heeft hem zojuist afgetrokken. Hij heeft zijn hoogtepunt door de kamer gegromd, Robert moet ervan wakker zijn geschrokken. Wat zal er nu gaan gebeuren? Zal hij het huis worden uitgejaagd? Is hun vriendschap nu voorbij? Hoe moet het verder met de band? Wel gek eigenlijk dat Lynn veel minder schrikt.

Maar dan schiet ik in de lach. “Doe niet zo flauw Rob”, zeg ik, “je wil gewoon meedoen, zeg dat dan ha ha ha”. Robert en ik, we kijken Al aan. Het is alsof hij het in Keulen hoort donderen, zo verbaasd kijkt hij. De gezichten van zijn twee vrienden vertonen een enorme gezamenlijke vrolijkheid. Waarop ik er onverhoeds doorheen knal: “zeg niet dat je geen zin hebt om mee te doen”. Nu weet Al helemaal niet meer hoe hij het heeft. Is het een uitnodiging? Tijd om erover na te denken heeft hij niet. Ik vlieg hem om de nek en kus hem op zijn wangen. En dan op zijn lippen. Ik voel zijn hand op mijn rug. Hij is zich aan het moment aan het overgeven. Ik duw mijn tong tussen zijn lippen, wat voor hem het teken is dat hij al het tegenstribbelen maar beter kan laten varen. Hij beantwoordt mijn kussen met overgave. Onze tongen likken elkaar, proeven elkaar, genieten van elkaar.

Terwijl Al en ik aan het zoenen zijn, maakt Robert zich nuttig door aan de pyjamabroek van zijn vriend te gaan sjorren, net zo lang tot die op een hoopje in de kamer ligt. Ook ontdoet hij mij van mijn kamerjas, waardoor ik nog slechts in een minuscuul slipje gekleed ben. Als laatste is zijn eigen pyjama aan de beurt. Als ook die op de kamervloer is beland, grijpt hij naar de slappe, donkere piemel van zijn vriend. Hij pakt die bij de schacht en begint langzaam op een neer te pompen met zijn hand. Zo brengt hij er weer wat leven in. Van een gekrompen lid veert die weer op tot het bijzondere formaat van eerder die avond. “Jeetje Al”, zegt mijn vriend onbeschaamd, “wat een ding heb jij”. Ik stop met zoenen en zie dat Robert gelijk heeft. Alsof er zojuist niets is gebeurd staat er een paal recht overeind. Ik voel me helemaal warm van binnen worden, als ik dat zie. “Ik haal even wat glijmiddel Lynn”, reageert Robert. Hij sjeest de kamer uit, rent de trap op en neer en is vliegensvlug weer terug met een flacon waarin het glibberige spul zich bevindt.
Hij giet er een hoeveelheid van over de staaf van Al en vervolgens wat op mijn hand. Ik wrijf er mijn kutje mee in. Vervolgens veer ik op en houd mijn slipje iets opzij. Dan klim ik op de schoot van Al en houd mijn schaamlippen met twee vingers uiteen. Robert pakt de grote lul vast en dirigeert die naar mijn vulva. Ik zak iets omlaag en dan gebeurt het. De enorme dikte van Al glijdt zomaar mijn kut in. Hij vult me totaal. Elke millimeter van mijn binnenkant voelt de warmte van zijn mannelijkheid. Het langzaam neuken kan beginnen.

Maar niet voordat ook Robert zich in het strijdgewoel stort. Er zit nog genoeg glijmiddel in de fles. Daarom laat hij dat over mijn sterretje en ook over zijn eigen piemel stromen. We zijn nu zo glad, dat als hij dichterbij komt en achter mij zijn eikel tegen mijn strakke holletje duwt, zijn piemel weinig moeite heeft om in mij te glijden. Wat een feest, een joekel in mijn vagina en nog eentje, maar dan in mijn kontje. Het voelt zo overweldigend, doordringend en tegelijk zo heerlijk dwingend. Deze mannen hebben mij in hun greep, hier is geen ontsnappen aan. Ik word geneukt door Al, ik word geneukt door Robert. Twee mannen die mij tegelijkertijd aan het berijden zijn. De twee lullen gaan in en uit, in en uit. Steeds ietsje sneller, telkens een beetje steviger. Mijn borsten wiebelen heen en weer bij elke stoot. Ik kreun van zoveel opwinding. Gedrieën vormen we een kluwen van hijgende mensen. Als een wilde dans, een gevecht. Dierlijk en ruw stoten de kerels. En ik stoot met mijn lichaam terug.

Ze hebben me in hun macht, maar denk maar niet dat ik niks terug doe. Ik bonk mijn billen tegen het lichaam van Robert, ik draai mijn vagina over de pik van Al. Dieper, harder, sneller. “Kom maar op”, zo gaan mijn gedachten, “neuk me dan, stel geile donders dat jullie zijn!” De remmen zijn los, de schaamte voorbij naaien we elkaar dat het een aard heeft. Zweetdruppels parelen van onze gezichten, als zich de climax aandient. Als eerste is het Robert, die mijn billen volspuit met zijn warme zaad. Hij roept zijn hoogtepunt de kamer door. Het moet een hele lading sperma zijn, nu ik zijn grommen secondenlang hoor aanhouden. En dan volgt Al. Zijn laatste stoten zijn nog heftiger dan daarvoor. Zijn gezicht vertrekt, grimassen verraden de inspanning als hij voor de tweede maal deze avond heftig klaarkomt. Het hele tafereel duwt mij dan over de rand. In een flits verkrampt mij hele onderlijf. Mijn sterretje trekt aan, mijn vagina ook, alles daar concentreert zich tot een zo overheersend gevoel van wellust, dat ik de derde ben die luid gillend klaarkom.

Wat een avond, wat een nacht, wat een ochtend. En vooral: wat een feest is het geweest. Met z’n drieën hangen we op de bank, luid nahijgend en zuchtend. Ik heb de rol keukenpapier van tafel gepakt, een pakketje gemaakt en in mijn slipje geschoven om het zaad op te vangen. Ik geef de keukenrol door, zodat we het zweet van onze voorhoofden kunnen wissen. “Zullen we douchen?”, vraagt Robert na een tijdje, “wie gaat eerst?” Nu Al heeft ervaren hoe fijn het bij ons is, stelt hij voor: “gewoon tegelijk, met z’n drietjes, gezellig jongens!” Zo besluiten we het feest in zwart en wit een waardig eind te geven.