FF een al langer aanslepend "probleem" proberen uit te leggen.
Al van voor mijn huidige Partner en ik een relatie hadden, wist ik dat Hij geen "neuker" is. Vanille-sex hoeft voor Hem niet en ook tijdens andere sex is Zijn orgasme totaal niet belangrijk en komt er vaak niet bij.
Als Hij dan al eens klaarkomt, is het zelden via penetratie.
Zelf ben ik een persoon met een hoog libido en een hoog verlangen naar penetratie. Ook dat weet Hij van voor aanvang van de relatie.
Daarenboven heb ik een aantal fysieke problemen die de laatste tijd enorm opspelen.
Hij is een persoon die zich dan terughoudend opstelt. Hij wil niet de veroorzaker zijn van nog meer leed bij mij. Juist omdat Hij zoveel van me houdt en nog veel kwali-tijd met me wil doorbrengen.
Dus ook aan de andere sex komen we door omstandigheden niet toe.
Hierdoor raak ik meer en meer gefrustreerd, met allerlei nare gevolgen (ik treed niet in details
).
Uiteraard praten Hij en ik hier geregeld over, al dan niet op normale toon en ook wel eens zonder verwijten
Onlangs bevestigde Hij wat ik reeds langer weet: ik mag een minnaar.
In eerste instantie reageerde ik voorzichtig verheugd. Maar even nadenken maakte mijn gemoed niet beter...
Een minnaar, leuk. Alleen zou die ervoor zorgen dat mijn fysiek er niet beter op wordt (lees: meer pijnklachten door de leuke activiteit).
Meer pijnklachten, betekent nog minder activiteit tussen mijn Partner en mezelf. Nog minder ...
Dat lijkt me desastreus voor de relatie.....
Dus de optie minnaar schuif ik dan zelf maar aan de kant, wegens geen echte oplossing.
Maar ik blijf dus wel met de frustraties zitten....
Ziet iemand een opening die ik niet zie op het moment?
liefs
otje