Zoals bij iedereen, verschilt het, wat ik in de spiegel zie...
Soms voel ik me 'beeldig', en zie ik; hoow... dat ziet er vandaag niet zo uit!
Soms juist andersom.
S'ochtends een spookje, met hele dichte oogjes,
s'avonds meer een vrolijk vlindertje, die eigenlijk nog lang niet naar bed wil
Over het algemeen zie ik een 'mooie' vrouw, die soms wel wat serieus uit haar ogen kijkt, maar ook rustig, en zacht.
Mijn spiegelbeeld is wel eens mijn hulpmiddel geweest. Niet voor het epileren en make-up, nee, meer een therapie;
In een heel moeilijke tijd herkende ik mijn spiegelbeeld vaak niet. En ging ik nadoen wat ik vroeger zag... zei in mezelf; "kom Jess, die kin iets meer omhoog.. laat je ogen weer een beetje stralen, kijk, dat gaat al... en nu een glimlach, kijk eens wie je bent; mooie vrouw, met kracht, en zìn; je KAN het wel!"
Klinkt misschien een beetje raar, maar het hielp me echt. Ik deed het bijvoorbeeld voor ik naar mijn werk moest... Zette dan ook een mooi lied op, en ging voor mezelf dus 'acteren' dat ik weer een beetje beter was. Met die gezichtsuitdrukking spelen maakte gewoon ook weer dat ik me wat beter voelde
Op een andere manier, maar hetzelfde; zie ik mezelf wel eens heel streng kijken... terwijl ik dat zelf niet door heb. Dan ga ik anders kijken (wrijf de wenkbrauwen wat uit elkaar
), en voel ik me daarna toch wat meer ontspannen..
Dus sja.. dat spiegelbeeld.. soms een 'vijand', maar meestal mijn vriendin
Je kan jezelf er ook een beetje mee foppen