verliefd...

[Lichtje]

... het overkomt mij niet meer

[Jessebel]

Hoi Lichtje

Ja.. ik denk dat iedereen je wel begrijpt hoor.. en persoonlijk voel ik dat je het bij het rechte eind hebt...

Zodra ik namelijk 'die' gevoelens bemerk ga ik op de rem. Alles om me niet te laten gaan in dagdromen ed.. en dat afspraakje wat ik dan met de betreffende persoon zou hebben stel ik dan even uit.

Je gevoel 'uitschakelen' kan natuurlijk niet, of is bijna onmogelijk als je al verliefd bent.. Dat wat ik beschrijf is al voor ik werkelijk verliefd ben.

Het ligt ook maar net aan de betreffende persoon waar ik die gevoelens voor heb overigens... is het die ene jongen aan de balie van de videoland (ik zeg maar wat hehe), dan weet ik toch dat het safe is om erover te dagdromen.. die jongen is ver van mijn eigen werkelijkheid.. Maar als het een man is die dichter bij me staat. die ik vaker tref en me wel goed kent.. dan doe ik alles om de gevoelens uit te bannen of gewoonweg te vermijden...

[Glu]

@ Lichtje

Maar weer eens praten op de bank misschien.....?

Glu

[Lichtje]

Lol... ik heb geen sessie nodig hoor Glu...

[Orchid]

Slappe knieën en vlinders in je buik: je bent verliefd. Dat er een soort chemie is tussen jou en de ander is een populaire uitdrukking, maar die kun je best letterlijk nemen. En een warm gevoel bij een langetermijndate, ook daar hebben wij een formuultje voor. Een klein relaas over norepinephrine en PEA.


'phenylethylamine'
De meest bekende ‘liefdesdrug’ is phenylethylamine (oftewel PEA). Het is een van nature in je lichaam voorkomende stof, die lijkt op amfetamine en ook ongeveer hetzelfde effect heeft. Tot midden in de nacht op kunnen blijven en zoenen: met dank aan PEA.

Bezigheden als bungiejumpen, joyriden en chocolade eten kunnen je ook een dosis PEA bezorgen. Jawel, ook in chocolade zit het. Waarschijnlijk krijgen mensen daarom een prettig gevoel van chocolade eten, als ze bijv. een beetje down zijn.

In je lichaam zorgt PEA ervoor dat de neurotransmitter dopamine vrijkomt. Dat is de eigenlijke stof die het werk doet. Met ratten werd nog niet zo lang geleden aangetoond dat als je een vrouwtje inspuit met dopamine voor de neus van een mannetje, ze hem later als partner zal uitkiezen uit een hele groep rattenmannetjes.

Wat maffer is, is dat dopamine op zijn beurt weer de aanmaak van de stof oxytocine stimuleert, ook wel een ‘knuffelstof’ genoemd. Oxitocine heeft te maken met moedergevoelens, borstvoeding en samentrekkingen bij de geboorte van een kind. Normaal komt deze stof dus bij de moeder voor, maar er bestaan aanwijzingen dat bij knuffelen en strelen zowel bij vrouwen als mannen oxytocine ontstaat.

Norepinephrine is ook zo’n euforisch-gevoel stofje in je brein. Het zorgt voor de aanmaak van adrenaline, het stress hormoon, in je hersenen. Zo kan het dus gebeuren dat je in de buurt van je geliefde, met kloppend hart, pats-boem niet meer weet wat je wilde zeggen. Via zenuwen komen alle al dan niet gestresste signalen aan in je lichaam, en voor je het weet voelt je maag ook nog omgedraaid.

Je hersenen weten ook niet meer helemaal wat ze doen. Dit komt door alle blije chemicaliën die naar het limbisch systeem zoeven, en het in dit emotiecentrum overnemen van de normaal altijd bewuste grote hersenen: alleen op je geliefde kun jij je nog concentreren.

Verslaving
Net als bij drugs treedt bij verliefdheid gewenning op. De dosis PEA om blij te blijven moet steeds hoger worden. Op een gegeven moment gebeurt dit niet meer, leuker dan leuk kan nou eenmaal niet, en dus geeft je gepassioneerde relatie geen voldoening meer. Na zo’n 18 maanden tot 4 jaar (de schattingen lopen uiteen) koelt de zaak dus af. Toch kun je best 50 jaar lang gelukkig met elkaar zijn, maar dat komt door een andere groep stoffen, endorfinen, die meer op de rustgevende pijnstiller morfine lijken dan op amfetamine. Ze zorgen voor een ontspannen gevoel als je bij elkaar bent, en nemen angst weg.

Mensen die niet van elkaar kunnen scheiden, ondanks allerlei problemen in hun relatie, hebben dus in feite last van onthoudingsverschijnselen als ze elkaar niet zien.

Bindingsangst kan te maken hebben met de overgang naar een ander stofje waar de relatie op loopt: het overschakelen van het opwekkende PEA naar kalme endorfine lukt niet.
De meeste echtscheidingen vinden ook plaats na zo’n 4 jaar. Relatietherapeuten wijzen ook luiheid aan als oorzaak hiervoor. Maar leidt PEA-tekort nou tot luiheid, of anders om...?

Natuurlijk speelt er veel meer mee in liefde dan alleen wat rotzooi uit het scheikundelokaal. Je kunt op iemands karakter vallen, of juist door een paar ogen volledig koud gelaten worden. Hoewel chocolade een helpende factor kan zijn, kom je er niet met alleen een reep.

De laatste jaren zijn er aanwijzingen dat ook mensen misschien feromonen uitscheiden. Heel veel dieren gebruiken deze stofjes om onbewust aan elkaar door te geven dat ze willen paren. Een hamster probeert zelfs nog te paren met een dode muis als je daar hamster-feromonen opsmeert. Feromomen worden waarschijnlijk opgevangen door een orgaan in onze neus. Uit testen met ‘lagere’ zoogdieren blijkt dat dit orgaan niet gekoppeld is aan ons bewustzijn en de dieren dus niet weten waarom ze plots op hun partner vallen. Als mensen ook feromenen blijken te hebben, zullen die nooit zo krachtig zijn als die van dieren. Wij hebben immers ons verstand ook nog. Maar ‘liefde op het eerste gezicht’ zou zo wel eens een nieuwe wetenschappelijke betekenis kunnen krijgen...!

bron: http://proto.thinkquest.nl/~llb106/liefdeschemie.php

[Ophelia]

Nee echt verliefd met de slappe knieën en slapeloosheid heb ik nooit, de laatste keer dat ik me zo gevoeld heb stond het object van m'n aanbidding op een poster (kan je nagaan, ik was 15 ofzo), Eigenlijk vind ik dat best jammer. Ik kan me wel heel erg geintrigeerd voelen door iemand maar da's toch niet 't zelfde.

Misschien dat ik dat gevoel onbewust afhoudt, dat zou kunnen.

Nu ik me zo bedenk had ik dat verliefde gevoel zelfs niet toen ik m'n lief tegen kwam, hoewel ik wel vreselijk veel van hem houd...

Ophelia, vindt zich zelf een rare...

[Ophelia]

Daarom bedacht ik het volgende: heeft verliefdheid te maken met de mate waarop je jezelf durft laten gaan?
Ik verlies mezelf heel erg graag in een verliefdheid. Is het dat dan, wat maakt dat ik die hoge pieken en die diepe dalen beleef? (ja, die dalen horen er onvermijdelijk ook bij)

Zou dat het zijn? Een kwestie van overgeven aan verliefdheid? Ik heb eigenlijk gelegenheden genoeg om smoorverliefd te worden en toch overkomt het mij niet.
Zijn er meer mensen die dit hebben?

[Orchid]

Ja Ophelia,

ik denk dat ik het herken....

Vlindertjes? Kan de tijd niet meer zeggen dat ik die echt bij iemand voelde. Toch kunnen mijn gevoelens heel diep gaan.

Zonder die nerveusheid, enz enz.

Met overgave heb ik anders ook al geen problemen....

Ik denk er nog even verder over na

groetjes

orchidee

[Lichtje]

Waarom wordt de ene mens wél snel verliefd, en de andere niet?

[Orchid]

Wat is verliefdheid?

Is het een vlucht uit de werkelijkheid?
Is het een vorm van idealisering?
Is het bij een ander dingen zien die je zelf mist?

geen idee....

Ben ik het minder omdat ik op een ander vlak heel intens dingen beleef?

Sla ik verliefdheid over en heb ik gewoon lief?

nadenkende

orchidee

[Ophelia]

Sla ik verliefdheid over en heb ik gewoon lief?

Zou het kunnen, dat verliefdheid een soort chemisch iets is, wat in je hersenen gebeurt? waar de één heftiger op reageert dan anderen of sommige helemaal niet?

Ophelia, mist iets

[star]

Ja die een-dags-verliefdheidjes ken ik wel.
Er zijn in mijn kennissenkring wel een paar mannen die ik bijzonder vind en waarvan ik weet dat als ik vrij was dat ik mogelijk wel een versierpoging zou wagen. Ik kan als ik met zo iemand zit te kletsen wel een kriebelig gevoel krijgen maar de dag erna is het weg en ben ik blij dat ik me zo goed weet te beheersen... Ik ga deze mannen niet uit de weg, want ik ik wil me niet laten belemmeren door op hol slaande hormonen. Ik vind dat je best naar elkaar uit mag stralen dat je elkaar waardeert.

Maar ik weet niet hoe het zou zijn als het zo heftig en langdurig werd, dat je eigen partner daarbij in de schaduw komt te staan... Dan wordt het wel erg complex en dan is het verliefdheidsgevoel denk ik eigenlijk helemaal niet zo leuk meer...

Star

[Moose]

'k Heb het al gevonden en geschopt Naut!

[Jessebel]

@ Jessebel: als je het al vooraf uitschakeld, dan weet je toch dat de kans bestaat dat je op die persoon verliefd zou kunnen worden? Hoe schakel je dat dan uit? Want in mijn geval is het altijd alsof ik plots op een sneltrein zit... dat verliefde gevoel is er, uitschakelen kan helemaal niet...
Met andere woorden: hoe herken je het gevoel dat je verliefd zou kunnen worden dan?

Lichtje

Ik denk dat ik dus veel minder snel verliefd wordt als jij... ik zit meestal op een stoptrein en kan bijna altijd op tijd uitstappen op een vroeger perron

[Orchid]

Ik kan het niet laten...

ik zit toch te denken aan de endorfines die vrij komen bij een goede spankbeurt <g>

Euhm, nu moet ik ook on topic gaan natuurlijk....

Voor mij gaat het ondertussen toch om projectie. Bezit.

Ik sta doodleuk de verliefdheid over besef ik me.

liefs

orchidee