Londen, 1815
Ze rukte aan de deurklink van de grote, eikenhouten bibliotheekdeur. Niets! Ze probeerde het nog eens en drukte de klink dieper in, maar er zat geen beweging in. De gedempte voetstappen achter haar maanden haar aan tot spoed, maar tevergeefs, ze was opgesloten! Ze voelde zijn grijns eerder dan ze hem hoorde. ‘Je zou ondertussen toch wel moeten weten dat een gesprek halverwege verlaten niet netjes is, Victoria’. Haar naam op zijn lippen zond een rilling door haar ruggengraat. Het volgende moment fluisterde zijn stem zacht en laag in haar oor: ‘Zeker niet als een van de gesprekspartners het daar niet mee eens is’. Ze deinsde onwillekeurig een beetje achteruit toen ze voelde hoe dicht hij bij haar stond. Ze moest haar gedachten ordenen en dat was simpelweg onmogelijk met hem in haar buurt. Zo zelfverzekerd mogelijk draaide ze zich om en probeerde hem hooghartig aan te kijken.
De man die voor haar stond was de gevaarlijkste man die ze ooit in haar leven had leren kennen. Door de society was hij gebrandmerkt als een losbol, die zich bepaald niet hield aan de strenge zedenregels die wel op vrouwen van toepassing waren. Hij stond erom bekend zijn plezier te halen uit het verleiden van vrouwen en ze begreep maar al te goed hoe hij dat voor elkaar kreeg. Zijn perfect op maat gemaakte kleding accentueerde zijn brede schouders en harde lichaam en werd gecombineerd met een witte, gesteven halsdoek die nonchalant maar zorgvuldig geknoopt was. Zijn donkere haar was vol en smeekte om door de war gehaald te worden. Zijn gelaatstrekken waren scherp en donker en in zijn ogen lag een smeulende blik die de meest vastbesloten vrouwen nog op de knieën wist te krijgen.
Als overmaat van de ramp bevonden ze zich op dat moment ook nog eens op zijn terrein, het hol van de leeuw. Ze werden omringd door stapels boeken die keurig geordend de wanden van de kamer bedekten. Door het lage raam aan de andere kant van de bibliotheek viel de schemering naar binnen. Een knapperig vuurtje in de haard naast het raam wierp schaduwen op de twee comfortabele stoelen die daarvoor gepositioneerd waren. In het midden van de kamer stond een groot bureau, waar ze hem achter had gevonden toen ze de kamer een kwartiertje geleden betrad. Het was dom geweest van haar, besefte ze nu. Ze had zich laten leiden door een irrationele opwelling om hem nog een laatste keer uit te dagen, te kwellen bij voorkeur, even vergetend dat hij niet met zich liet spelen. Toen niet, nu niet.
Ze dwong zichzelf te concentreren op het gesprek. ‘O, ja? Ik meen toch echt dat ons gesprek was afgelopen’, probeerde ze op haar meest arrogante toontje. Hij keek haar alleen maar geamuseerd aan en zijn lippen krulden tot een lichte grijns. Ze kreeg het warm en ineens voelde de atmosfeer zwaar en elektrisch. Hij deed een stap in haar richting en instinctief deed ze wat passen achteruit, in een poging wat afstand te creëren. Schuifelend probeerde ze aan hem ontsnappen maar plotsklaps botste ze met haar billen tegen een harde rand. Ze stond tegen zijn bureau aan en kon geen kant meer op.
‘Je weet dat ik je niet kan met hem kan laten trouwen. Hij kan je niet geven wat je nodig hebt’. Zijn stem klonk bedaard en onverschillig maar ze had ondertussen geleerd daar doorheen te kijken. Ze trok haar wenkbrauwen op, in een poging zijn bedaarde houding te imiteren. ‘O? En wat heb ik volgens jou dan wel niet nodig?’, kaatste ze terug. Haar woorden bleven beladen in de lucht tussen hen hangen. Zijn ogen werden een tint donkerder en als antwoord omsloten zijn handen haar middel, haar daarmee dwingend hem aan te kijken.
Het knetterde tussen hen en haar adem stokte even. Heel langzaam boog hij zich voorover om met zijn lippen de hare te strelen. Zijn handen schoven over de stof van haar jurk omhoog en juist op het moment dat zijn vingertoppen over haar gevoelige tepels streken, beet hij zachtjes op haar onderlip. Ze kon een kreetje van verrassing niet binnenhouden. Hard en eisend nam hij nu bezit van haar mond, haar gebiedend om zijn kus te beantwoorden. Zijn vingertoppen maakten draaiende beweging over haar harde tepels en gefrustreerd constateerde ze dat de reactie van haar lichaam haar verried. Langzaam gleed zijn mond naar haar kaaklijn om uiteindelijk zacht aan haar oorlelletje te knabbelen. De zachte zucht had haar mond al verlaten voor ze er erg in had. Zijn mond dwaalde af. Zijn warme adem gloeide in haar hals en zijn tong liet sporen achter op haar huid.
Met een behendigheid die haar zowel fascineerde als beangstigde, maakte hij de knoopjes van haar jurk los en met een beheerste doelgerichtheid duwde hij de hinderende lagen stof opzij. Haar tepels stonden snoeihard overeind en haar huid voelde verhit. Haar hoofd was gevuld met wolken en ze kon alleen nog maar hard kreunen toen zijn mond zich eindelijk om haar tepel sloot. Behendig bewerkte zijn mond haar tepel, in een spel waar likken, zuigen en bijten vakkundig werden afgewisseld. Al het verzet wat ze nog in zich had smolt weg en ze kon niets anders dan zich volledig overgeven. Haar gewillige reactie ontlokte een zachte grinnik bij hem. Gretig om zijn naakte huid op de hare te voelen, graaiden haar handen naar zijn lichaam. Door passie en onervarenheid waren haar ontkledende handen onhandig en hij schoot haar te hulp, gehoor gevend aan het vuur dat hen beiden verteerde.
Hij duwde haar achterover op het bureau, terwijl zijn handen afdwaalden onder haar lange rok en over haar kousen naar boven gleden. Haar omgeving vergetend kreunde ze laag en hard. Als vanzelf schoven haar benen uit elkaar om hem de volle ruimte te bieden. Hij streelde nu haar dijen en werkte langzaam zijn weg omhoog. Haar ongeduld liet haar heen en weer kronkelen, onrustig de hand tegemoetkomend die ze wilde voelen. Zijn ademhaling versnelde bij het voelen van haar ongeduld en gretigheid. Eindelijk bereikte zijn hand haar natte vrouwelijkheid. Zijn vingertoppen stimuleerden haar clitoris op zo’n manier dat ze het niet lang meer dacht vol te houden. ‘Alsjeblieft’ smeekte ze. Haar stem was gereduceerd tot alleen nog maar wat hees gefluister. ‘Mmm, wat zei je?’ was zijn plagende reactie terwijl hij ondertussen vakkundig doorging met haar in vuur en vlam te zetten. ‘Alsjeblieft!’ Haar stem had nu wat weg van een klein gilletje, maar het kon haar niet meer schelen. Ze zou hem erom smeken als hij daarom vroeg.
Ineens waren zijn hemelse handen verdwenen en voordat ze het wist voelde ze zijn penis voor haar opening. Haar ondersteunend met zijn armen duwde hij haar benen nog wat wijder. Hij bewoog de top van zijn eikel door de sappen van haar vagina. Heen en weer, totdat ze dacht gek te worden van verlangen. Toen, zonder waarschuwing, stootte hij zijn grote lid in een keer bij haar naar binnen. Ze schreeuwde het uit maar hij had zijn hand over haar mond gelegd om het geluid te smoren. Hij boog zich voorover om één van haar tepels in zijn mond te nemen terwijl hij haar volledig vulde. Hij nam haar met harde, stevige stoten terwijl zij met haar rug achterover op het koele hout van het bureau vastgepind lag. De borst die hij niet in zijn mond had deinde mee op het ritme van zijn stoten. Het alles overweldigende genot liet haar uiteindelijk bijna schreeuwen terwijl haar blik vervaagde. Aan zijn onregelmatige gekreun te horen leidde ze af dat hij ook dicht bij zijn ontlading was. Toen gaf ze zich over en de wereld explodeerde in haar hoofd. Haar lichaam maakte onbeheerste, harde schokken. Ergens veraf registreerde ze dat hij nog een paar keer hard en diep in haar stootte voordat ook hij verlossing bereikte en zijn zaad diep in haar spoot.
Hijgend en uitgeput bleven ze een poosje liggen voordat hij haar met ogen aankeek waar de storm uit verdreven was. ‘Nu weet je wat je nodig hebt’, was het enig wat hij zei.