Brussel-Parijs rechtstreeks

Het was al na tienen maar de hete nacht zinderde nog drukkend in de halflege treinwagon. De lauwe windvlagen die door het geopende raam af en toe koel haar klamme vel streelden brachten haar in een toestand van loomheid en vaag genot. Ze spande haar spieren zodat ze het schokken van de trein rechtstreeks op haar warme geslacht voelde en ze keek met half gesloten ogen vergenoegd naar zichzelf in de weerspiegeling van het raam.

Met het voorbijflitsen van het landschap op de achtergrond zag ze in het glas hoe een jonge man van zijn plaats opstond en tegenover haar ging zitten. Hij draaide zijn hoofd naar het raam, keek haar recht in de ogen en glimlachte brutaal. Alles in zijn zelfverzekerde houding irriteerde haar mateloos. Ze ergerde zich aan de ironische glimlach op zijn volle lippen. Ze keek recht door zijn spiegelbeeld en bedacht hoe hij waarschijnlijk met die glimlach bij iedereen alles gedaan kreeg. Ze dacht aan zichzelf toen ze jonger was en toen ze alles deed voor een perfect lichaam en een vleugje mysterie.

Zonder hem ooit gezien te hebben, kende ze hem. Ze kende zijn soort en ze wist dat hij uit gewoonte zijn ogen keurend over haar vermoeide lichaam liet glijden. Ze wist dat hij haar na een vluchtige blik te oud zou vinden en haatte het dat ze niet de kans kreeg om het arrogante godenkind naar beneden te halen door hem smalend maar stijlvol af te wijzen.

Gedurende de tijd dat ze aan hem dacht, voelde ze hoe haar vochtige schaamlippen elkaar zachtjes streelden op het mechanische ritme van de rechtstreekse trein van Brussel naar Parijs. Ze besloot niet van houding te veranderen en gaf de arrogante jongen een vernederende rol in haar halfbewuste dagdroom. Het idee dat ze hem gebruikte zonder dat hij daar ook maar het flauwste benul van had, wond haar ontzettend op.

Hij dan. Hij verveelde zich. Later zou hij douchen, vrijen met de nimf van het moment, weer douchen en naar Bernard gaan die zoals gewoonlijk zou zeggen dat hij afgekickt was en die vervolgens, na een pint of twee, vriendschappelijk een lijntje coke voor zou klaarleggen. Daarna zou hij naar een hippe tent gaan waar Arlette (een andere nimf) hem aan haar vriendinnen zou voorstellen. Eén van die vriendinnen zou hij versieren en de cirkel zou weer rond zijn.

Hij geeuwde en verveelde zich. Schuin voor hem zat een gezin met zichtbaar vermoeide ouders en twee lawaaierige kleine jongetjes. Verder een oude vent met een hond. Tegenover hem zat een vrouw van ongeveer 40. Mooi waarschijnlijk, vroeger dan. Ze zat comfortabel onderuitgezakt en hij merkte dat ze naar hem keek in het vensterglas.

Er ging iets zwoels van haar uit. Zonder echt te weten waarom (maar blij met de afleiding) nam hij zijn tas en nestelde zich soepel in de stoel recht tegenover haar. Hij bekeek haar nadrukkelijk in de spiegel. Ze leek niet echt onder de indruk en na een minuut of vijf zag hij dat ze ingedommelde. Nu ja, dat moest ze zelf maar weten, hopeloos wijf. Ze kreunde zachtjes in haar slaap en af en toe strekte ze haar rug zoals Arlette wanneer ze klaarkomt. Hij zag een moedervlek recht onder haar navel die ze glimlachend streelde in haar slaap.

Ondanks zichzelf kon hij zijn ogen niet van haar afhouden. Hij vroeg zich af waarover ze droomde en grinnikte toen hij bedacht hoe ze zich zou schamen als ze zou wist hoe ze krols tegen de zetel aanschuurde. Blijkbaar was het interessant in dromenland want ze zuchtte, beverig en diep. Toen ze traag over haar lippen likte en even sidderde bij een plotse tochtvlaag besefte hij dat hij opgewonden was. Zijn penis drukte kloppend tegen de rand van zijn boxer terwijl zij traag en sensueel de contouren van die vreemde donkere vlek bleef strelen.

Hij dacht aan Arlette en had plots geen zin meer in haar of één van haar vriendinnen. Hij hield zijn tas voor zijn erectie en streelde verstrooid over zijn stijve penis die daar alleen maar gevoeliger van werd, natuurlijk. De vrouw werd plots wakker, boog zich voorover om een sigaret uit haar handtas te vissen en nam enkele trekken. Ze keek hem strak aan, glimlachte subtiel en vroeg:
“Je wist toch dat ik niet sliep?”

Ze nam haar jas en liep de wagon uit. Hij voelde de warmte naar zijn wangen stijgen en voelde zich kwetsbaar, heel eventjes. Ook hij stond op en volgde de vrouw door de smalle gang. Wanneer ze de deur van het toilet opende, sleurde hij haar naar binnen en blokkeerde het slot. Ze zei niets en leek niet eens bang. Hij stroopte haar vormeloze rok op. Haar witte Sloggi en sportieve schoentjes maakten hem nog razender. Hij draaide haar om, duwde haar ruw voorover en stootte zo hard hij kon, vastbesloten om het lang en pijnlijk te maken.

Ze kermde, héél zachtjes, wanneer zijn gezwollen penis tussen haar natte billen haar anus ramde. Haar vochtigheid verraste hem en geneerde hem zelfs een beetje. Hij duwde haar verder voorover, trok haar benen zo ver mogelijk open en neukte haar hard en verbeten zonder iets te voelen. Ze genoot van zijn trillend kwade lid dat haar vulde en onverzadigbaar op haar inbeukte.

Ze glimlachte weer en werd nog geiler van de gedachte dat ze nog steeds in controle was. Terwijl hij haar zogezegd verkrachtte deed ze haar best om geen kik te geven wanneer hij dieper in haar stootte en ze het gevoel had dat ze openscheurde. Haar zelfgekozen pijn overweldigde haar en ze kwam voor de tweede keer klaar. Ze beet op haar lip om het hem niet te laten merken.

Hij voelde wél dat ze samentrok, soms. Het scheen soms alsof ze hem wilde straffen door mee te werken, alsof ze haar bekken naar hem ophief en ritmisch met de trein meebewoog om het hem makkelijker te maken. Plots was hij niet meer boos, kwam flauwtjes klaar en leunde ineens vermoeid en zweterig op haar ranke rug.

Zij schudde hem van zich af, fatsoeneerde zich in de spiegel en liep nonchalant het toilet uit. Ze floot een wijsje, en gooide een briefje van twintig euro naar de gebroken jonge man op de pot.