Transgender

Treed binnen in onze Shespot Leeszaal en zoek een fijn plekje om al die mooie, bijzondere, leuke, interessante, tijdloze en informatieve topics nog eens door te lezen.

Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr

KATHOEY
Berichten: 42
Lid geworden op: do 28 augustus 2008, 19:52
Locatie: Dordrecht

Berichtdoor KATHOEY » ma 01 september 2008, 19:38

Wat zie jij eigenlijk als respect?Waaruit leid je af dat mensen wel of geen respect voor je hebben?
Als je mensen je waarderen voor de moelijke keuze die je hebt gemaakt om door het leven te gaan als transgender, vindt ik dat je respect krijgt.
Als mensen je op straat vreemd aankijken en bang zijn om met je kennis te maken, beschouw ik zelf als respectloos zijn.
Ik maak dat vooral mee als je met mensen praat en ze horen dat je een lage stem hebt.
Als ik soms op verjaardagen van nederlandse kenissen komt, dan zijn de mensen in het algemeen positief over mij.
Zoals: "oh wat een leuke vrouw".
Maar als ik dan via een kennis hoort of het wel een ''echte" vrouw is dan krijg ik gelijk minder respect voor die personen.
THAILAND THE POWER OF DREAMS

Dragonlady
Berichten: 1010
Lid geworden op: zo 29 februari 2004, 20:19
Locatie: Friesland, sub van Meester Noord.

Berichtdoor Dragonlady » di 02 september 2008, 8:29

I rest my case

Kronkel

Berichtdoor Kronkel » di 02 september 2008, 9:52

Wat zie jij eigenlijk als respect?Waaruit leid je af dat mensen wel of geen respect voor je hebben?
Als je mensen je waarderen voor de moelijke keuze die je hebt gemaakt om door het leven te gaan als transgender, vindt ik dat je respect krijgt.
Als mensen je op straat vreemd aankijken en bang zijn om met je kennis te maken, beschouw ik zelf als respectloos zijn.
Ik maak dat vooral mee als je met mensen praat en ze horen dat je een lage stem hebt.
Als ik soms op verjaardagen van nederlandse kenissen komt, dan zijn de mensen in het algemeen positief over mij.
Zoals: "oh wat een leuke vrouw".
Maar als ik dan via een kennis hoort of het wel een ''echte" vrouw is dan krijg ik gelijk minder respect voor die personen.

Ik denk dat veel van je gevoelens van respectloosheid ervaren een interpretatie zijn vanuit je eigen verwachtingspatroon dat mensen je wel respectloos zullen vinden zogauw er geen duidelijke bevestiging van het OK zijn van je Transgender zijn komt.

Veel mensen zullen terughoudend zijn voor iets wat voor hen heel lastig te begrijpen is. Dat is geen respectloosheid, maar angst voor of onhandigheid met het onbekende. Je eigen houding kan dat ook oproepen.... Ze vinden me vast raar en ja hoor zie je wel.... ze stellen ook nog gekke vragen en snappen me niet....
Je bevestigt zo je eigen verwachtingen. Het is een kwestie van zelf ook openheid betrachten en mensen uitnodigen eens werkelijk met je te praten over je keuzes. Bij vermoedens van ..... hmm ik word volgens mij niet helemaal geaccepteerd, daar eens een gesprek aan wagen als het een persoon is van wie je de waardering en respect van belang vindt.

Mensen die er verder niet zo toe doen in je leven, kun je ook gemakkelijker negeren en dan denken... prima, jij jouw keuzes, gevoelens en meningen, ik de mijne. No big deal...

Sophia0671
Berichten: 17
Lid geworden op: di 07 augustus 2007, 9:19

Berichtdoor Sophia0671 » di 02 september 2008, 10:20

Ik ben 4 jaar de partner geweest van een vrouw naar man transsexsueel en heb zijn ombouw fase volledig meegemaakt.
Respect hebben voor iemand heeft naar mijn idee weinig te maken met zijn geaardheid of man/vrouw. Respect krijg je voor een persoon die het ook verdient.
Mijn partner verdiende dat respect door een zwaar emotioneel proces te beginnen wat hem veel heeft gekost, vrienden die zijn weggerend en het verliezen van zijn baan.
Het leven gaat niet alleen over rozen voor een transsexueel.
Het weghalen van de baarmoeder was een grote stap vooruit, maar het leven als man terwijl je dat duidelijk nog niet helemaal bent levert vreselijk kwetsende situaties op. Situaties waarin andere mensen je duidelijk niet respecteren en dit deeld door onbegrip voor de situatie. Toch is het uiteindelijk gelukt positief te blijven en met veel steun en gesprekken met andere mensen het respect te behouden.

Wat ik uit deze draad lees is een persoon die zich opwerpt voor een hele groep maar dit doet zonder zich goed te kunnen uiten en daardoor vastloopt in zijn eigen tekst.

Ik denk dat het beter is als hij zich bij zijn eigen naam gaat noemen en niet voor een groep spreekt, dan krijgt hij ook meer respect. Vertel je eigen verhaal en probeer vanuit die positie positief te zijn en respect te verdienen.

Als je contact wilt met andere transgender dan zijn daar al wat verwijzingen geweest.

Succes

KATHOEY
Berichten: 42
Lid geworden op: do 28 augustus 2008, 19:52
Locatie: Dordrecht

Berichtdoor KATHOEY » di 02 september 2008, 19:44

Dank je Sophia voor je opbouwende kritiek.
THAILAND THE POWER OF DREAMS

KATHOEY
Berichten: 42
Lid geworden op: do 28 augustus 2008, 19:52
Locatie: Dordrecht

Berichtdoor KATHOEY » wo 03 september 2008, 0:36

I rest my case
Wat bedoel je daarmee?
THAILAND THE POWER OF DREAMS

Gebruikersavatar
Savanne
Berichten: 4696
Lid geworden op: di 10 oktober 2006, 12:49
Locatie: midden van het land

Berichtdoor Savanne » wo 03 september 2008, 0:48

In mijn ogen moet je respect verdienen... niet krijgen...

Het onbekend maakt onbemind... in nederland kampen veel mensen met het vooroordeel dat buitenlanders in nederland zich laten opereren omdat ze dat snel een verblijfstatus geeft. Dit is veel in de actualiteit geweest. Zeker met mannen uit Iran.

Waarom streef je toch naar respect van iedereen en kan je niet blij zijn met de liefde en respect die je al krijgt van de mensen om je heen.
Ik ben een gewone doodnormale vrouw en ik krijg ook niet van iedereen respect.. ik word ook niet door iedereen geaccepteerd voor wie ik ben...
En waarom zou ik dat willen? Natuurlijk is het fijn om door iedereen gerespecteerd te worden, natuurlijk is dat een fijn gevoel...

Maar in mijn ogen is respect iets wat wat je gaanderweg kan verdienen en daarvoor zal je eerst mensen de kans moeten geven om bekend te raken met jouw motivaties, et jouw redenen en de problemen waar jij mee geleefd hebt. Jij beleeft het gevoelsmatig en ik vind dat je de lat voor anderen om jouw gevoel te begrijpen vrij hoog legt.


Mijn gedachten over een ingewikkeld onderwerp.. doe er mee wat je wil...

sav
"In zijn ogen verdrinken , je hart verliezen , en dan maar zeggen dat liefde gezond is."

Kronkel

Berichtdoor Kronkel » wo 03 september 2008, 1:03

Even tussendoor....

Wist je dat juist in Iran (of all countries in the world...) transseksualiteit wel geaccepteerd is, maar homoseksualiteit niet...

Zeer interessante docu over iemand die gevolgd wordt in het veranderingsproces:

http://player.omroep.nl/?aflID=3620603

Titel: The Birthday - Documentaire over transseksualiteit in Iran.


Volgens Iraanse medici die gespecialiseerd zijn in verbouwingsoperaties is Iran een paradijs voor transseksuelen. Terwijl homoseksualiteit in Iran ten strengste verboden is, zijn operaties om in het andere geslacht te veranderen wél toegestaan. De koran zegt er niets over en zelfs Ayatollah Khomeini heeft er zijn fiat aan gegeven. De filmmakers Negin Kianfar en Daisy Mohr volgen een jonge man in de periode vlak voor en na één van de operaties die hem in een vrouw moeten veranderen. Aan het eind van de documentaire blaast zij voor het eerst de kaarsjes op haar verjaardagstaart uit. Zodra de transseksueel zich als vrouw manifesteert, verliest zij al haar mannelijke rechten en moet zij zich houden aan strenge kledingvoorschriften. De transseksueel kiest zo bewust voor een minderwaardig tweede leven. Met name de diep-religieuze ouders van de hoofdpersoon hebben het moeilijk met de transformatie van hun zoon, maar accepteren het uiteindelijk wel. Misschien speelt hierbij mee dat hij al voordat hij een vrouw werd een vriend had en homoseksualiteit in Iran levensgevaarlijk is. Ook de vriend van de transseksueel komt aan het woord. Hoe ervaart hij de gedaanteverwisseling van zijn geliefde? Door diep in de Iraanse mentaliteit te graven - via gesprekken met andere transseksuelen, onder wie een vrouw die zich een man voelt, met artsen en geestelijken en andere betrokkenen - biedt deze documentaire een uniek inzicht in het fenomeen transseksualiteit in een gesloten, islamitische maatschappij. Regie: Negin Kianfar en Daisy Mohr.

sehnsucht
Berichten: 1141
Lid geworden op: do 18 oktober 2007, 21:00
Locatie: aan de kust

Berichtdoor sehnsucht » wo 03 september 2008, 1:41

Dus dan laat je je voor veel geld verbouwen en dan trek je een burka aan?

Geef mij maar een bekeuring.
Dat snap ik tenminste.
Panta rhei.

Gebruikersavatar
Carina
Berichten: 9560
Lid geworden op: za 17 juli 2004, 12:21
Locatie: Zuid- Holland

Berichtdoor Carina » wo 03 september 2008, 1:42

In Iran dragen ze geen burka.
I'd rather be hated for who I am than loved for who I am not

sehnsucht
Berichten: 1141
Lid geworden op: do 18 oktober 2007, 21:00
Locatie: aan de kust

Berichtdoor sehnsucht » wo 03 september 2008, 2:06

Nou een mantoo dan, of een chador.

Dat is mij om het even.

Ik begeef me nu op glad ijs, maar ik ken slechts drie 'voorbeelden' uit de rauwe realiteit, dus ik wil hier ook niet spreken voor een hele groep, maar de hele weg van>naar, is een lijdensweg -voor diegenen die ik dan ken- en niet zelden hoor je dat de wens bestaat om weer terug te keren in de oorspronkelijke staat, want echt blij kunnen zijn zit er niet zomaar in.

Om onze Kelly even buiten beschouwing te laten :wink:

Trouwens; niet! Zij is de enige transseksueel waarvan ik weet dat zij op haar manier een soort van happy is.

Ik heb het dus nu (buiten Kelly) slechts over het kader waaruit ik refereer.
ipv 2 ct.
Panta rhei.

Kronkel

Berichtdoor Kronkel » wo 03 september 2008, 8:46

Toch denk ik dat mensen er wel degelijk gelukkiger van kunnen worden als alle omstandigheden ook meewerken. Een mens is niet alleen mens op zichzelf en voor zichzelf, maar een sociaal dier. Hoe teruggetrokken je ook kunt zijn in je leven, iedereen heeft een bepaalde basisbehoefte aan acceptatie c.q respect.

Die kleding is maar buitenkant. Je ziet in de docu ook hoe moeilijk het juist is om je plekje te heroveren in die sociale omgeving waarin mensen verkeren. Tuurlijk, respect moet je verdienen, helemaal mee eens, maar daarom is het voor de ene persoon wel lastiger dan voor de andere persoon omdat alles wat afwijkt van een gemiddelde of normale norm per definitie lastiger ingang vindt in een sociale structuur die gebouwd is op die gemiddelden...

Ik heb enorm respect voor het feit dat mensen dat proces in durven gaan en kan de keuze ook wel begrijpen. Een innerlijk en uiterlijk zijn dan beter in balans, maar de oude evenwichten (hoe wankel ook) liggen in puin en dat lijkt me een hell of a job om weer terug te vinden, als dat al wil...


Ik heb ooit een jongetje in de klas gehad die zo jong als hij was, al alle tekenen vertoonde van in een verkeerd lichaam te zitten. Dat was op die leeftijd voor hem en zijn omgeving nog geen probleem. De meisjes vonden hem een schatje, de jongens vonden hem grappig en hij laveerde vrolijk tussen al die niet veroordelende aandacht. De ouders hadden ondertussen grote zorgen omdat ze bang waren voor zijn toekomst.... en ook voor die van hen als ouders....

Want wat, als er inderdaad sprake van genderdysforie zou zijn...
Ja, tuurlijk ga je dan voor je kind en heb je in principe lak aan de omgeving, maar de blikken en roddels zullen toch ook hun invloed doen gelden en het tot een strijd maken. Trots blijven op jezelf is lastig als niemand anders dat is....

Dragonlady
Berichten: 1010
Lid geworden op: zo 29 februari 2004, 20:19
Locatie: Friesland, sub van Meester Noord.

Berichtdoor Dragonlady » wo 03 september 2008, 9:16

I rest my case
Wat bedoel je daarmee?
Goed, ik wil geen rel veroorzaken.
Met goede bedoelingen heb ik een aantal post geschreven. Met daarin een paar dingen die je zou kunnen doen om ons te laten begrijpen. Net zoals vele anderen hier.

Maar je reageerd alleen op dingen die in jou ogen 'aanvallend zijn'.
Net als deze.

KATHOEY
Berichten: 42
Lid geworden op: do 28 augustus 2008, 19:52
Locatie: Dordrecht

Berichtdoor KATHOEY » wo 03 september 2008, 16:11

Maar je reageerd alleen op dingen die in jou ogen 'aanvallend zijn'.
Net als deze.
Hoe kom je daar nou bij?

Ik begreep alleen die zin niet.
THAILAND THE POWER OF DREAMS

twin
Berichten: 138
Lid geworden op: za 17 mei 2008, 22:00
Locatie: Z-H.

Berichtdoor twin » wo 03 september 2008, 23:17

Lees dan je topic maar even helemaal opnieuw door, misschien kom je er dan achter wat Dragonlady daarmee bedoelt, als je het dan nog niet snapt kan je beter deze topic sluiten en shespot verlaten.
Een goede vriend zie je niet, die staat altijd achter je.


Terug naar “Leeszaal”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Bing [Bot], Semrush [Bot] en 28 gasten