Een verschijnsel dat je in veel vaste relaties tegenkomt, en dat daarmee tevens een groot risico voor die relaties inhoudt, is: vanzelfsprekendheid.
Als mensen geen vaste relatie hebben en een mogelijke partner op het oog hebben, dat zijn ze geneigd om erg hun best te gaan doen om die partner te "strikken". Mannen laten zich van hun meest attente kant zien, en vrouwen proberen zo verleidelijk mogelijk te zijn. En ook als de buit binnen is en er een prille relatie is ontstaan, sloven beide partners zich uit om de ander te behagen. Het is dan ook zeer bijzonder dat die Prince Charming, of die verleidelijke vrouw, uitgerrekend jouw heeft verkozen om een relatie mee te hebben.
Maar op een goed moment begint t allemaal gewoon te worden. Je woont al een tijdje samen, eventueel ben je getrouwd, er zijn al dan geen kinderen en het speciale van het begin is er af. En waarom zou je ook je best doen? Je "hebt" elkaar al, dus hoef je niet nog eens extra je best te doen om die ander te veroveren. De buit is al lang binnen. Het is allemaal vanzelfsprekend geworden.
Het is vanzelfsprekend dat je met die man, met die vrouw samenleeft. Het is vanzelfsprekend dat hij of zij van je houdt. Het is vanzelfsprekend dat hij of zij seks met jou heeft en niet met een ander.
En daar begint de sleur toe te slaan. Als je mekaar niet meer hoeft te verleiden, niet meer attent hoeft te zijn, gaat de ander ook het gevoel verliezen dat hij/zij "speciaal" is voor je. Je hoeft hem of haar niet te laten merken dat hij/zij specialer is dan een ander, want de concurrentie van anderen ontbreekt. Jij bent toch de enige voor je partner? Waarom jezelf dan bewijzen tegenover een concurrentie die er niet is?
Ik denk dat heel veel onvrede, en onzekerheid over je partners' gevoelens voor jou, uit deze ingesteldheid voortkomen: uit de vanzelfsprekendheid. Waarom ook is vreemdgaan voor velen zo aantrekkelijk? Juist omdat je dan weer het gevoel krijgt dat je "speciaal" bent voor iemand. Dat er iemand is die uitgerekend met jou wil vrijen, niet omdat je toevallig de vanzelfsprekende partner bent, maar omdat jij jij bent.
Zouden we met zijn allen (diegenen met een vaste relatie) niet gewoon weer eens moeten beginnen om onze relatie wat minder vanzelfsprekend te gaan vinden? Het weer bijzonder gaan vinden dat je met je partner samenbent, bewijzen dat jÃj het waard bent om door hem of haar begeerd te worden? Hem of haar weer te verleiden?
Het is struisvogelpolitiek om te denken dat er geen concurrentie is. Die concurrentie, die verleiding van een ander is er wel. Zorg dus dat je verleidelijker blijft dan de concurrentie.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
