Ik heb hier al een topic geopend over "chatten, onschuldig of niet?", aangezien ik daar de laatste dagen wel veel mee bezig ben. Maar ja, ook daar kan ik eigenlijk niet mee opvullen wat ik mis. Bij mijn vriend dus
Kep gisteren toch maar een goed gesprek gehad. Maar weet nu nog niet wat ik wil en hoe verder.
We zijn nu zo'n 6 jr samen, en het laatste half jaar gebeurd er steeds minder. De sex is op zich goed en fijn, het vervelende is alleen dat ik degene ben die over het algemeen de initiatieven neem. Niet alleen met nieuwe standjes of fantasien, maar ook gewoon als we normaal vrijen. En ook als we gewoon knuffelen zonder sex.
In het begin was het al zo. Hij wat meer ervaring als ik, maar allebij nog maagd. Ik moest met bijna alles beginnen. Vond ik toen wel fijn, kon volledig het tempo bepalen. Vond het fijn om alles te kunnen ontdekken op de manier die ik fijn vond. En hij vond het allemaal ook heel leuk en spannend. En ja, toen nam hij ook nog weleens het voortouw. Maar nu wordt het dus allemaal minder.
Mijn fantasieen kan ik amper delen. Nou ja, hij vind het wel leuk allemaal, maar het word een beetje eenrichtingsverkeer als ik de enige ben met fantasien. Hij is niet zo fisiek ingesteld als ik. Maakt zich druk om andere dingen. En zelfs met andere dingen (ergens heengaan, goed gesprek, etc) ben ik meestal degene die het initiatief neemt.
Mijn vriend vind mij de laatste tijd minder vrolijk. De sex is steeds hetzelfde, als we al sex hebben (vind hij ook). Hij mist mij zoals ik was. En ik mis de passie die we hadden. Ik heb gewoon het gevoel dat ik bij hem niet (meer) kan vinden wat ik nodig heb. En als het probleem nou alleen puur lichamelijk was, maar dat is het niet. Het is (voor mij iig) de passie van het geheel, ook geestelijk dus.
Hij wil eraan werken. Maar ik wil hem niet veranderen. Hij moet geen initiatieven nemen alleen maar omdat ik het graag wil. Als het niet in hem zit dan weet ik niet hoe en of ik met hem verder wil. Tja, zit blijkbaar nog dieper dan ik d8 allemaal
Eigenlijk heb ik nu zoiets van ik wil op avontuur, spanning opzoeken. Nee, ik bedoel geen sex met de eerste die ik tegenkom. Bedoel meer passie opzoeken. Verliefd worden. Gekke dingen doen. Elkaar ontdekken.
En het liefst nog met mijn vriend eigenlijk. Maar weet niet of dat nog kan. Ik ben al maanden op zoek naar de passie, die blijkbaar wel erg goed verborgen zit. Kep zelf een tijdje gehad van "ik wacht gewoon tot hij initiatieven toont. Tot die tijd begin ik nergens mee". Heb dit zo'n 2 maanden volgehouden, met als resultaat dat ik wanhopig toch maar weer begon.
Ben gek op hem. Hou van hem. Vind het fijn om met hem samen te wonen, zie hem wel zitten als papa van toekomstige kindjes. Maar heb geen zin om (net als mijn ouders) jaren ongelukkig te zijn en mezelf wijs te maken dat je met liefde alles overwint.
Poeh, ik ben het kwijt. Gisteren tegen hem, nu hier op het forum. Hele opluchting. Maar weet nog steeds niet hoe ik verder moet. Of wij. Iemand ervaringen hiermee? Tips? Alles is welkom, heb nu het gevoel dat ik er zo alleen in sta
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —