Op een site als deze lijkt het onderwerp me wel op zijn plaats.
Een tijd lang heb ik via internet een passionele cyberrelatie gehad met iemand die ik nooit in levende lijve gezien heb.
Het is ondertussen afgelopen en verleden tijd, maar het was toch wel zo waanzinnig en voor wie er geen ervaring mee heeft ook totaal onbegrijpelijk dat ik best wel eens van gedachten wil wisselen met wie daar ook ervaring mee of ideeën over heeft.
Nooit van mijn leven ben ik zo opgewonden geworden( het meest erogene plekje zit tussen de oren), maar op den duur werd ik echt wel totaal gek van frustratie.
Hij heeft er een eind aan gemaakt omdat de rest van zijn bestaan er ernstig onder begon te lijden. Dat was bij mij ook het geval, maar ik zou de kracht niet hebben gehad, hoewel ik achteraf, na heel wat tranen, erg blij was dat de ban verbroken was.
Toen ik voor het eerst hoorde over cybersex en welke vrouw op internet is nu nooit eens benaderd met geile praatjes, stond ik daar erg afwijzend tegenover.
Ik had zo iets:
maar man toch, dat kan toch helemaal niet, je hebt toch allerlei lijfelijke prikkels nodig en als het wel kan, dan lijkt het me erg ongezond omdat je niet die materiele uitwisseling heb van chemische, magnetische en electrische reacties, doorstromingen en ontladingen die de vervulling van het vrijen uitmaken.
Ondertussen weet ik dat het heel goed kan, zielig zou ik het ook niet bepaald noemen, voor de tijd dat het duurde was het “ geweldig†maar wel heb ik moeten ondervinden dat dat eerste instinctieve gevoel helemaal juist was, het is op termijn niet acceptabel, behalve misschien in heel specifieke gevallen.
'k zag net na het vorige geschreven te hebben dat het onderwerp eerder al eens aan bod was geweest.
De vragen die daar rezen : is het vreemd gaan? zou ik beantwoorden met :zeer zeker wel, maar hat zal wel een verschil uitmaken of het een los contact is of een intensieve relatie.
Ook werd er geopperd : zolang het niemand schaad, daarop zou ik antwoorden: ik heb voor mezelf ondervonden dat het niet zonder gevaar is, dus dat je kans loopt jezelf te schaden.
Ook daar zal het verschil maken in hoeverre je er emotioneel bij betrokken raakt, maar ik kan me persoonlijk niet voorstellen dat, als zoiets klikt,
dat daar dan geen emoties aan te pas zouden komen.
Ik kijk uit naar jullie gedachten hierover
[/size]
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
Gelukkig is fantaseren niet vreemdgaan ja.
