ik heb eergister, opeens, dankzij een quasi-serieus gesprek met mijn moeder over wie wij zijn als familie en als individuen weer een stapje gezet in mijn eigen ontwikkeling...
want vaak zit ik in mijn maag met mezelf, met de keuzes die ik maak waarvan ik weet dat ze goed zijn, maar tegelijkertijd mij een beetje schuldig maken omdat ik het gevoel heb dat ze erg egocentrisch zijn...soms vraag ik mij af waarom ik toch - tegelijkertijd - zo gevoelig en zo hard kan zijn, waarom ik maar niet iemand tegen kan komen die mij op alle vlakken kan begrijpen en apprecieren...enzovoorts.
soms voel ik mij een gespleten persoon, soms zou ik er zo graag ook bij willen horen, bij de rest...iets wat ik nooit heb gekund; ik heb altijd stilletjes, gecamofleerd, ongemerkt, toegekeken vanuit de coulissen naar het leven om mij heen. dat is een niet onprettig, maar wel eenzaam bestaan, en nu dat ik 'klaar' ben voor een ander in mijn leven, is dat bestaan alleen maar eenzamer geworden omdat ik het gevoel heb dat er iets mist...
maar dankzij dat gesprek ben ik opeens gaan beseffen hoe ik in elkaar zit, wat de achterliggende ideeen zijn achter mijn instinctieve keuzes, wat mijn beweegredenen in het leven zijn. de essentie is dat ik een vrij persoon ben, een individu in de werkelijke zin [ik ben van niemand afhankelijk], en ik leef voor mezelf, ik zoek naar mijn eigen geluk. voor het eerst in mijn volwassen leven heb ik het gevoel dat ik met beide benen op de grond sta, en gelukkig en zeker ben van mezelf! ik kan niet beschrijven hoe gelukkig dat mij maakt; mijn hele leven zit ik me af te vragen wie en vooral ook HOE ik ben, en opeens weet ik het! ik wist altijd wel dat ik reden had om gelukkig te zijn, maar voor het eerst ben ik gelukkig met MEZELF, voel ik mij trots om wie ik ben...en dat is zo'n machtig gevoel!
ik denk dat ik niet te volgen ben
maar ik wil even kwijt hoe fantastisch het kan zijn om na een leven van onzekerheid over jezelf opeens alle puzzelstukjes op hun plaats te zien vallen en jezelf te zien...
ik ben nu gelukkig, niets kan mij meer deren, ik kan alleen nog gelukkiger worden!
groetjes,
Alicia