De deadline

Het is weer zover.
Vandaag komt Mark bij me op kantoor om een paar dagen samen te werken aan een stuk dat nu echt af moet. Ik loop heen en weer en voel me onrustig. Mark is een mega lekkere jongen van buiten de stad, die ik eens in de twee maanden moet weerstaan als we samen de deadline proberen te halen. Hij is zakelijk, maar ergens in z’n ogen zie ik een ondeugend kind dat me af en toe even begroet. Maar misschien verbeeld ik ‘t me ook wel…en zou ik het alleen maar willen. Ik raap m’n gedachtes bij elkaar, strijk m’n kleren glad, recht mijn schouders en sluit de deur achter me om op weg te gaan naar kantoor. In de auto kan ik me amper op ’t verkeer concentreren. Als ik m’n kantoor binnenloop is ’t er kil.

Ik zet de verwarming aan en nestel me achter m’n bureau. Eerst maar eens de goede stukken opzoeken, ik heb nog een kwartiertje tijd voordat Mark komt. Ik zet m’n bril op, pak de papieren erbij en al gauw zit ik met m’n hoofd in allerlei moeilijke zaken verwikkeld.
De tijd tikt door, maar ik merk ’t niet op. Totdat ik achteloos opkijk en daar staat Mark, nonchalant tegen de deurpost geleund.

Ik kijk over de rand van m’n bril en zie een mooie man in een mooi pak. Ik zoek naar een uitdrukking in z’n gezicht. Hij glimlacht, loopt naar me toe, zet zijn handen op m’n bureau en zegt: “Hallo…mijn lieve papierwurmpje.” Ik voel dat ik begin te blozen, dus ik wend m’n gezicht af, alsof ik zijn bril af wil zetten. Ik sta op en geef hem een hand. M’n stem klinkt hees als ik zeg: “Hai Mark, als ik jou zie, is ‘t weer tijd om hard te werken.” Waar haalde ik dat nu in godsnaam weer vandaan? Dat wilde ik helemaal niet zeggen! Beter was geweest: “Fuck die deadline en neem me hier op ‘t bureau, nu!”

Maar ik stamel wat, terwijl hij lacht. “Koffie?” roep ik net iets te hard en quasi-vrolijk.Ik wacht z’n antwoord niet af en loop snel de gang in naar het koffiezetapparaat. Ik herstel me voordat ik ‘t kantoor weer in loop met twee kopjes koffie in m’n handen. Mark is in de makkelijke stoel gaan zitten, aan de andere kant van mijn bureau. Hij lijkt erg op z’n gemak. Van binnen maan ik mezelf tot een normaal gesprek.
Ik geef hem koffie, ga tegenover hem zitten en reik hem de eerste stukken aan. Hij leest aandachtig de kleine lettertjes, om vervolgens een diepe zucht te slaken. Ik kijk hem vragend aan.

Mark wrijft met z’n handen door z’n gezicht, gaat vervolgens op ‘t puntje van z’n stoel zitten en zegt: “Meisje…ik heb geen zin vandaag in dit werk.” Ik frons m’n wenkbrauwen en ben verward. “Dit moet af Mark,” zeg ik streng. “Ja,dat klopt,” zegt Mark beheerst. “En nu?” vraag ik. “En nu ga ik de bus nemen naar de stad om te shoppen, ga je mee?”
Ik schud m’n hoofd om te voelen of ik nu droom of dat ‘t werkelijkheid is.Maar ‘t lijkt echt te zijn. Mark kijkt me vragend aan.
Ik denk diep na, maar kom niet tot een conclusie. Plotseling staat Mark op en zegt: “Nu beslissen dame.” Ik stamel wat, maar sta dan op, grijp m’n jas van de kapstok en zeg: “Kom op, let`s do it!” Mark lacht hard en volgt me de gang op.

Ik zie de mensen om ons heen verbaasd naar ons kijken, maar ‘t maakt me niets uit. We lachen hard, en gedragen ons als twee kinderen die zojuist hebben besloten te gaan spijbelen.
Als we door de grote draaideur van het gebouw naar buiten gaan, vraag ik ineens verbaasd: “De bus?” Mark lacht, pakt m’n hand en zegt: “Ja,meisje, de bus”. Ik lijk alles goed te vinden vandaag, dus waarom dit dan ook niet. ‘t Wordt de bus!

Ik geniet van het hobbelige ritje naar de stad, van al die mensen om ons heen, en van Marks kinderlijke vrolijkheid. Hij pakt m’n hand vast en sleurt me zowat door de mensenmenigte naar ‘t eerstvolgende warenhuis. Het is er heerlijk, warm en gezellig en dit heb ik al veel te lang niet gedaan.
Terwijl Mark bij de cd`s en de tijdschriften rommelt, kijk ik m’n ogen uit op de lingerieafdeling.Deze moet ik passen, en deze ook, oh, en deze helemaal! Ik me wurm langs de mensen richting het pashokje en kleed me uit. Alle setjes zijn geweldig en ik twijfel welke ik het eerst zal passen..

“Die zwarte,” hoor ik ineens een stem vanachter ‘t gordijntje zeggen. Ik kijk om ‘t gordijntje heen en kijk in ‘t overtuigde gezicht van Mark. “Ja?” vraag ik oprecht. Hij knikt heftig. Ok, die zwarte dus. Stringetje aan, bh-tje aan. Ik paradeer wat voor de spiegel. Het is inderdaad erg mooi,vind ik.
“Heb je hem al aan?” vraagt Mark vanachter ‘t gordijntje.”Ja, hij is…” Verder kom ik niet, want dan staat Mark al oog in oog met me in het pashokje.”Mooi,” maakt hij m’n zin af. Ik draai voor zijn ogen in het rond en laat me bekijken. “Maar wel jammer ergens ook,” zegt hij.
“Jammer?” vraag ik hees. Hij knikt, legt z’n armen om m’n middel en zegt zachtjes terwijl hij m’n hals kust: “Ja, dat nu al dat moois bedekt is.”
Ik smelt.

Ik zoek met mijn mond de zijne en we kussen eerst zachtjes maar al gauw steeds heftiger. Mijn hart klopt in m’n keel, en ik verlang naar hem.
Hij tilt me op en drukt me tegen de koude wand van het pashokje. Ik kreun en moedig hem aan.”Oh, lekker schatje,” fluister ik.
Hij likt mijn buik en langs mijn borsten. Ik worstel zijn jasje uit en ruk z’n stropdas los. Ik lik langs zijn borstkas terwijl ik z’n overhemd losknoop. Hij geniet en duwt hard en regelmatig tegen m’n been.Ik kan niet meer wachten,ik wil hem, en wil hem nu. Ik ruk me los en maak de knopen van z’n broek los.

Ik zoek met m’n mond naar wat hards en warms, ik vind het en begin hem te pijpen. Hij kreunt. Ik krab langs z’n stevige kontje en z’n benen en hij hijgt. Ik voel dat hij klaar voor me is, draai me om, schuif m’n broekje opzij en moedig hem aan me te neuken.
Als hij bij me naar binnen glijdt, voel ik z’n hitte en z’n spieren samentrekken. Ik maan z’n vingers langs m’n klitje en geniet intens van deze heerlijke jongen. De tijd staat stil en ik geniet van iedere stoot. Ze komen sneller, ze komen vaker, en ik hou ‘t niet meer van lust. Ik grijp z’n kontje, druk hem hard tegen me aan, kreun, en ik kom. Ik voel z’n warmte in me komen en hij kreunt. Mmmmmmm, hij is heerlijk deze man!

We laten ons zakken op de grond van het pashokje en ik lig half over hem heen. Zijn lichaam is bezweet en zijn ogen kijken me bevredigd aan. Ik leg m’n hoofd tegen z’n schouder, en sluit deze man in m’n hart.