.......................
Ik ben dus opeens de minnares van een getrouwde man.
Hoe dat op termijn verder moet, daar gaat het nu niet over.
Ook niet over de moreel verwerpelijke aspecten.
Daar valt genoeg over te zeggen, maar in een ander topic graag.
...................................
Ik klaag niet.
Ik geniet.
Ben alleen benieuwd naar ervaringen van anderen.
Naar mijn mening is door de topic starter duidelijk aangegeven dat ze niet wil praten over andere aspecten dan de sociale gevolgen van het hebben van een relatie met een getrouwde man. Daar wordt wel een beetje van afgeweken.
Zelf heb ik ook ervaren (in mijn geval was ik de getrouwde man, vriendin ongebonden) hoe het je kan overkomen, het klikte gewoon en voor je het weet zit je er midden in. Dan wil je het van de daken schreeuwen, tegen iedereen vertellen want je bent er vol van. Ik kon dat niet omdat ik getrouwd was, dus dan voel je je best in een sociaal isolement zitten.
Uiteindelijk toch de rationeel beste beslissing genomen, maar de pijn is er niet minder om. Binnen jullie wereld voeld het super, maar daarbuiten mag het eigenlijk niet bestaan. En ik denk dat ik me te weinig heb gerealiseerd hoe dat voor m'n vriendin voelde.
Begrijp je probleem dus heel goed, ook al zat ik dan aan de andere kant van d schutting