— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —

Kamer 214

Ze heeft ingecheckt. Met de sleutel in de hand loopt ze de trap van het hotel op. Ze heeft het warm. Het is net negen uur geweest als ze de sleutel in het sleutelgat steekt. Een keurige kamer is het, met een breed bed. Even kijkt ze in de badkamer. Mooi, er is ook een bad. Ze zet de tv aan en laat ondertussen het bad vollopen. Voor tienen zal hij hier niet zijn, als hij al komt. Twee uur zullen ze samen kunnen doorbrengen. Twee uur waarin ze elkaar gaan beminnen, echt voelen en ruiken. Twee uur waarop ze maanden zullen moeten teren. Waarvan ze nu al weten dat het veel te kort zal zijn.

Net als ze zich heeft uitgekleed om het bad in te stappen gaat haar mobiel.
“Ja?”
“Ja pop met mij, ik ben onderweg, binnen een half uur ben ik bij je.”
“Kamer 214 is het, wil je me aangekleed of niet?”
“Haha, verras me maar!”
“Tot zo dan liefie.” En ze verbreekt de verbinding. Meteen gaat de telefoon weer.
“Heb je zin in me?”
Ze lacht: “Altijd! Ik wil lekker ruiken als je binnenkomt, ik zet de deur op een kier. Stuur maar een smsje als je geparkeerd hebt”.

Jee, hij is onderweg! Het gaat echt gebeuren en het moet geweldig worden. Ze stapt in bad en scheert zich helemaal glad. Even afspoelen met de sproeier en klaar. Ze kleedt zich toch aan, dan blijft er nog wat werk voor hem over. Ze heeft een gekoelde fles Cava meegenomen, die zet ze op tafel. Het onrustige gevoel en de spanning nemen toe, haar huid tintelt. Hij moet er nu bijna zijn, het wachten duurt lang. Ze pakt een vakblad dat ze heeft meegenomen, maar kan zich niet concentreren.

Plots wordt er op de deur geklopt. Dat kan hem nog niet zijn, hij zou eerst smssen. Ze doet voorzichtig de deur op een kier. “Verrassing!!”
Ze laat hem binnen en sluit snel de deur die ook gelijk op slot gaat. Ze kijken elkaar aan, de spanning is om te snijden.
“Hou me even vast”, fluistert ze. Hij sluit haar in zijn armen.
“Laat me je even bekijken pop, wat ben je mooi.”
Hij is langer dan zij is, ze kan zich heerlijk tegen hem aanvleien. Het past precies.
“O, schatje wat heb ik hier naar verlangd”, fluistert hij.
“Ik ook lieverd.”

Hun lippen vinden elkaar en gretig kussen ze elkaar. Zijn tong dringt bij haar binnen en speelt met de hare.
“Wat ben je lekker”, fluistert hij. Ze raken opgewonden van de voorzichtige aanrakingen. Alleen deze twee mensen en het moment, verder is er niets. Zijn handen gaan over haar rug, verdwijnen onder haar shirt en veroorzaken een rilling. Hij trekt haar shirt uit, zij geeft zich over. In haar beha staat ze voor hem.
“O, wat zijn ze mooi”, fluistert hij terwijl hij haar borsten één voor één in zijn handen neemt en haar op kleine afstand duwt om haar goed te kunnen zien. Hij vindt de sluiting op haar rug, maakt hem los en trekt haar beha uit.

“Ik wil je lijf voelen”, zegt ze en helpt hem uit zijn shirt. Met naakte bovenlijven staan ze tegen elkaar aan, terwijl hun lippen elkaar vinden en hun tongen zich verstrengelen. Hij kust haar en fluistert dat hij haar gek gaat maken. Zijn tong gaat via haar hals naar beneden, hij zakt wat door zijn knieën en duwt haar borsten omhoog. Als hij haar tepel likt, gaat er een siddering door haar heen. Hij likt en zuigt heel zachtjes. Zijn tong bespeelt haar tepel, draait rondjes, zuigt en likt. Ze begint te kirren.

“Schatje, ze worden steeds groter!”
“Ja, bij jou groeit er ook iets”, en ze laat haar hand over de verdikking aan de voorkant van zijn broek gaan. Ze vindt de knoop en de rits en helpt hem uit zijn broek.
“Doe die slip ook maar uit.”
“Wow, wat ben je groot!”
Ze pakt hem even in haar hand en voelt de warmte, het kloppen. Ze zoent hem, terwijl ze voorzichtig met haar handen zijn lichaam verkent. Naakt staat hij voor haar en hij helpt haar uit haar broek. Zij heeft haar slip nog aan. Het voelt zo vertrouwd.

“Ga maar liggen”, fluistert ze. “Ik heb een verrassing voor je”. Ze loopt naar het tafeltje, haalt de goudkleurige folie van de hals van de fles die ze meegebracht heeft en ontkurkt hem voorzichtig.
“Ik heb geen glazen meegenomen, maar die hebben we ook niet nodig”, zegt ze glimlachend. Hij ligt op bed en ze schenkt voorzichtig wat van het koude, prikkelende, mousserende roze vocht in zijn navel. Hij siddert. Het tintelende vocht loopt in een straaltje over zijn buik. Snel likt ze het op met haar tong, vanaf zijn navel volgt ze het spoor van de wijn via zijn buik. Van de ene kant en dan naar de andere kant.

“Mmm, dit is lekker”, zegt ze.
“En ik dan?” vraagt hij. Hij neemt de fles van haar over, neemt een slok uit de fles en met zijn mond vol likt hij haar tepel. Ze siddert, het koele tintelende vocht doet haar tepel even verschrompelen, maar de warmte van zijn tong zorgt ervoor dat dat maar van korte duur is. Hij giet wat van het goddelijke vocht tussen haar borsten en likt het op.
“Goede keuze schatje, dit is heerlijk.”
“Geef mij dan nog maar een slok”, fluistert ze.

Het voorzichtige vrijen wordt steeds intenser, en ze wil meer. Ze wordt vochtig tussen haar benen, ze wil daar aangeraakt worden. Hij kust haar borsten en grijpt haar billen. Al kronkelend over het bed spatten de vonken eraf. Kreunend werpt ze haar hoofd achterover, en drukt haar bekken naar voren. Haar benen moeten uit elkaar, en wel nu! Met haar benen wijd rijdt ze tegen zijn harde paal. Hij pakt haar benen en houdt ze open en voorzichtig drukt zijn pik tegen haar kale kutje aan. Heel langzaam penetreert hij haar. En heel voorzichtig geeft zij tegendruk. Eenmaal in haar, begint hij tergend langzaam rondjes te draaien met zijn heupen. Ze wordt gek.

De twee uren die ze samen hebben lijken een eeuwigheid te duren. Het komt tot een ontlading van het verlangen en de spanning van de laatste maanden, waarin ze elkaar alleen maar via de webcam hebben gezien. Digitaal hadden ze al seks gehad, maar eindelijk kunnen ze elkaar nu voelen. Kussen. Beminnen. Alle remmen gaan eraf, ze kunnen niet genoeg van elkaar krijgen. Daar, in kamer 214, komt ze klaar door zíjn vingers, in plaats van de hare. Van zijn tong, die eindeloos rond haar lipjes likt, voordat hij zachtjes haar klitje kust. Na deze spetterende twee uur nemen ze afscheid. Kamer 214 zal een vast, maandelijks ritueel worden.



Beoordeel dit verhaal

Plaats een Reactie

Ben je een robot? *