Vader van een leerling deel 1

‘Hey! Juf Yara was het toch?’ Lichtelijk verbaasd kijk ik op, een stem die ik niet herken. Voor me staat een man, een paar jaar ouder dan ik ben, bruin haar, klein baardje en met een leuke twinkel in zijn blauwe ogen. Hij steekt zijn hand uit. ‘Ik ben Tom, de vader van Sarah.’ Met een glimlach op mijn gezicht, schud ik zijn hand. Sarah is één van mijn leerlingen, nogal een stuiterbal. Toch ben ik een beetje verward, ik heb Sarah nog nooit gehoord over haar vader en heb hem zelf hier ook nooit gezien.

‘Mijn vrouw is op zakenreis, dus heeft ze me gevraagd of ik het oudergesprek kon doen.’ Vrouw? Fuck. Tuurlijk, Yara, zo’n man is niet vrijgezel. En bovendien is het de vader van Sarah, dus dat is niet verstandig. Ik lach even naar hem en zeg wat nonchalant dat hij wat aan de vroege kant is. Toch doe ik de deur naar het klaslokaal open en laat hem vast binnen. De laatste stralen zonlicht schijnen op mijn bureau en de stapel mappen en schriften die op het bureau liggen. ‘Zo, lange dag gehad?’ lacht hij, terwijl hij tegenover het bureau gaat zitten. Ik merk dat ik wat ontdooi en gooi de schriften aan de kant. ‘Jep, een aantal koters in bedwang houden en een hele avond met oudergesprekken. Dus blij dat ik bijna klaar ben!’ Hij trekt zijn spijkerjasje uit en hangt het over de stoel. ‘Oh, ik ben de laatste voor je vanavond?’ Subtiel zoekt hij mijn blik. Ik knik, even blijven mijn ogen rusten op zijn armen die nogal gespierd zijn.

Ik veeg een denkbeeldige kreukel uit mijn zwarte jurkje en neem plaats op mijn bureaustoel. ‘Even zien hoor.’ zeg ik terwijl ik mijn computer opnieuw opstart. Met mijn vinger ga ik over de verschillende mappen, zoekend naar de juiste. Tuurlijk, bijna helemaal onderop. Aangezien ik ongeduldig ben, heb ik geen zin om eerst alle mappen er vanaf te halen. Als een volwaardige Hans Klok doe ik een poging om de map er tussen uit te trekken. De bovenste twee mappen glijden van de stapel en komen met een klap naast Tom op de grond terecht. Hij schiet in de lach en bukt om de mappen op te rapen. ‘Dat was oprecht bijna.’ zegt hij als hij de mappen weer op het bureau legt. Jeetje, zijn lach is leuk.

Door de twinkel in zijn ogen ben ik even afgeleid. ‘Sarah…’ zeg ik twijfelend omdat ik haar achternaam even kwijt ben. ‘Zouteboer.’ vult hij me glimlachend aan. ‘Waar is je vrouw op zakenreis?’ vraag ik oprecht geïnteresseerd terwijl ik in de map zoek naar de juiste pagina. Tom begint gelijk enthousiast te kletsen en het valt me op hoe spontaan hij is. Ik lach om zijn opmerking over hoe rustig het nu wel niet is in huis. Ondertussen heb ik de juiste pagina gevonden en kijk hem afwachtend aan. Zodra hij klaar is met het verhaaltje over hoe fantastisch de baan van zijn vrouw wel niet is, maak ik aanstalten om mijn mond open te trekken. Ik kijk naar mijn aantekeningen die ik de afgelopen maand heb gemaakt en beslis om maar gelijk met de deur in huis te vallen. ‘Wordt er veel ruzie gemaakt thuis?’ Afwachtend kijk ik Tom aan, die nu iets minder vrolijk kijkt. Een tikkeltje bezorgd vraagt hij naar de reden dat ik dit vraag. Ik twijfel even over hoe ik dit het best kan verwoorden en ben daarom even stil. ‘Sarah kwam laatst nogal overstuur de klas in, ze heeft haar moeder flink horen schreeuwen.’ Ik zie hem slikken. Hij stamelt dat hij de laatste tijd inderdaad wat vaker ruzie heeft met zijn vrouw. Om het niet al te negatief te houden, attendeer ik hem erop dat Sarah er wat stiller van wordt en dat ze erop moeten letten dat ze het niet meer hoort. Hij knikt en grijnst. ‘Sorry, juffrouw Yara.’ Ik glimlach en ga snel over op het positieve gedeelte. Gelijk begint hij meer te stralen en de twinkel in zijn ogen komt ook weer terug. Als ik bijna klaar ben met mijn verhaal valt het me op dat zijn ogen langzaam naar beneden glijden. Ik heb een geel zomerjurkje aan, dat door zijn blik bijna doorzichtig voelt. Als hij kijkt, dan mag ik dat ook toch? Mijn blik valt gelijk op zijn blouse die wat nonchalant openhangt aan de bovenkant. Dit wordt verstoord door de deur van het lokaal die open wordt gedaan.

‘Sluit jij straks af, Yara?’ hoor ik de directeur zeggen. Ik knik en sta op om de directeur gedag te zeggen. Met een kleine klik laat ik de deur in het slot vallen. In mijn rechterooghoek zie ik Toms hand het slot dichtdraaien. Ik kan zijn warme adem al bijna in mijn nek voelen. ‘Volgens mij kunnen wij wel wat privacy gebruiken, toch?’ Hij gaat voor me staan. Zijn ruwe hand duwt mijn kin iets naar boven, zodat ik hem aankijk. ‘Toch?’, herhaalt hij. Nog geen seconde nadat ik heb geknikt, voel ik zijn lippen op de mijne drukken. Een korte kus die al snel overgaat in een heftige zoen. Tijdens het zoenen, tilt hij me op en zet hij me op mijn bureau. Automatisch schuift mijn jurk een stuk omhoog. Met een simpele veeg van zijn arm, kletteren alle spullen op de grond.

Zijn handen strelen over mijn inmiddels ontblote bovenbenen, terwijl ik ongeduldig aan de knoopjes van zijn blouse begin. Wat er tevoorschijn komt, maakt dat ik hem alleen nog maar meer wil. Ik schuif zijn blouse rustig van zijn schouders af. Uit het niks verdwijnen zijn handen onder mijn jurk, maar hij trekt hem nog niet uit. Het is er dus zo eentje, een teaser. Hardhandig maak ik zijn broek los. ‘Zo! Heeft er iemand haast soms?’ Met één hand heeft hij mijn beide polsen vast. Hij duwt me op mijn rug en legt mijn handen zachtjes boven mijn hoofd. ‘Houd ze daar.’ fluistert hij. Ik kijk naar het plafond en probeer mijn ademhaling onder controle te krijgen. Dat gaat goed totdat hij mijn jurk tot aan mijn middel omhoog schuift en mijn slipje aan de kant trekt. Zonder waarschuwing legt hij zijn tong over mijn lippen en clit heen. Gelijk grijp ik zijn haar vast. Hij beweegt niet, hij laat zijn tong daar gewoon liggen. Verbaasd kijk ik hem aan. Hij gaat weer rechtop staan. ‘Oh meisje, wat heb ik daarnet nou gezegd?’ Ik vloek in mezelf, ik moest mijn handen boven mijn hoofd houden. ‘Als je niet naar me luistert, zitten daar consequenties aan, jongedame!’ Langzaam kom ik omhoog. Hij knikt naar de bobbel in zijn broek. ‘Je weet wat je te doen staat.’