Help, wat moet ik doen?

[Liesje]

We ontmoetten elkaar een paar jaar geleden op een bruiloft van gezamenlijke vrienden. Daarna nog twee keer elkaar gezien in het restaurant waar hij toen werkte. We kwamen nooit verder dan "hallo, hoe gaat het?", maar we hadden direct een indruk op elkaar achter gelaten. Maar ik wist dat hij in een relatie zat, dus heb ik nooit wat ondernomen.

Drie weken geleden ontmoetten we elkaar weer sinds jaren in een cafe waar we eigenlijk nooit komen. Hij was weer single, ik ook, we wisselden telefoonnummers uit en twee dagen later hadden we onze eerste date, vierden daarna samen oud en nieuw. We waren direct onafscheidelijk, hij sliep bijna iedere dag bij me.

Er is een super-klik tussen ons die we beide voelen. We hebben goede gesprekken, lachen veel met elkaar, we hebben veel dezelfde interesses, de sex is geweldig. Hij noemt me het lichtpuntje in zijn leven. Ik ben verliefd op hem geworden, hij op mij.

Maar...

Eergisteren vroeg ik hem hoe het zat tussen hem en mij. Ik zei tegen hem dat ik graag wil dat hij mijn vriendje is. Ik heb geen serieuze toekomstplannen om te settelen, maar ik wel graag wil dat - voor nu - hij mijn vriendje is, dat ik hem niet zou willen delen. Hij antwoordde dat hij het niet weet. Hij vertelde dat als hij me spreekt, dat hij helemaal vrolijk wordt, dat als hij bij me is, dat hij het gevoel heeft dat ik een van de weinige mensen ben bij wie hij tot rust komt en dat het goed voelt. Maar dat wanneer hij alleen is, dst hij twijfelt. Dat hij mijn hart niet zou willen breken. Zijn leven staat de laatste maanden op z'n kop. Hij zit midden in een life-change. Alles moet anders. Hij had zich voorgenomen om de aankomende periode alleen te zijn...en toen kwam ik in zijn leven. Hij wil zich eigenlijk niet binden, is daar niet klaar voor en weet niet of hij het kan waarmaken om een commitment te maken. Hij heeft altijd veel vriendinnen gehad, is veel vreemd gegaan. Hij weet niet of hij klaar is om daar afstand van te nemen. Terwijl aan de andere kant zegt hij vaak dat hij geen zin meer heeft in die vrouwen, dat het fijn zou zijn om gewoon 1 vrouw in zijn leven te hebben in plaats van al die kortstondige kille dingen. Hij zegt daarbij ook dat de laatste weken ik eigenlijk nog de enige vrouw ben aan wie hij denkt.

Ik begrijp er niks meer van Hij stelde gisteren voor dat hij er een week over nadenkt en er dan op terugkomt.

Ik begrijp het niet, we zijn verliefd, we hebben het geweldig samen, alles klikt. Waarom dan al die twijfels?

Ik weet niet wat ik moet doen. Kan iemand me iets zinnigs zeggen?

Liefs..

[Searcher]

Pff, geniet gewoon meid.

Dat claimen: "Maar ik wel graag wil dat - voor nu - hij mijn vriendje is, dat ik hem niet zou willen delen" worden fladderaars (zoals jij hem beschrijft) erg onrustig van.

Als hij ronduit zegt: Daar heb ik geen zin in, loopt hij de kans dat jij hem dropt, dus je krijgt een vaag, omtrekkend antwoord. Misschien is het handig als je hem vraagt wat HIJ wil...


searcher

[Savanne]

Lieve Lies,

Kan het zo zijn dat ie helemaal in de war is van wat hij nu voelt?
Als ik wat jij schrijft leest denk ik (maar let wel ik kan het fout hebben) dat jij niet in zijn planning past. Dat hij dus in de war is doordat er iets niet gaat zoals hij had gedacht. Dat betekent niet dat hij dit niet wil. Dat is misschien ook wel het probleem.

Verliefd zijn kan ook heel eng zijn, zeker als je jezelf nog niet in balans hebt. Wie zegt hem dat als je hem nu leuk vindt dat je hem na al die dingen die hij misschien nog aan zichzelf gaat veranderen nog steeds leuk vindt.

Daarbij kan hij gezien zijn life change wellicht helemaal nog niet overzien in welke situaties hij kan en zal belanden... Ofwel in mijn ogen lijkt hij me dus onzeker.

Dingen zoals monogamie toezeggen is dus een stap die hem beperkt in zijn mogelijkheden. ( Geloof me hij wil alleen maar voorkomen dat hij je kwetst als ik jouw verhaal lees)..

Tot zover wat ik denk over hem..

Maar lieve Lies,

In geen enkele relatie heb je de zekerheid dat je partner niet vreemd gaat. Je kan op basis van vertrouwen een heleboel bereiken maar niemand kan je ooit de garantie geven om niet verliefd te worden op een ander.
Wat je wel kan doen:
Je kan accepteren dat hij het niet weet. Je kan met hem afspraken maken die het voor jou acceptabel maken. Maak bv met hem de afspraak dat je zodra hij ziet dat het anders loopt en hij wel verliefd wordt op een ander dat jij dat meteen hoort. De eerlijkheid dus hoog zetten.
Probeer te kijken welke afspraken hij wel kan maken..
Mannen zijn daarin toch veelal anders dan vrouwen.. en ik lees wel een hele realistische kijk op het leven van hem.

Lies , je kent me en je weet me te vinden.. als je me nodig hebt.. val gerust bij me binnen. Waarheden heb ik niet voor je maar ik kan je wel mogelijkheden vertellen.


Liefs sav

[Liesje]

Lieve Sav,

Je hebt gelijk in wat je schrijft. Hij is helemaal in de war. Dat was hij overigens ook al voordat hij mij tegenkwam. Hij had zich voorgenomen om de aankomende tijd alleen te zijn. Ik paste inderdaad niet in zijn planning, maar ja, ineens kwamen we in elkaars leven.

En inderdaad. Hij heeft al vaak tegen me gezegd (ook voordat we dit gesprek hadden) dat hij vaak tegen zichzelf zegt: "Dit meisje is echt lief. Wees voorzichtig met haar, breek haar hart niet". Hij vroeg een keer aan een van zijn vrienden wat die van mij vond. De jongen in kwestie antwoordde (licht sarcastisch): "Zij is echt te lief voor jou. Je gaat haar hart breken. Weet ze al dat ze binnenkort klaar is voor het gesticht?". En ik merk dat dat idee van 'niet mijn hart breken' zo erg in zijn hoofd zit.

Gisteren belde hij me met de vraag of ik hem wilde terugbellen. So I did. Hij vertelde een warrig verhaal dat hij het allemaal niet wist enzo, waarop ik tegen hem zei dat ik dit soort dingen liever face to face bespreek en niet over de telefoon, dus ik stelde voor om naar hem toe te komen. Dat wilde hij niet.

Hij zei dat ik hem dingen vroeg waar hij geen antwoord op kon geven, dat hij niet zo in elkaar zit, maar dat hij er deze week over gaat nadenken. Hij zei tegen me: "Als ik bij jou ben is alles goed. Maar zodra mijn ex dan belt, dan is alles weer weg." Dus ik vroeg hem: "Heeft het met je ex te maken?" En dan zegt hij weer heel resoluut: "Nee, helemaal niet."

Wat??

Ik vroeg hem wat hij wilde dat ik zou doen. Daarop wist hij het antwoord ook niet, want hij wist zelf niet eens wat hij moest doen. Ik vroeg hem: "Zal ik je gewoon een week met rust laten? Gewoon even niet bellen en sms-en met elkaar?". In eerste instantie zegt hij:"Ja, laat me even met rust. Geef me even een week de tijd.". Daarna zegt hij weer: "Nee nee, bel en sms me gewoon oke?".

Wat?

Toen ik hem leerde kennen, zei hij: "Je komt precies op het juiste moment in mijn leven". Daarna werd het: "Je bent het lichtpuntje in mijn leven". En nu is het: "Was ik je maar een paar maanden later tegengekomen."

Wat? Ik kan er geen touw aan vastknopen.

Vanochtend had ik een gemiste oproep van hem. Na lang twijfelen heb ik hem net teruggebeld. Hij wilde gewoon even mijn stem horen, horen hoe het met me ging. Hij klonk vrolijk aan de telefoon.

Ik kan er gewoon geen touw aan vast knopen..

Lieve Lies,

Kan het zo zijn dat ie helemaal in de war is van wat hij nu voelt?
Als ik wat jij schrijft leest denk ik (maar let wel ik kan het fout hebben) dat jij niet in zijn planning past. Dat hij dus in de war is doordat er iets niet gaat zoals hij had gedacht. Dat betekent niet dat hij dit niet wil. Dat is misschien ook wel het probleem.

Verliefd zijn kan ook heel eng zijn, zeker als je jezelf nog niet in balans hebt. Wie zegt hem dat als je hem nu leuk vindt dat je hem na al die dingen die hij misschien nog aan zichzelf gaat veranderen nog steeds leuk vindt.

Daarbij kan hij gezien zijn life change wellicht helemaal nog niet overzien in welke situaties hij kan en zal belanden... Ofwel in mijn ogen lijkt hij me dus onzeker.

Dingen zoals monogamie toezeggen is dus een stap die hem beperkt in zijn mogelijkheden. ( Geloof me hij wil alleen maar voorkomen dat hij je kwetst als ik jouw verhaal lees)..

Tot zover wat ik denk over hem..

Maar lieve Lies,

In geen enkele relatie heb je de zekerheid dat je partner niet vreemd gaat. Je kan op basis van vertrouwen een heleboel bereiken maar niemand kan je ooit de garantie geven om niet verliefd te worden op een ander.
Wat je wel kan doen:
Je kan accepteren dat hij het niet weet. Je kan met hem afspraken maken die het voor jou acceptabel maken. Maak bv met hem de afspraak dat je zodra hij ziet dat het anders loopt en hij wel verliefd wordt op een ander dat jij dat meteen hoort. De eerlijkheid dus hoog zetten.
Probeer te kijken welke afspraken hij wel kan maken..
Mannen zijn daarin toch veelal anders dan vrouwen.. en ik lees wel een hele realistische kijk op het leven van hem.

Lies , je kent me en je weet me te vinden.. als je me nodig hebt.. val gerust bij me binnen. Waarheden heb ik niet voor je maar ik kan je wel mogelijkheden vertellen.


Liefs sav

[Flippo]

Vanochtend had ik een gemiste oproep van hem. Na lang twijfelen heb ik hem net teruggebeld. Hij wilde gewoon even mijn stem horen, horen hoe het met me ging. Hij klonk vrolijk aan de telefoon.

Ik kan er gewoon geen touw aan vast knopen..

Lies, dat is zoals het gaat. En het gaat goed. Hij is in verwarring. Lijkt me normaal als je zo'n leuke vrouw ontmoet als jij. Die ook nog zegt dat je wat met hem wilt.

Daar moet je wel even aan wennen. Zeker als hij net had besloten niet meer verliefd te worden.

Dus: gewoon zo doorgaan. Speel het slim. Toon belangstelling in hem. Laat hem je geweldige stem horen. Stel een kleine ontspannen ontmoeting voor als je denkt dat hij daar klaar voor is. Een drankje. Of samen eendjes voeren in het park. Maar niet claimen of opduwen. Of de ongeruste vrouw uithangen.

Dan komt hij vanzelf (naar je toe).

[Monique]

Lies,

Ik ben het met Flippo eens.

Ook vind ik 3 weken nog te kort om allerlei dingen te 'willen' van hem, om van hem te verwachten dat hij precies weet hij wilt.

Zoals hij aangeeft, heeft hij meerdere relaties gehad en ging vaak vreemd. Als je wilt dat je relatie met hem dieper gaat, dan zal je daar meer tijd in moeten steken om dichter bij elkaar te komen (hij ook natuurlijk).

Het is geweldig en spannend als er een super klik is, maar ik begrijp hem ook wel. Hij leert weer een leuke, fijne vrouw kennen en is hij straks weer binnen no time vastgepind in een relatie waarin hij heel waarschijnlijk weer het benauwd krijgt....help!! Zijn verwarring komt, denk ik, door het feit dat hij je heel leuk vind, maar ook heel graag wilt genieten van vrijgezel zijn. Als hij dat doet dan bestaat de kans dat hij jou verliest en/of kwetst.

Geen wonder dat hij twijfelt en niet weet wat hij wilt. Zelfs al kan het zo zijn, als hij de ene ware ontmoet, hij geen behoefte meer zal krijgen aan een ander...kent hij zichzelf waarschijnlijk al te goed en durft niet met 100% zekerheid te denken dat het hem nu wél zal lukken.

Laat hem nog een tijdje genieten van alleen zijn, wees een (sex)maatje voor hem, als je dat wilt/kan opbrengen.

M. (die na 22 jr huwelijk wel eens snakt naar vrijblijvendheid )

[ilro]

hmmm hoe vrijblijvend zou je het graag willen

[Monique]

alleen ervaren en genieten, geven en nemen, mijn vrouwzijn de ruimte geven...no strings...

[Spuit11]

alleen ervaren en genieten, geven en nemen, mijn vrouwzijn de ruimte geven...no strings...

Spannend Mo

[Monique]

ja hé...ben de strings een beetje zat

[ilro]

denk toch dat ze je heel goed staan ..

[Monique]

dank je, ilro

[FrankPolder]

Ja, ik begrijp Meneer Onzeker ook wel. Hij had zich net verheugd op een poosje ronddollen (zoals hij eerder ook gewend was, begrijp ik), en dan gaat net de allerleukste van het stel proberen om exclusiviteit te krijgen. Nu moet hij zich in allerlei bochten wringen om Liesje te behouden en tegelijkertijd de voordelen van het vrijgezellenbestaan te blijven smaken.

Ziedaar de innerlijke spagaat van De Man. Klassieker kan het niet. Hoe combineren we de warmte van een hechte relatie met de wellust van ongebonden seks? Daar is deze meneer in elk geval nog niet uit, en ik vraag mij af wanneer hij wel tot het inzicht komt dat The Best Of Both Worlds niet voor hem is weggelegd - althans niet zonder iemand verdriet te doen.

Zoals gezegd, alleszins begrijpelijk. En Meneer Onzeker veroordeel ik echt niet. Maar waar is Liesje nou in dit verhaal? Liesje, jij wilt toch wel verder met hem? Hoe lang verdraag je dan nog die ontwijkende antwoorden, die telkens verschillende reacties, dat gedraai om een besluit heen? Mij dunkt dat voor jou enige afstand verlossend zou kunnen werken. Als ik het zo lees, houdt die verwarring nog wel even aan... en al die tijd zou jij moeten wachten tot hij klaar is voor een monogame relatie, ALS hij daarvoor al kan kiezen? Wat een zelfopoffering.

Misschien zie ik het te negatief hoor, dat kan natuurlijk best

[Liesje]

Beste Frank,

Daar ligt dus inderdaad mijn probleem.. Ik heb al eerder vriendjes gehad die me ook geen antwoord konden geven. Sommigen wisten het na zes maanden tot een jaar nog steeds niet...en achteraf was het antwoord: "ja, maar je weet toch hoe de situatie zit? Daar ben ik altijd eerlijk over geweest". Ondertussen waren ze nog steeds met hun ex of andere vriendinnen. Die situaties hebben me veel pijn gedaan en dat wil ik niet meer, want ik was er zelf bij toendertijd.

Ik heb gisteren tegen hem gezegd dat ik het voor nu even loslaat. Dat wanneer hij zin heeft om gewoon even met me te kletsen, dat ik er ben en dat hij zijn tijd moet nemen.

Ik wacht zijn besluit over een week wel af. Maar inderdaad Frank, ik wil ook graag mezelf beschermen, hoe leuk ik hem ook vind. Komen we er niet uit, dan is afstand nemen inderdaad het beste.

Ja, ik begrijp Meneer Onzeker ook wel. Hij had zich net verheugd op een poosje ronddollen (zoals hij eerder ook gewend was, begrijp ik), en dan gaat net de allerleukste van het stel proberen om exclusiviteit te krijgen. Nu moet hij zich in allerlei bochten wringen om Liesje te behouden en tegelijkertijd de voordelen van het vrijgezellenbestaan te blijven smaken.

Ziedaar de innerlijke spagaat van De Man. Klassieker kan het niet. Hoe combineren we de warmte van een hechte relatie met de wellust van ongebonden seks? Daar is deze meneer in elk geval nog niet uit, en ik vraag mij af wanneer hij wel tot het inzicht komt dat The Best Of Both Worlds niet voor hem is weggelegd - althans niet zonder iemand verdriet te doen.

Zoals gezegd, alleszins begrijpelijk. En Meneer Onzeker veroordeel ik echt niet. Maar waar is Liesje nou in dit verhaal? Liesje, jij wilt toch wel verder met hem? Hoe lang verdraag je dan nog die ontwijkende antwoorden, die telkens verschillende reacties, dat gedraai om een besluit heen? Mij dunkt dat voor jou enige afstand verlossend zou kunnen werken. Als ik het zo lees, houdt die verwarring nog wel even aan... en al die tijd zou jij moeten wachten tot hij klaar is voor een monogame relatie, ALS hij daarvoor al kan kiezen? Wat een zelfopoffering.

Misschien zie ik het te negatief hoor, dat kan natuurlijk best