Het penseel

Het moet zo geweest zijn… in een ander leven. Een leven hiervoor, waarin jij misschien mijn geliefde was. Je vingers vinden automatisch hun weg naar de plekken die mij als vanzelf in extase brengen. Je mond kust de mijne en voelt als het missende puzzelstuk. En je tong, mijn god, je tong… Met de finesse van de kwast van een kunstschilder glijdt je tong over mijn lijf. Het maakt niet uit waar je begint, mijn hele lichaam staat in vuur en vlam als je mijn huid raakt. Mijn grotje wordt als vanzelf nat wanneer je adem mijn lipjes raakt en je tong daar zijn werk doet. Hoe kan het zijn dat je dit alles weet, dat je van nature aanvoelt wat mij kan bekoren? Dat je mij kunt laten kreunen vanuit het diepste van mijn ziel? Je moet dit eerder gedaan hebben met mijn lijf, het is anders onmogelijk dat je mij zo kunt verleiden. Dat is niemand eerder gelukt, waarom lukt het jou wel? Waarom?

Dan val ik in slaap, en begin aan een reis waarin me alles duidelijk zal worden. Een droom waarin ik eindelijk ontdek hoe het komt dat jij mijn andere helft lijkt te zijn. De helft die mij compleet maakt…

Ik zie mezelf door een straat lopen. De stof van mijn jurk ruist langs mijn benen, het lijfje zit strak om mijn borsten. Mijn decolleté komt geweldig mooi uit in de wijde hals van de jurk. Ik voel me goed. Ben op weg naar een afspraak met Peter Paul Rubens. Ik heb deze schilder gevraagd een portret van mij te schilderen, als cadeau voor mijn geliefde. Ik ben er bijna, zie zijn huis al staan. Ik klop op de deur, die niet snel daarna open gaat. Voor me staat een man die me vanaf het eerste moment dat we elkaar in de ogen kijken enorm fascineert. Hij nodigt me uit om binnen te komen en sluit de deur achter me. Ik voel zijn ogen over mijn silhouet gaan. Ze blijven iets langer steken bij de welving van mijn rug waar mijn billen beginnen. Ik krijg spontaan kippenvel en voel dat zijn manier van kijken mij niet onberoerd laat.

We lopen verder naar zijn atelier, waar hij naast de vanzelfsprekende schildersattributen een mooie bordeauxrode chaise-longue heeft staan. Ernaast staat een mooi tafeltje met daarop een grote schaal met allerlei soorten fruit. We praten wat over koetjes en kalfjes en dan vraagt hij me of ik mezelf aan hem wil tonen. Ik gloei, bloos zelfs een beetje en ga achter het kamerscherm staan, dat hij in een andere hoek van zijn atelier heeft neergezet. Terwijl ik me uitkleed, vraag ik me af hoe zijn handen zouden voelen op mijn borsten. Hoe zijn lichaam zou passen in het mijne.

Als ik zover ben, vraag ik hem of ik op het bankje moet gaan liggen. Ik voel toch wat schaamte, terwijl ik weet hoe geïnspireerd hij raakt van volle vrouwenlichamen. Hij bevestigt mijn vermoeden en ik loop naar het bankje toe. Ik hoor hem zuchten, en hij vertelt me ineens hoe mooi hij me vindt. Weg is mijn schaamte en mijn gêne.

Ik vlei me neer op het mooie bankje. Dan geeft hij me instructies. Mijn hand moet ik op de leuning leggen en de andere hand op mijn dij. Hij kijkt naar me en loopt op me af… wil toch nog iets veranderen aan de manier waarop mijn hand op mijn dij ligt. Ik voel hoe de lucht in beroering komt, zodra hij dichterbij komt. Vervolgens voel ik zijn hand op de mijne, en zijn adem raakt mijn buik. Ik ril. Wat een effect heeft deze man op mij! Nooit eerder voelde ik deze spontane geilheid, deze ongelofelijke passie in mij groeien. Hij loopt terug naar zijn doek en pakt wat verf en een penseel. Ik hoor hoe de haren van het penseel het doek strelen en wou dat mijn lichaam het doek, en zijn handen het penseel waren. Ik sluit heel even mijn ogen en probeer me voor te stellen hoe dat zou zijn. Dan voel ik ineens weer die adem, en ik open mijn ogen. Hij zit op zijn knieën naast me en streelt me met een droog, marterharen penseel. Wat een zalig gevoel is dat! Ik vraag hem wat hij met me gaat doen en brutaal antwoordt hij dat hij me gaat verleiden.

Hij laat zijn penseel over mijn tepels gaan, die gelijk reageren en keihard worden. Dan gaat hij verder over mijn buik en stopt even bij mijn navel. Dit is echt ongelofelijk lekker. Ik wil hem kussen, maar dat kan niet. Ik wil hem voelen, maar mijn lijf doet niet wat ik wil. Ik ben als was in zijn handen. Ik kreun, en vraag hem of hij door wil gaan. En dat doet hij, want de streling van het penseel gaat omlaag, richting mijn meest intieme plek. Mijn kutje is al zo ontzettend nat, en hij doopt het penseel er even in. En dan schildert hij, creëert een meesterwerk van mijn vocht op mijn buik. Ik voel me geweldig, alsof ik buiten mezelf treed van geilheid.
Het penseel glijdt terug naar mijn lipjes en hij opent ze met zijn vingers. Wat ik dan voel is echt onbeschrijfelijk, hij raakt mijn klitje aan met het penseel. Onmiddellijk kom ik schokkend klaar, mijn borsten schudden op en neer, mijn ademhaling versnelt. Ik kreun, grom en beveel hem dan om zich uit te kleden. Zeg hem dat ik hem wil voelen. Zijn pik in mijn natte kut, zijn hardheid in het zachtste plekje van mijn zijn.

Maar in plaats daarvan…staat hij op en loopt terug naar zijn doek. Hij zegt me dat ik nu precies de uitstraling heb die hij nodig heeft om een schilderij van me te maken. Dat ik nu de uitdrukking op mijn gezicht heb die mijn geliefde wil zien. En dan zwijgt hij, en schildert mijn lijf. Dit keer met olieverf op doek…

Ik word wakker uit mijn droom en vraag mij af hoe deze Rubens eruit zag, ooit. Ik zet mijn computer aan, en tik “Rubens” in bij Google. Dan verschijnt zijn naam: Pieter Paul Rubens. Veel meesterwerken, één zelfportret. En ineens begrijp ik het…