Taboe: bezette man inpikken

[droomvlinder]

Wanneer het over" bezet" inpikken , losweken en prooien gaat vraag ik me af wat liefde hiermee te maken heeft , het is eerder iets over oorlog of jacht of misschien over iets wat chemisch geplakt is ?

meligevlinder

[brigid]

Als je het vanuit de kant kijkt van je vriendin. Is de kans dan ook niet aanwezig dat zij hevig gekwetst word. Als die mand er op in gaat en hij niet weg wil gaan van zijn vrouw/vriendin. Dan heb je constant geen zekerheid en bevestiging voor je verliefdheid. Het lijkt me verschrikkelijk pijnlijk om van een man te houden die eigenlijk bij zijn vrouw wil blijven maar het bij jou ook qwel goed vind. Die onzekerheid en constant op de tweede plaats komen het lijkt me emotioneel slopend.

[diony]

Hebben jullie aan de mogelijkheid gedacht dat de betreffende man miss niet vreemd gaat? Als het mij overkomt, (ik heb een open relatie) wil niet zeggen dat ik vreemd gaat. Wij weten van elkaar wat we doen dus in dat opzicht is het gewoon seks buiten je relatie en voor ons is dat mogelijk en er is geen spaken van vreemd gaan

[lief menneke]

Een vrouw kan ver gaan bij een man die niet ziet wat die vrouw aan het doen is.
Hoe duidelijk is deze vrouw?
Als deze vrouw zich in het leven van de man werkt door als "een vriendin" met hem om te gaan, kan ze steeds een stapje verder gaan.
Als hij zwak is, valt hij uiteindelijk in haar valkuil.

Maar dat is zijn probleem, hij moet zich hier tegen wapenen.

Toch vind ik dat zij niet opzettelijk anderen verdriet aan moet doen. Want als haar plannetje lukt, dat wordt de huidige vrouw de dupe.

Doe een ander niet.......

lief menneke

[gurley]

[Moose]

Ze is écht verliefd en het is niet zo dat ze hem als leuk speeltje ziet.

Misschien ben ik een extreem nuchter mens, maar ik snap al niet hoe je écht verliefd kunt worden op iemand met een relatie. ik heb een paar fantastische mannen in mijn omgeving, waarmee ik absoluut een poging zou willen wagen als ze niet al bezet waren, maar dat zijn ze wel. En dus geniet ik van hun gezelschap als ze in de buurt zijn, probeer ik vriendschap met ze te sluiten, want het zijn bijzonder aangename mensen, en verder denk ik er absoluut niet over na.
Nu is het wel zo dat dit mannen zijn die heel gelukkig zijn met hun vriendin, en die voor mijn gevoel echt bij hun partner horen, ik denk wel dat dat scheelt. Maar dan nog, mijzelf een beetje kennende en wetend hoe lastig en wispelturig ik ben in relaties, zou ik nooit van mijn leven willen dat een man voor mij weg zou gaan bij zijn geliefde, ik kan namelijk niets garanderen. En het zou toch wel extreem lullig zijn als het dan met mij binnen een half jaar mis liep, en daar staat-ie dan met lege handen. Mooie basis voor hele bittere verwijten, lijkt me dat...

[Inge30]

@ Moose

Hoezo verwijten? Als hij besluit om bij zijn vrouw weg te gaan voor mijn vriendin, is dat toch zijn keuze? De enige die hij dan iets kan verwijten is hijzelf, hij heeft die keuze dan gemaakt.
En er vanuit gaande dat ook hij niet in sprookjes gelooft: als je aan een nieuwe relatie begint, heb je toch überhaupt nooit de garantie dat het lang duurt?

Misschien ben ook ik te nuchter, maar op mijn beurt zeg ik: maak een keuze, ga ervoor, geniet, maar ga achteraf niet zeuren als het fout loopt; dat risico zit er nu eenmaal in!

[Debbie1968]

Ik heb zelf meegemaakt dat mijn ex vreemd is gegaan tijdens ons huwelijk. Ik heb er met hem veel over gepraat en weet dat een van de oorzaken bij mij lag. Ook bij hem natuurlijk! Ik vind nu dat iedereen vrij is, maar kijk er dan niet gek van op als de partner van de man die je wil losweken een oorlog tegen je begint. Is dat alle moeite dan waard?

[brunetteke]

en diezelfde man kan ook een oorlog beginnen tegen degene die zn huwelijk kapot trachtte te maken met opzet (want dat komt heus wel uit)

als die vrouw haar man op een dag zegt, doei ik ben ervandoor met een ander, kan ze ook alles op alles zetten om hun relatie te redden, dan is je vriendin enkel maar even gebruikt geweest om de minpunten in zn relatie onder ogen te zien, en eraan te werken, samen met haar welteverstaan

slechts 1 procent van de mannen kiezen voor hun minnares

[Baddy]

Ik heb het principe dat ik niet zoen/naar bed ga met een man die bezet is

Dat principe had ik ook....en ik hield me ook trouw aan dat principe, aangezien ik de vrouwen van die mannen ook kende en hun niet meer recht in het gezicht zou durven kijken....

Nu is het echter zo dat ik verliefd ben op een man die al 7 jaar een relatie heeft maar waarvan ik de vrouw niet ken....en dan is dat principe heel erg ver te zoeken...

Het is fout ik weet het, maar aan de andere kant heb ik zoiets van ik ben vrijgezel (jouw vriendin waarschijnlijk ook), het is uiteindelijk zijn probleem of hij iets met haar doet en zijn keuze! Haar keuze is gewoon om die man de hare te maken...en dat begrijp ik opzich wel hoe fout het ook is....

Liefs Baddy

[Zij]

@ Moose: jij bent ook zo lekker nuchter hè. Ik ook maar als ik verliefd ben dus blijkbaar niet.

Anyway moest wel lachen om sommige reacties hier. Als die dingen die hier geschreven zijn gingen mij NATUURLIJK ook door mijn hoofd en wellicht de vriendin van Inge ook wel. Dat is juist het verschikkelijke dilemma van verliefd zijn op een man die bezet is.
Ik ben juist heel no nonsense, nuchter, kan goed relativeren maar shit man wat verliefdheid toch wel niet met je kan doen. Ik werd gek van mezelf. Stond te douchen en mezelf in te soppen en dacht dat hij het deed. Ging een extra afspraak maken daar waar hij werkt, was al aan het fantaseren hoe het dan moest als hij bij zijn partner wegging en hoe ik dat mijn omgeving ging vertellen dat ik een relatie kapot had gemaakt.
Ik moest mezelf soms gewoon wakker schudden.
De scherpe randen van mijn verliefdheid zijn eraf omdat ik weet dat je je geest kunt trainen.
Denk constant bij mezelf: wat weet ik nou van hem. Ik ken hem niet goed, deze verliefdheid is op nix gebaseerd. Ben ik niet gewoon verliefd omdat ik verliefd wil zijn etc. etc. Dat heeft me wel geholpen maar als ik hem dan weer zie blijft hij toch nog dagen in mijn hoofd hangen.
Op de een of andere manier heb ik het idee dat ik hem al ken, dat hij gewoon in mijn leven moest komen, dat er een soort zielsverwantschap is. Mijn ratio zegt: BULL maar waarom voel ik dit dan toch?
Ik wil dat wel onderzoeken maar het gevaar van dat te onderzoeken is dat ik in zijn buurt moet zijn om mezelf te kunnen observeren en ik daarna weer dagen loop te dromen.
Ik haat dit, het maakt me boos maar een vriendin van me zei: verliefdheid is niet te verklaren, dat is altijd al zo geweest. Ga het nou niet proberen wel te verklaren want dat kan je wetenschappelijk maar gevoelsmatig kom je er toch niet uit. Accepteer het gevoel en rouw erom als het nodig is.
Tja dat doe ik dan ook maar van tijd tot tijd in de hoop dat het slijt.

[yanni]

Dat heb je mooi gezegd Zij...... je slaat de spijker op de kop !! (althans, voor mij persoonlijk)

Ik ga ook maar eens mijn geest trainen......

[Inge30]

Tja, eigenlijk maar goed ook dat liefde niet te beredeneren valt, dan zouden we een stuk minder te kletsen hebben!
Maar het is wel vermoeiend, soms verdrietig en altijd energieverslindend!


It's a beautiful thing, when love gives you wings....