Ondertussen is de visite ook geland en samen vertrekken we naar het feest. Een tankbeurt onderweg levert me nog wat spanning op. Het is niet alledaags om in een minirok, zichtbare kantranden en met dergelijk schoeisel doodleuk een auto vol te staan tanken. Ik weet dat het niet zo is, maar het geeft wel eens het gevoel dat op mijn voorhoofd geschreven staat welke één van mijn hobby's is (ik zeg al niks meer over tattoo's...).
Het feest is heel leuk en dat terwijl er eerder al hormonen door mijn lichaam raasden. Bewust zoek ik de speelvloer niet te vaak op, het wakkert alleen maar een verlangen aan.... Een verlangen dat zowiezo al groter is geworden door jouw aanwezigheid. Maar ach, dat hoort er bij... en ik troost mezelf met het feit dat juist het kunnen verlangen naar iets ook een heel fijn gevoel kan geven. It's all in the mind
Iets voor drie-en komt het leuke stel dat met me meerijdt vragen hoe lang de fuif eigenlijk nog duurt en ik schrik ervan dat het al zo laat is. We spreken af om de terugreis aan te vangen. Even later nemen we afscheid van iedereen en voor we het beseffen, zitten we in de auto na te praten over de afgelopen avond.
Iets in mij borrelt naar boven en zonder dat ik eigenlijk een echte reactie verwacht, stuur ik jou een sms-je "Maak jij mijn schoenen nog los vanavond of moet ik het zelf doen? xxx o". Speels, uitdagend en tegelijkertijd zoveel verlangen spreekt uit dit regeltje tekst. Korte tijd later komt jouw antwoord, niet eens een maar (je maakt vorderingen
), echter wel een duidelijke sms die me in verwarring brengt "graag... ik ben nu op weg naar huis...". Even kijk ik op de klok 3.15u, dit is gekkenwerk.Maar ach, een mens leeft maar één keer. Voor alle zekerheid bel ik je even op om je te vragen of het je ernst is. Ja dus, mits de waarschuwing dat je vroeg de deur uitmoet op zondagmorgen. Moet kunnen...Heel netjes lever ik een paar minuten later het stel af bij hun auto, neem snel nog wat andere kledij mee voor morgenvroeg en ik bevind me al weer onderweg naar jouw huis. Opnieuw komt er een sms binnen. Mijn eerste idee is dat je van mening bent veranderd, iets wat niet zo gek zou zijn op dit nachtelijke tijdstip. Maar neen, het is een sms die mijn hormonen nog harder door mijn lichaam doet razen "zonder slip en borsten uit bh aankloppen, bel nog kapot... ben heel dominant... xxx". De instructies zijn heel duidelijk, maar leveren in het geval van de body wel wat problemen op. Ach, ik zie vanzelf wel hoe dat ingevuld word, er verandering in brengen, kan ik nu toch niet meer.
Ik parkeer de auto, haal mijn borsten uit mijn bh, doe uit veiligheidsoverwegingen toch maar mijn jasje dicht en klop even later aan. Een paar tellen later, het moet ondertussen bij vier uur zijn, zwaait je deur open. Eindelijk...
Geen plichtplegingen, geen etiquette, we weten beiden wat we willen en waarom we elkaar treffen. Onmiddellijk geef je me een diepe, gulzige tongkus, een kus die ik tot in de toppen van mijn tenen voel. Nu controleer je of ik me aan je korte opdracht heb gehouden, mijn tepels zijn heel bereikbaar en dat wordt dan ook ten volle benut door erin te knijpen. Hard en heerlijk. De toon is gezet voor meer...
Nu de controle van de slip... hmmm, een probleempje. Mijn uitleg dat het een body is die ik draag, krijg je niet helemaal mee of vergeet je al gauw, zal ik later merken. Je grijpt achter je en sluit dan de halsband rond mijn nek, een heel duidelijk signaal dat de nacht gestart is...
Je gaat me voor naar de woonkamer en toe en net op het moment dat je het vermeldt, ruik ik het al, de haard brandt. Een heel attent gebaar van je dat ik zeker op prijs stel, wellicht ook eigenbelang van jezelf, als ik het koud krijg, kan je nu eenmaal niks met me aanvangen wegens te nefast voor mijn lichaam
.Eenmaal in de woonkamer zoenen we nog wat verder, terwijl je mijn borsten nog een verdere behandeling geeft. Golven van genot razen door mijn lichaam, samen met een heel gespannen verwachting. Heel even laat je me alleen, om terug te komen met een stuk ketting, ketting die je voor mijn mond houdt. Het idee alleen al windt me nog meer op, ik twijfel even in een poging tot verzet, maar dan open ik mijn mond om de ketting tussen mijn tanden te nemen. Je spant hem heel strak aan om hem te sluiten op mijn achterhoofd, wat onhandigheid bij de sluiting, maakt dat het even een heel vervelend gevoel wordt, te strak in de mondhoeken. Gelaten wacht ik even, ik ken het genot van zometeen, de frustratie en dat maakt dat ik dit vervelende gevoel wegbijt. Figuurlijk dan.
Als de ketting eenmaal vast zit in de sluiting, wordt het geheel eigenlijk iets te los, maar het effect is er zeker...
(opmerking: grote schakels geven een heel fijn gevoel in de mond, maar maken het blijkbaar te moeilijk om de ketting juist te spannen. Een idee is misschien een stuk met grote schakels vooraan en dan overgaan naar kleinere schakels of eventueel touw of iets anders?)
Onmiddellijk maak je "misbruik" van deze situatie, heel gulzig lik je langs mijn geopende lippen. Enorm frustrerend en zo zalig. Ik wil de kus beantwoorden, maar kan enkel ondergaan. Een ondergaan dat hierdoor heel intens wordt. Hunkeren eigenlijk. Eigenlijk wil ik niks anders dan zo genieten van je aandacht en tegelijkertijd wil ik iets terugdoen wat niet kan. Vervolgens duw je een paar vingers langs de ketting heen in mijn mond, wat me een heerlijk onderdanig gevoel bezorgd.
Je schuift een stoel opzij en neemt er plaats op, mij trek je nu dichter en terwijl ik me afvraag wat er nu moet gebeuren, begint het me te dagen... Over je knie...
Leuk als je lichaam al aan alle kanten tegenstribbelt, wat geen probleem mag zijn als je te graag wil. Je helpt me even en al gauw voel ik de eerste slag landen op mijn kont. Naar mijn gevoel sla je vrij pittig, maar ik heb er weinig problemen mee. Meestal dan. Wel heftig en ik doe niet eens de moeite om te tellen. Ik kreun en kom er voor mezelf niet uit of het van pijn of genot is. Je helpt me overeind en zegt dan doodleuk dat dit was ivm het niet uitdoen van mijn slip, waarna ik orders krijg om die dan nu wel uit te doen. Ik draag geen slip... Juist ja, de body. Een paar tellen later sta ik naakt voor je en de ketting in mijn mond hangt ondertussen op half zeven.
Je haalt ze weg en overweegt hetzelfde te bereiken met een stuk touw. Dat op zich zie ik wel zitten, maar juist omdat je altijd zo strak aantrekt ivm het vastmaken, merk ik op dat ik de dag nadien nog wel wil spreken. Dit doet jou besluiten van het idee af te zien (voor alle duidelijkheid: niet de ketting of touw op zich is het probleem, wel het vastmaken en losmaken) en ergens vind ik dat wel jammer. Maar he, een subje heeft niks te willen, maar vooral te ondergaan
Je haalt andere ketting en maakt die heel strak onder miijn borst vast, waarna je de uiteinden achteraan de halsband vastmaakt. Nog een stuk ketting heel strak boven mijn borst en ook deze komt aan de halsband. Heel voorzichtig wordt mijn keel nu dichtgeknepen.... waar ik ook weer een opmerking over plaats, het wordt door je opgelost door ook vooraan een stuk ketting aan de halsband te bevestigen en dan de twee kettingen boven en onder mijn borsten samen te knijpen en op te spannen. Geen idee hoe één en ander bevestigd is en eruit ziet, maar het voelt lekker strak en helemaal niet verkeerd. Tot slot doe je me de polsboeien om, lekker strak...
Je neemt plaats op de bank en laat mij dichterbij komen, je helpt me op mijn knie-en te zitten, schuift er nog een kussen onder (dank je) en slaat me dan in het gezicht. Linkerwang.. en nog eens op mijn linkerwang. Dan haal je uit, ik zet me schap.... je streelt mijn linkerwang.... en slaat dan nogmaals. Volgens mijn herinnering sla je rechts maar één keer, ik kan me vergissen.... Gek genoeg heb ik niet het gevoel dat mijn wangen nazinderen zoals ze meestal doen na een slag....
Ik moet mijn mond openen en je speelt met je vingers in mijn mond, me een paar keer aanmanend mijn tong naar beneden te doen. Als je even stopt, laat ik mijn mond automatisch open.... blijkbaar een goed idee, want je doet nog even verder.
Hierna leg je me opnieuw over je knie-en en je maakt mijn polsen aan elkaar vast op mijn rug om vervolgens mijn kont opnieuw te kleuren, je wisselt nu af met strelingen en tot mijn verrassing bijt je even later heel zorgvuldig en secuur in de getergde huid, blijkbaar geen plekje overslaand. Ik moet bekennen dat dit wel heel lekker aanvoelt. Een gevoel waar wat mij betreft voorlopig helemaal geen einde moet aan komen.
Ik weet nog dat ik een aantal keer heel ver ben geweest, heb gezweefd en dat dit gevoel op een bepaald moment zelfs een hele poos aanhield. Geen idee of dat hier was of op moment dat je bezit nam van mijn kontgaatje met je vinger(s).
Juist kontneuken... nadat je helaas bent gestopt met het bijten, streel je even langs mijn natte kut en laat dan onverbiddellijk een vinger bij me naar binnen glijden om die dan heen en weer te bewegen. Pijn en mentale weerstand bij me wisselen zich af met genot, een genot waar ik me al gauw aan overlever. Merkbaar zo blijkt want je waarschuwt me zacht maar doordringend om niet klaar te komen. Als toppunt van vernedering laat je me nog een aantal zinnen herhalen, dat ik bvb (ongeveer....) een slet ben die in haar kont wil geneukt worden, dat ik je smeek om me in mijn kont te nemen. Ik voel een klein beetje weerstand bij mezelf, maar die overwin ik wijselijk gauw. Deze aanpak bevalt me, maar gezien mede mijn fysieke toestand moet ik het ook niet te ver drijven.
Ietwat bezorgd lijk ik te voelen dat je twee vingers bij me naar binnen brengt, maar verder ben ik het besef kwijt of je daarin slaagde of niet. Ik kronkelde van genot uiteindelijk, dat weet ik nog wel. De vingers van je andere hand dringen binnen in mijn mond.... ja, dit moet wel het moment zijn dat ik heel ver zat....
Flarden schieten nog door me heen. De manier hoef je me inwrijft dat ik toch echt wel geniet van het kontneuken enz enz enz
Ik voel handen op mijn rug en hoe snel je dat voor elkaar kreeg, is me nog een raadsel, maar de kettingen vielen zomaar van me af en dan, in plaats van een streling, een klap op mijn schouderbladen. Nog een paar tikken op mijn kont en volgens mijn vage herinnering ook een aantal slagen met je vlakke hand op mijn kut en dan help je me al weer overeind. Ik mag je je een kus geven. Heerlijk en bijster moeilijk als je nog trilt op je benen van één en ander
Nu moet ik plaatsnemen op je salontafel, benen wijd. Omdat ik je salontafel niet wil beschadigen met vocht (tsja....) vraag ik of ik dat zo moet doen. Je interpreteert het nog anders en dan ligt er een heel zacht dekentje op tafel. Nog beter.... Eens ik zit, krijg ik volgens mij (ik kan me vergissen) nog een paar slagen in mijn gezicht en dan moet ik gaan liggen... Je plaatst knijpertje net naast mijn tepels en die zijn even flink doorbijten (mede door nog wat resthormonen van de voorbije menstruatieperiode), dan een aantal knijpers daar nog naast, volgens mij terug op een heel keurig rijtje. Ze bijten en even vraag ik me af of je nieuwe hebt. Dan besef ik dat het meer aan mezelf zal liggen dan aan de knijpers. Vermoeidheid slaat toe en ook de dag zelf eist zijn tol.
Je kust mijn tepel en plaats ook hier dan een knijper. Oeffffffffffffffff die is heftig... Doorbijten.....
Het lukt me echter niet, dat doorbijten en ik vraag dan om medelijden. In principe enkel voor de knijper op de tepel, maar je verwijdert ze allemaal. Om dan lager te proberen, volgens mijn verwarde geheugen met drie knijpers. Wat je precies doet, is me een raadsel. Vol op de klit? Geen idee, maar dit is een snerpende pijn. Te veel....
Alweer medelijden vragen en het begin van balen om mezelf. Je doet iets om me af te leiden, geen idee wat..... O ja, de zweep... vanzelf had ik mijn ogen gesloten en voelde iets strelen over mijn lichaam, het doet me denken aan suède en ik neem dan ook doodleuk aan dat het dat is. Een liefkozing die heerlijk zoet aanvoelt. Dan een slag over mijn borst. Nog één en nog één. Dan een slag tussen mijn benen. Niet verkeerd, wel balancerend op de rand van genot en pijn. Instinctief sluit ik mijn benen zodat je er niet meer bijkan, terwijl ik heel goed weet dat dat niks uitmaakt, je dwingt me uiteindelijk toch tot het opnieuw spreiden, zolang ik geen stopwoord gebruik.
Je stopt om wat knijpers op mijn schaamlippen te plaatsen. Geen idee wat het verschil is met daarnet, maar nu kan ik ze wel harden. Slag na slag daalt neer op mijn bovenlichaam en tussen mijn benen. Nooit geweten dat dit zo heerlijk en tegelijkertijd zo dubbel kon aanvoelen. Goed vol te houden en steeds opnieuw bang en hunkerend afwachtend op de volgende slag. Je concentreert je nu op het slaan tussen mijn benen, tegen de knijpers aan. Dit wordt al heel wat moeilijker.... Ik bereik mijn grens en blijkt dat je lichaamstaal van me toch al goed kan interpreteren, ik hoef niet eens om medelijden te vragen (of deed ik dat wel?), je verwijdert de knijpers om dan te knielen en mijn schaamlippen afwisselend te kussen en er zachtjes in te bijten (zo voelt het toch). Je maakt de opmerking dat het tijd wordt dat we gaan slapen en dat klaarkomen iets is voor in bed. Ietwat versuft sta ik op van de tafel om tot mijn verbazing te merken dat het toch dezelfde zweep is die je wel vaker gebruikt. Je ruimt op en lacherig bemerk ik bij mezelf dat ik alsnog zelf mijn schoenen losmaak
Eenmaal boven overvalt de kou me, wat je heel creatief en leuk oplost door bovenop me te komen liggen. Hoe snel ik het ook koud kan hebben, jouw lichaam is een werkelijk deugddoend kacheltje zodat ik al snel opgewarmd raak. Blijkbaar was de afkoeling niet doorgedrongen in heel mijn lichaam zou dra blijken...
Je geeft me de keuze, ik mag kiezen of ik klaarkom door je mond of door je vingers. Beiden hebben zeker wel iets... keuzes maken is niet mijn sterkste kant, dus olijk geef ik aan dat ik kies dat jij kiest hoe ik klaarkom. Wat jouw keuze is, merk ik heel snel doordat je naar beneden glijdt. Het genot is overheerlijk eens ik jouw warme adem en tong over mijn klit voel en veel sneller dan ik had verwacht raast een orgasme door mijn lichaam.... Hiermee neem je geen genoegen en je doet verder tot ik nog eens overweldigend klaarkom. Nadat ik ben bekomen, deel je mee dat het nu nog meer tijd is om te gaan slapen, maar dat druist teveel tegen mijn gevoel in. Ik ben overheerlijk klaargekomen en jij zou dat genot niet kennen? Plagerig en tegelijkertijd met volle overtuiging vraag ik je of ik geen beloning meer krijg. Je beseft onmiddellijk wat ik bedoel en antwoordt me dat ik mijn beloning dan maar moet nemen. Meer heb ik niet nodig om mijn lippen rond je heen te sluiten.
Hoe ondernemend ik ook kan (eerder kon, ik doe ze niet meer
) bij een vanilla neukpartij, des te geremder ben ik bij dingen die voor mijn gevoel binnen een spel horen. Nog te voorzichtig om dingen te doen die niet in dank worden aanvaardt.... Het doet me dan ook goed te merken dat jij aangeeft waar je behoefte aan hebt. Een behoefte die ik met heel veel plezier invul. Zo krijg ik even later de grootste beloning voor vannacht, jouw orgasme in mijn mond dat ik dankbaar doorslik. Meer bevestiging kan ik voor mezelf niet krijgen.Dat ik hierbij mateloos over eigen grenzen heen qua lichaam ben gedenderd zal me een worst wezen, het was het me meer dan waard
Volgens mij is het nu ongeveer zes uur en hoe laat zou je ook al weer opstaan? Negen uur? Dat wordt leuk....
Als we nog even knus naast elkaar bijkomen, wordt het eigenlijk zo gortig dat het hilarisch wordt. Voor mij dan toch. Jij kampt met hoofdpijn, naar ik vermoed nog niet de minste ook en ademt op de je aangeleerde manier om de schade binnen de perken te houden. Ik merk dat patroon niet eens, juist omdat ik op mijn beurt pijn zit te incasseren en te verwerken, wat ook niet zonder slag of stoot gaat. Tijdens acties kan ik ze wel eens naar de achtergrond duwen, die pijn, maar die komt even later als een mokerslag toe. Dan dus
)Kort geslapen, niet eens echt vast. Als jij opstaat om koffie te zetten, neem ik me voor om je gauw te volgen naar beneden, maar ergens ben ik opnieuw ingedommeld zo blijkt.... om je even later terug naast me te voelen liggen.... Tijd om op te staan en te genieten van de overheerlijke koffie.
Dank je
groetjes
orchidee
