intimiteits verschillen

[hsp manneke]

Hallo, ik ben nieuw hier en draag een paar problemen met me mee. Ten eerste ben ik HSP(high sensitive person) en mijn vrouw niet. Ik ben erg gesteld op aanraking en heb een hoog knuffelgehalte en zie bijna overal de romantiek van in. Samen weg te varen, vuurkorfje aan en camperen, ik verromantiseer veel dingen. Mijn partner ziet dit veelal als een bedreiging omdat zij dit niet zo intens als mij voelt en samen versmelten is dus ook best moeilijk. Ook mijn intimiteit is sterker en ook daar botst het wel eens.Ik heb jaren mijn mond gehouden, totdat er wat in me knapte, burn out, anti-depressiva en nog meer ellende. Ik heb een goede therapeute gevonden en deze heeft me weer op de rails gezet en er is ook stevig aan onze relatie gewerkt. Toch blijven de verschillen aanwezig en ik kan het moeilijk bij mezelf houden en niet te gaan wijzen. Wie heeft hier ook ervaring mee

[Clover]

Welkom hier.

En gelijk een vraag voor je: bèn je HSP of vind je dat je kenmerken hebt van een HSP? Ik vraag dit omdat ik zelf nl. het boek hierover heb van Elaine Aron (niet voor mezelf overigens

Kun je uitleggen waarom of wat er zo bedreigend aan is voor je vrouw?

[Kronkel]

Beste HSP manneke.

HSP is voor mij persoonlijk een niet onderbouwde status zonder evidence based criteria. Iedereen die een HSP test doorloopt zal HSP kenmerken vinden in zichzelf. De term staat me dus nogal tegen en ik persoonlijk geloof er dan ook niet in want elk mens heeft zijn of haar gevoeligheden. Een niet wetenschappelijk te controleren labeltje eraan hangen om het overtuigender te maken of er meer gewicht aan te hangen vind ik nogal pretentieus en zinloos. Maar goed, dat terzijde en het is slechts mijn gevoel bij de terminologie HSP. Het moeilijke aan dit soort benamingen vind ik dat het te gemakkelijk is te misbruiken door mensen die het wel handig vinden zichzelf te labelen om geloofwaardiger te zijn of om er een anders zijn mee te willen onderstrepen. Mensen zijn gewoon verschillend en gelukkig maar. Het is ook een erg suggestief label bovendien die het doet voorkomen alsof alle niet HSP-ers maar weinig gevoel hebben en daardoor nooit met een volbloed HSP-er zouden kunnen matchen wegens de verschillen. Ik geloof er gewoon niet in dat dat simpelweg is te herleiden tot een andere gevoelsbeleving. Daar spelen meer factoren een rol in, waarschijnlijk van beide kanten, bewust of onbewust.

Neemt niet weg dat het erg naar is om in een dergelijke situatie te verkeren en dat het vreselijk lastig zal zijn daar een goede manier van omgaan voor te vinden. Ik denk dat veel praten, maar vooral ook goed praten de basis vormt van elke relatie. Gevoelens kunnen dan wellicht wat beter aangevoeld gaan worden van beide zijden zonder dat het ene de ander gaat overheersen en iemand zich niet meer fijn voelt.

Het is een dooddoener ja, ik weet het, maar ik ben dan ook een rasechte prater (niet wetenschappelijk bewezen ook nee )

Ik wens je veel wijsheid en geduld en ook veel helderheid en inzicht in waar de kern van de zaak ligt naast en met een andere gevoelsbeleving.

edit:typo

[Shazzz]

http://www.spiritplaza.org/testen/hsp-test.php
Hier kun je eenvoudig testen of je wel of niet hsp bent.


Mijn uitslag:
Uitslag test "Ben ik een Hoog Sensitief Persoon (HSP)?"
Volgens de testuitslag ben je vermoedelijk geen Hoog Sensitief Persoon; je hoeft geen speciale maatregelen te nemen om je leven te kunnen leiden.

[Kronkel]

Dat zijn dus de niet-wetenschappelijke testen die ik bedoel met niet onderbouwde criteria...

[NachtVlinder]

Hallo HSP manneke,

Ik heb hier wel ervaring in relaties met verschil in beleving van- en intensiteit van gevoelens...
Ik loop hier in iedere relatie tegenaan en dat heeft altijd al voor een hoop interne problemen gezorgd. Remmingen en frustraties, teleurstellingen, noem maar op.
Ik raakte altijd heel erg uit balans als ik erachter kwam dat de ander de dingen niet zo beleefde als ik... bovendien remde dat mijn belevingen en kon ik daardoor niet meer bij mijn eigen fijne gevoelens komen.

Klinkt dit bekend voor je, of heeft het andere uitwerkingen bij jou?

Ik heb inmiddels geleerd dat het MIJN beleving is, en dat IK daarvan hoor te genieten. De ander hoeft niet te voelen wat ik voel, zolang die maar graag bij me is...

Met mijn huidige partner heb ik de dingen anders aangepakt. ik heb hem uitleg gegeven over hoe ik in elkaar steek. Hoe ik dingen voel en beleef. Hoe ik bij die gevoelens kom, wat de triggers zijn... en gevraagd of dat ie me de kans en de ruimte wilde geven om deze gevoelens te kunnen ervaren. Ik kreeg die ruimte.
Door hem uit te legen wat de 'waarden' zijn voor mij kregen dingen vanzelf een andere (de mijne) betekenis voor hem, zoals knuffels en aanrakingen.

Hij voelt het niet zoals ik, maar dat geeft niet. Hij geniet op zijn manier van het feit dat ik zo geniet.
Dát is samensmelten, zoals jij dat zo treffend benoemt... samen genieten. En dit was mijn manier om er te komen.

NV

[hsp manneke]

Zo nachtvlinder, je begrijpt het helemaal. Goede tips, maar het bij mezelf blijven moet ik duidelijk nog leren.En ja, ik herken duidelijk wat je schrijft. OK, neem ik allemaal mee. En de andere vraag, waarom creeer ik angst bij mijn partner: Zij komt een uit een gezin waar het geven van liefde niet to de rituelen hoorde. Daarnaast heeft ze ook een vreselijke ervaring binnen het gezin mbt intimiteit gehad. Omdat ik haar overspoel met mijn gevoelens, kan ze zich hier nooit aan meten en voelt ze zich tekortgeschoten in haar beleving om intiem met mij te zijn. Dit stoot af omdat ze bang is zich nooit aan mij te kunnen meten, wat uiteraard niet hoeft. Zij voelt die drang gewoonweg lang zo erg niet en is dan soms ook gewoon jaloers, of zeg boos, als ze ziet hoe intens ik van dingen, en dan vooral samenzijn, kan genieten. En het boek van Elaine heb ik al gelezen, goed boek vind ik zelf. Inderdaad hoeft niemand een label te krijgen, maar ik herken wel alle facetten uit het boek en het verklaard veel van mijn gevoelens, slecht of niet.

[Zij]

[quote="Shazia"]http://www.spiritplaza.org/testen/hsp-test.php
Hier kun je eenvoudig testen of je wel of niet hsp bent.


Ik heb heel lang gedacht dat ik een HSP-tje was maar na het boek van Alain Aron te hebben gelezen wist ik dat het niet zo was. Hoewel het uit de test komt dat ik het wel ben.

Wat ik wel herken is dat aanraken en intimiteit erg belangrijk voor me zijn. Mij huidige partner heeft het gelukkig ook maar het valt hem ook wel op dat ik erg aanrakerig ben [kent hij niet van eerder partners].
De tijden dat ik geen partner had zat ik trouwens ook wel op de bank aan mezelf en dan bedoel ik niet seksueel maar bijvoorbeeld aan mij haar, mijn lippen, mijn voeten etc.
Een ex-partner van mij vond het ook erg bedreigend. Werd er zelfs geïrriteerd door maar hij is niet voor niets mijn ex. In jouw geval is dat natuurlijk veel lastiger. Jij bent al heel lang met je partner.
Belangrijk is wel dat je blijft aanraken maar er niet altijd sex voor terug verwacht. Gewoon een kus geven als je binnenkomt. Over de wang wrijven of andere liefdevolle aanrakingen en dan gewoon doorlopen en tot de orde van de dag. Dat is denk ik wat elke vrouw prettig vind. Liefdevol iets subtiels ontvangen....en dat kan zelfs een knipoog of een lach zijn.

En ja Nachtvlinder heeft ook weer hele wijze woorden. Jouw beleving is niet iemands anders zijn beleving en verwacht niets maar accepteer iets zoals het is zonder te oordelen [ook niet jezelf [ver]oordelen].

Het is zoals het is!
Jij bent. [punt]

[Thomas_K]

Hallo,

Ik ben Thomas K, een HSP (een Honderd+ Shespot Poster).

Even zonder gekheid. Ik denk niet dat het handig is om een label te plakken. Je bent wie je bent. Kennelijk ben je een gevoelig persoon. Dat lijkt me prima. Leve de gevoelige personen!

En je vrouw mag zich denk ik ook gelukkig prijzen met een HSP (en dan bedoel ik weer een Highly Sensitive Person). Het moet voor haar heel prettig zijn om zo'n hoog gevoelig persoon als partner gevonden te hebben.

Wat ik even niet begrijp is waarom ze zich zo ongemakkelijk bij je voelt. Van een Highly Sensitive Person zou ik verwachten dat die als geen ander in staat is om de gevoelens van de partner aan te voelen en daarnaar te handelen.

En dan lees ik dat je haar overspoelt met gevoelens, dat je haar bang maakt en jaloers. Dat vind ik dan niet passen bij een HSP. Die zou toch gevoelig moeten zijn voor dit soort gevoelens en daarnaar moeten handelen. En uit je post spreekt helaas toch wel erg weinig begrip voor je partner en - laat ik het toch maar zeggen - zo te zien ben je erg tevreden met jezelf. Dit klinkt bot, maar ik post het toch maar. Zo komt het op mij over.

Als ik het juist heb (en het kan dat dat niet het geval is), dan is het label dat beter past HNP, a Highly Narcistic Person, somone, who has a psychological condition characterized by self-preoccupation, lack of empathy, and unconscious deficits in self-esteem.

Just my two cents

[twin]

Beste kronkel, ik moet het helemaal met je eens zijn wat jij daar schrijft maar toch ook een aantal dingen die Thomas_K schrijft. Er zit voor beide een hoop waarheid in waarmee hsp manneke mee aan de gang moet want anders loopt deze relatie niet goed af.

[Savanne]

Ben het een keer niet eens met thomas en kronkel..
HSP hoeft niet per defenitie een hoog empatisch vermogen te betekenen. Je bent als HSP gevoelig voor allerlei emotie`s en gevoelens maar soms kunnen je eigen emotie`s en gevoelens zo intens zijn dat je op die momenten geen oog meer hebt voor anderen. Een HSP-er die zijn HS onder controle heeft zal wel ervaren beter in contact te staan met gevoelens van anderen.

Voor Kronkel.. er zijn ook niet HSP-ers bv mensen met Asperger die hun emotie`s niet beleven ( geldt niet voor alle Aspergers hoor) maar die zien bv niet de gradaties van boosheid. Dit kunnen ze alleen voor een deel compenseren door aangeleerd gedrag.

Veel HSP-ers hebben bv heel erg de neiging om alle negativiteit op zichzelf te betrekken. Ze hebben vaak ook moeite met het in balans houden van eigen gevoel en dat van een ander. Ze zijn bovendien erg geneigd om over te compenseren omdat ze bang zijn uit de gratie te vallen.

Voor topicstarter..
Het is heel moeilijk om die twee dingen te rijmen en eigenlijk kan je volgens mij alleen maar bezig met jezelf. Probeer jezelf altijd een stukje af te remmen zodat je meer balans kan creeeren..

Geen feiten en algemeenheden slechts mijn waarheid

sav

[Kronkel]

Dank Savanne.

Kleine toevoeging.
Ik kan gewoon niks met HSP als verzamelbak voor alles wat meer dan gemiddeld gevoelig is.

Dat mensen meer dan gemiddeld gevoelig kunnen zijn en dat dat fricties kan veroorzaken zal ik niet in twijfel trekken, dat is gewoon een gegeven bij veel mensen. Echter, zodra evidence based onderbouwde criteria ontbreken kan niemand het gebruiken als betrouwbaar en objectief meetinstrument voor klachten in het dagelijks functioneren, met de nadruk op betrouwbaar en objectief.

De topicstarter heeft inmiddels het verhaal genuanceerd door ook de problematiek van de partner te benoemen t.a.v. initimiteit. Dat geeft exact aan wat ik bedoel te zeggen met dat er meer is dan alleen maar een HSP feit (voor wie daar persé dingen mee wil meten) en dat er altijd meerdere, complexe factoren zijn die iets in een relatie of anderszins bemoeilijken.

Ik ontken niet een probleem, en erken ook de ernst daarvan, maar de inbedding van het probleem in iets als HSP gaat me gewoon te kort door de bocht. That's all

[NachtVlinder]

waarom creeer ik angst bij mijn partner: Zij komt een uit een gezin waar het geven van liefde niet to de rituelen hoorde. Daarnaast heeft ze ook een vreselijke ervaring binnen het gezin mbt intimiteit gehad.

Omdat ik haar overspoel met mijn gevoelens, kan ze zich hier nooit aan meten en voelt ze zich tekortgeschoten in haar beleving om intiem met mij te zijn.
Dit stoot af omdat ze bang is zich nooit aan mij te kunnen meten, wat uiteraard niet hoeft.
Zij voelt die drang gewoonweg lang zo erg niet en is dan soms ook gewoon jaloers, of zeg boos, als ze ziet hoe intens ik van dingen, en dan vooral samenzijn, kan genieten.

Uit een gezin komen met slechte ervaringen mbt tot liefde en intimiteit is niet perse de reden dat zij het gewoonweg anders beleeft dan jij.
In die grote lijnen kan het verhaal van jouw vrouw mijn verhaal zijn, ik heb geen liefde gekend en men kan spreken van emotionele verwaarlozing bij mij. Ik ga hier niet over uitbreiden, maar wil er dus wel een punt mee duidelijk maken.

In mijn ogen beleeft je vrouw de dingen gewoon anders, niet beter of slechter...gewoon anders.
Ze schiet niet tekort.
Ze hoeft zich niet te meten.
Ze hoeft alleen te voelen wat ze zélf voelt, niet het jouwe.
Ook zij kan leren genieten van wat jij voelt, zodra ze zich gaat beseffen dat ZIJ de veroorzaker is van jouw gevoel.

Jullie bewandelen het pad der liefde en zijn ooit een verbintenis aangegaan, daarbij hoort de verantwoordelijkheid dat je de ander gelukkig wil maken en wil zien. Dat betekent ook dat je je in de ander verdiept en probeert te ontrafelen wat de ander beweegt... Maar dat betekent ook de ander in zijn waarde laten.

Probeer eens samen een periode in te gaan waarin je afspreekt als doel te stellen dat je elkaar opnieuw gaat ontdekken, mits je dat beiden leuk vind natuurlijk.
Zie elkaar door nieuwe ogen en interview elkaar. Voor mijn part onder het genot van een glaasje wijn.
Ik vermoed dat jij ook nog wat te leren hebt, de erotiek en intimiteit van een vrouw is diep, ze moet die alleen wel willen tonen

NV, die vermoed dat jullie beiden niet ontspannen in deze relatie staan...

[Clover]

Dat is wat Kronkel toch heel mooi verwoord heeft, wat mij niet gelukt is omdat ik inderdaad niet kon verwoorden wat mijn gedachten letterlijk toeschoten.

Ja, dat 'dingen' intensiever binnenkomen qua gevoel, dat kan. Maar om dat inderdaad als 'scherm' te gebruiken, nee. Dat zou wel te gemakkelijk zijn om maar alles wat bij jou als 'te veel ' binnenkomt' af te schuiven op de ander, want die voelt je niet aan. Alleen onder de noemer HSP. Dat is tot op zekere hoogte ook verantwoordelijkheid afschuiven, en dus, vingertje wijzen, naar de ander.

Manneke, dat heb je zelf ook al aangegeven. Dat je je vingertje wijst naar je partner omdat die je niet geheel begrijpt omdat jij HSP zou zijn.

Een echte HSP...als je het boek hebt gelezen, daar is praktisch elke prikkel teveel voor.
Dat jij burn-out etc. hebt gehad, is niet per definitie toe te schrijven aan HSP. Dat leg je je zelf op.

Wees eens eerlijk, naar jezelf en ook in je gedrag naar de ander: vind je jezelf slachtoffer waarin je jezelf prettig voelt om gehoor te krijgen, of manipuleer je het zodanig door jezelf het label HSP op te leggen?

Confronterend....maar denk er eens over na....
Als je nl. ook over jezelf na durft te denken, ben je al een heel eind. En geloof me, je mag hier op She soms best pittige en rake en heel botte opmerkingen/antwoorden krijgen....

Bedenk wel, dat dit één van echt weinige sites is, waarvan de mensen reageren vanuit het idee dat ze èn zelf wat kunnen leren maar ook zeker ook dat je een ander inzicht kunt verkrijgen.

Loop dus niet zomaar weg als het antwoord niet strookt met je gevoel of dat je leest wat niet wilt horen. Geef het gewoon weer.

[Jessebel]

Omdat ik haar overspoel met mijn gevoelens, kan ze zich hier nooit aan meten en voelt ze zich tekortgeschoten in haar beleving om intiem met mij te zijn. Dit stoot af omdat ze bang is zich nooit aan mij te kunnen meten, wat uiteraard niet hoeft. Zij voelt die drang gewoonweg lang zo erg niet en is dan soms ook gewoon jaloers, of zeg boos, als ze ziet hoe intens ik van dingen, en dan vooral samenzijn, kan genieten.

Gebruikt jouw vrouw letterlijk deze woorden voor haar beleving? Of haal je dat uit haar reactie?

het enige dat ik hier wèl uit zou kunnen halen.. als die reacties zo zijn; dat zij misschien onzeker wordt over haar gevoel; "houdt hij misschien meer van mij dan ik van hem, dat IK dit niet voel?"

misschien trekt zij zich terug in onzekere uitingen jegens jou, maar zit er een diepere onzekerheid in jegens de relatie an sich (en misschien onterecht, want ieder beleeft een relatie net wat anders, zoals Nachtvlinder beschreef). Als dit zo is, zal zij steeds erger twijfelen naarmate jij haar er meer op wijst dat zij minder gevoelig is tov oa jou.

Ik hoorde ooit een uitspraak dat weergeeft wat ik hier bedoel;

Als je maar vaak genoeg zegt dat je partner niet om je geeft omdat HIJ/ZIJ nooit eens de WC schoonmaakt, kan de ander eens een dag wakker worden en denken; verrek.. als ik echt van haar/hem zou houden, zou ik die wc vaker schoonmaken! Blijkbaar hou ik niet van hem/haar..

Iaw; je moet oppassen dat je uit eigen 'frustratie' de ander geen frustratie aanpraat. (of als je iets maar vaak genoeg zegt kan de ander dat ook heftiger gaan geloven dan je misschien bedoelde)

misschien sla ik de plank helemaal mis, maar dit is wat er in me opkomt...

accepteer de verschillen (dat moeten we allemaal), en ga vooral niet wijzen.. waar het om dit soort emotieuitingen gaat. Dat werkt niet (naar mijn idee)..

Misschien moet je het doen zoals 'wij vrouwen' het 'Venus-Mars cliché' meekrijgen; als je extra's wilt dat niet vanuit de man zelf komt; vráág er dan gewoon om (een knuffel, een bloemetje, iets romantisch), want soms/vaak ZIEN zij gewoonweg niet in hoe belangrijk dat kan zijn.. en aanleren werkt vaak ook niet
-ja een dooddoener, maar daar komt het vaak op neer, schijnt.