Ze kende hem, ze kende hem al twee jaar. Hij gaf les aan op de faculteit, waar zij haar opleiding volgde. Nu zaten ze tegenover elkaar op een terrasje in Leuven. Volk passeerde, maar dat zag ze niet.
Ze dacht aan de uren dat ze in zijn les zat, slechts met aandacht voor een vluchtig oogcontact dat ze dan angstvallig probeerde vast te houden. Merkte hij haar op, of deed hij slechts alsof? Ze keek in zijn richting met een subtiele oogopslag. Hij maakte aanstalten om te vertrekken, en dat deed hij ook. Hij stond en liep achter haar door. Zijn naakte arm streelde vluchtig over de huid van haar rug terwijl hij voorbij liep. Ze huiverde van zijn aanraking, de zachte streling deinsde verder onder haar huid. Ze deed haar ogen dicht, durfde hem niet na te kijken en zag niet dat hij zich omdraaide en even bleef staan.
Toen ze haar ogen open deed, was hij verdwenen. Op zijn tafeltje zag ze een doosje liggen. ‘Hij is iets vergeten’, dacht ze terwijl ze naar het tafeltje stapte. Het kleine bruine doosje lag achteloos langs het natte bierviltje. Nogmaals keek ze in de richting waarlangs hij was verdwenen. Ze nam het doosje op en opende het. Er lag een klein sleuteltje in met een briefje. Ze vouwde het briefje open: ‘Ontmoet me om 19.00 u, aan de botanische tuinen’, verder stond er niets. Ze had geen idee waar het sleuteltje voor diende, het was te klein om een deursleutel te zijn.
Het was nu 18.45. Ze haastte zich naar de andere kant van de stad. Toen ze bij de tuinen aankwam, hoorde ze de klok van de nabije kerk zeven maal slaan. Ze minderde vaart en wandelde de tuin in. De geuren van de verschillende kruiden deden haar duizelen. Ze keek rond, maar zag niemand. Slechts een wit zakje dat op een bank lag. ‘Sarah’ stond erop. Ze streek met haar vingers over haar naam in zijn handschrift, ging zitten op de bank, en opende het zakje. Er zat een boek met lederen omslag in. Op het slot van dit boek paste het sleuteltje, dat in het doosje had gezeten. Ze keek even om haar heen, maar zag niemand. Ze opende het boek en begon te lezen:
“30 januari 2000.
Sarah, dit is haar naam, passend bij de mooie vrouw, lange lichtbruine lokken met gouden lichtpuntjes die het licht weerkaatsen. Groene ogen, als van een wilde leeuwin, die me telkens weer vangen en genadeloos opslorpen. Ze houdt me vast, ik krijg geen adem; ik begeer haar.
Na de lezing van vandaag, bleef ze als laatste zitten. Ik stond boven in de aula, ze voelde mij met haar instinct van een roofdier. Ik wilde achter haar gaan staan, mijn lippen zouden haar tere hals brandmerken met het vuur dat ze in mij opwekte. Ze zou kreunen terwijl ik haar manen zacht zou aaien. Ik kon haar bijna al horen spinnen. Mijn handen glijden langs haar hals en openen de knoopjes van haar hemd. Ze voelde het als een bevrijding. Haar borsten zijn melkwit met kleine ronde tepels, klaar om mij als een welpje te voeden. Ze passen in mijn handen, haar borsten. Ik laat mijn hoofd langs haar wang strijken. Haar warme adem komt zuchtend naar buiten. Ze heeft haar ogen gesloten, mijn stoppelbaard tekent lichtjes mijn traject af. Het triggert haar, ze neemt mijn hoofd en leidt me naar haar borsten. Mijn tong streelt haar tepel, ik zuig hem zacht naar binnen, ze kreunt.
Ze opent geruisloos haar benen. Haar korte rokje schuift naar boven, panties met kanten boord, geen slipje, geschoren haartjes geleid tot in een smal streepje. Ze zakt onderuit, terwijl ze nog steeds mijn hoofd tegen zich aandrukt. Haar lippen schitteren in het licht. Mijn hand strijkt langs haar andere borst, over haar hand, naar haar been. Langs de binnenzijde van haar dij bereik ik haar intiemste delen. Mijn penis trilt in mijn broek. Ze voelt er aan, net alsof ze mijn grootte wilt schatten. Mijn hand vult zich met haar warme honing die uit haar spleetje sijpelt. Ze steekt haar vinger in haar grotje. Al kreunend wrijft ze het vocht op haar mond. Ze laat me proeven, haar warme tong zoekt de mijne. Ze smaakt heerlijk. Mijn hoofd verdwijnt tussen haar benen. Met grote halen lik ik haar kutje. Ze is zo zacht, zo sappig. Ze kreunt als ik aan haar klitje zuig. Mijn vingers assisteren mij. Ze glijden in en uit haar vagina. Ze spelen met haar lippen, ze strelen haar borsten en knijpen er zachtjes in. Ze kreunt steeds harder, haar spieren trekken schokkend samen. Ze komt klaar.
Even blijft ze zitten, haar groene ogen zoeken mij.
Ze vinden me en vangen me terug. Ze duwen me neer op de trappen van de aula. Ze openen mijn broek en verwijderen alle overbodige textiel dat mijn lichaam draagt. Ze lacht even naar me! Ik ben klaar om gevangen te worden of om gevangen te nemen. Mijn penis staat strak gespannen. Ze plaatst haar mond op het topje en laat hem in haar mooie mond binnenglijden. Een vibratie schiet door mijn benen. Ze beweegt haar hoofd steeds sneller. Ze speelt met mijn ballen en geeft een lichte druk erop. Ik kan niet meer denken. Met haar poesje strijkt ze over mijn been. Ik draai haar met één haal op haar rug. Ze spreidt haar benen wijdopen. Ik penetreer haar vochtige warme schede die mij gretig omhelst. Mijn bekken begint haast automatisch te pompen. Ze heeft me in haar macht. Ze slokt mij op, en ik laat mij gedwee meevoeren. Ze slaat op mijn billen. De warme pijn geeft een extra stimulans terwijl mijn penis zich in en uit haar beweegt. Een ondraaglijk ritme, steeds sneller. Ze leidt me, ze verslindt me. Haar spieren spannen zich aan. Haar tepels prangen naar voor. Haar ogen staan wild. Ze roept…, ik kan me niet meer tegenhouden. Een warme vloed verspreidt zich in mijn onderbuik, mijn benen trillen, ik kom klaar…
Sarah!!!”
Ze legt het boek op haar schoot neer, met haar hand streelt ze de binnenkant van haar dij. Ze heeft geen panty’s aan, en ook geen slipje. Ze voelt het warme vocht dat uit haar sijpelt. Ze zucht…
Plots voelt ze lippen, die een kus drukken in haar nek.
Een hand die haar manen streelt.
Ze kreunt…
