Even helemaal los van de vraag of ik om deze reden al of niet vreemd zou gaan nog even dit.
Ik hoor verschiilende mensen zeggen dat je door te trouwen of samen te leven elkaar een bepaalde trouw beloofd en dat je toch wist wat je deed. Ik wist zeker wel wat ik deed,toen....ik was 22 en had/heb nooit een ander gehad. (bestaan zulke mensen nog?? ja dus) Ik denk dat dat aspect bij mij wel een rol speelt. Een behoorlijke dosis nieuwsgierigheid hoe het is om met een andere man te vrijen. Een gevoel dat enerzijds zegt:blijf maar lekker niewsgierig,je zal het nooit weten,en anderzijds dat pesterige stemmetje dat zegt: toe dan,er zijn mogelijkheden,doe het dan nu voor dat je "tijd" echt voorbij is......
In principe ben ik het ermee eens dat je zoiets niet stiekem zou moeten doen,maar als het niet bespreekbaar is,als je zeker weet dat het niet geaccepteerd word heb je dus een meerkeuze vraag:
a) je doet het stiekem
b) je vertelt het eerlijk en gaat daarna je spullen pakken
c) je houd braaf je handen thuis en legt je neer bij de regels van je huwelijk
Geloof me she spotters,het zal nog lang duren voor ik me een weg heb bedacht uit deze wirwar van gevoelens,waarbij ik ten alle tijden ons beider geluk scherp voor ogen zal houden....
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
