Daduda’s dagboek

Dimedance 128, vier roepen na de avondwacht.

Ik schreef gisteren al dat ik vandaag waarschijnlijk laat zou schrijven en ziehier mijn voorspelling is uitgekomen. Vier roepen na de avondwacht en ik zit nog bij een stompje kaars te krassen in mijn dagboek.
Vanmorgen stond ik vroeg op. Toen ik uit het raam keek zag ik hoe de eerste zonnestralen over de stad kropen. Die eerste stralen zijn dan nog heel zwak en laten de kleine donkere steegjes waar de laatste dronkaards de kroeg uitgestampt zijn, nog in het duister gehuld. Daar op de hoofdweg liepen de koopmannen achter hun kar naar de markt.

Meteen wist ik het weer, eerst werken en daarna mijn afspraak met Cecaie, wat een jongen. Mijn werk leek eindeloos te duren, maar toch tegen twee roepen na de midwacht was het huis van meester Bochum schoon en gelukkig hoorde ik meteen buiten hoefgetrappel en de vrolijke stem van Cecaie. Zijn stem is zo helder dat ik helemaal gloei van binnen en het zo warm krijg, ook al zou de zon in geen honderd dagen hebben geschenen.

Ik sprong achter op zijn paard en wij galoppeerden weg. Waarheen wilde hij mij niet zeggen, ik was vandaag van hem, dat was de afspraak. Maar toch merkte ik dat we deze vervelende blokkendozen stad uitreden. Weg van de nauwe muffe straatjes met oplichters en dieven. Een opgelucht gevoel maakte zich van mij meester. Lekker de stad uit, even in de vrije natuur, ik kon me niets heerlijkers voorstellen. Nou ja niets….

De straten werden breder en de wachters van de priesters waren minder te zien. Gelukkig maar, want ik heb het niet zo met ze op. Voordat ik het wist schoot de stadspoort over ons heen en galoppeerden we over een prachtig uitgestrekte weide. In de verte kon ik de heuvels zien liggen. Toch zo ver zouden we vandaag niet geraken, dat was nog minstens een hele dag rijden. Nee aan de rand van de weide doemde het bos op. Cecaie was hier opgegroeid met zijn vader die houthakker was. Geen makkelijk bestaan maar de kennis van de omgeving en de natuur hebben onbetwistbare sporen achtergelaten in het karakter van mijn jongen. Ik sloeg mijn armen nog eens extra stevig om hem heen toen we door het bos raasden. Elk pad, elke boom, beekje en riviertje waren hem bekend en behendig stuurde hij zijn paard overal tussendoor. Ik genoot van de rit en voelde me vrijer dan ik me in jaren gevoeld had.

Plots schrok ik op uit mijn dromen. Het paard kwam met een schok tot stilstand, aan de rand van een prachtig vennetje. Cecaie gaf me zijn hand en hielp mij afstijgen. Ik keek om mij heen en zag hoe prachtig de oevers bedekt waren met zacht gras en mos. Het water was kraakhelder en een paar watervogels schoten heen en weer over het vennetje om de muggen te vangen die erboven vlogen.
“Hier kunnen we eindelijk alleen zijn” fluisterde hij in mijn oor.

Met een diepe zucht stortte ik mij tegen zijn brede borst. Dit is waar ik de hele week naar heb gesmacht. Mijn handen graaiden over zijn rug door het dunne stof van zijn hemd. Zijn stevige armen om mij heen. Zo kon ik alles vergeten zo was ik echt vrij.
“Ik heb je gemist.”

Zijn stem maakte mij nog warmer, ik gloeide van top tot teen. Langzaam zakten wij neer op het zachte mos. Een tijdje lagen wij daar, zeiden niets en keken naar de wolken. Nee we zeiden niets maar de hand in de zijne zei alles. Dit gevoel zou nooit meer over gaan.
Toch bracht de stilte ook een bepaalde spanning met zich mee. Een spanning die nog groter werd doordat Cecaie met zijn vrije hand zachtjes over mijn buik wreef. De stof van mijn blouse was iets omhoog gekropen en zo hadden zijn zachte vingers vrij spel bij mijn navel. Ik sloot mijn ogen.

De cirkels van zijn vingers werden groter en één voor één voelde ik de knoopjes van mijn blouse open schieten. Zachtjes gleed zijn hand omhoog, naar mijn borsten. Ik voelde dat mijn tepels helemaal hard waren van opwinding en nu de koele lentelucht mijn blote borsten beroerde voelde ik een rilling van puur genot door mijn lichaam. Zijn vingers streelden mijn nek en toen ze afdaalden naar mijn borsten hield ik het niet meer. Een luide kreun ontsnapte aan mijn lippen. Hier mocht hij nooit mee ophouden.

Tot mijn grote verbazing trok Cecaie zijn handen weg. Verbaasd opende ik mijn ogen om te kijken wat hij van plan was. Maar veel tijd kreeg ik niet, zijn hemd schoot van zijn lichaam en bedekte mijn ogen.
“Niet kijken alleen voelen,” gebood hij mij, vandaag was ik van hem.
Stil gaf ik mij over aan alle kriebels die zijn lippen in mijn nek legden. Hij likte aan mijn oorlel, zoende mijn nek, over mijn schouders en ik voelde hoe zijn warme huid tegen de mijne lag. Langzaam zakte hij naar beneden en zijn tong vond een lange kronkelige weg over mijn borsten. Zo nu en dan zoog hij aan mijn tepels, die beiden prikkelden en tintelden.

Oh, het liefst had ik hem die blinddoek omgedaan. Dit genot wat hij mij bezorgde wilde ik terug geven. Maar afspraak was afspraak en de regels waren duidelijk. Vandaag stelde ik geen vragen en deed braaf wat hij wilde. Toch maakte hij geen misbruik van de situatie. Nee integendeel, het leek wel alsof hij alles nog zachter deed dan normaal.

Met de grootste tederheid stroopte hij mijn wikkelrok af. Zijn tong daalde. Mijn buik werd bedekt door kussen en ik voelde mijn benen automatisch iets van elkaar gaan. Oh, wat een lekker gevoel. Zachtjes streelde hij langs de binnenkant van mijn dijen en plaatste zo hier en daar een zoen. Dit alles maakte mij zo gek dat ik mijn schaamlippen voelde openen. Ik was uiterste staat van opwinding. Ik stond helemaal open en mijn clitoris was helemaal gezwollen en dat alles zonder dat hij mij daar ook maar een keer aangeraakt had.

Luid kreunde ik bij elke aanraking en vuurwerk schoot door mij heen toen zijn tong eindelijk naar mijn kruis ging. Zachtjes over de buitenste schaamlippen. Een warme tong en daarna de heerlijke verkoeling van de lucht. Snel likte hij langs mijn binnenste schaamlippen en ik voelde mijn vocht stromen. Oh, wat was ik geil. Vuurwerk en sterretjes dat is alles wat ik zag. Zeker toen hij met een lange haal zijn tong door mijn kutje haalde. Een zachte lange zoen die eindigde met kleine cirkelbewegingen rondom mijn clitoris. Ik sidderde van genot en kon bijna niet meer denken. Zo heerlijk kan orale seks zijn. Niet voor niets stond dit in het geheime boek als de opperste verering van moeder natuur.

Niet dat ik daaraan dacht toen Cecaie’s tong over mijn genotknobbeltje schoot. Nee, geen gedachten, maar hevig schokken en alleen trillen dat was alles wat ik deed. Cecaie’s tong likte mij naar een ongekend orgasme en het was goed dat wij midden in het bos waren en niet in de stad. Want de kreun die ik slaakte bij het bereiken van het allermooiste moment zou zeker tien blokken verder zijn gehoord.

Heerlijk ben ik daarna in Cecaies armen gekropen, lekker nageknuffeld.
Zo was ik vanmiddag van Cecaie, ik heb me helemaal overgegeven aan zijn wil en ik moet zeggen zo wil ik altijd wel onder de macht van hem staan……Liefs