he Romario,
Ik zie in de adviezen ook wel wat tegenstrijdigheid..
.. je weet hoe leuk sommige collega's zijn, hoe dichtbij ze zijn, elke dag weer. Heel erg spannend, maar als de situatie de zaak op slot zit, (bij jou: haar situatie) wordt het soms juist sterker. Misschien kan je het keurig negeren, maar altijd blijft er die lading.
Ik was lang bezet. Het meisje single, en duidelijk ook geinteresseerd.
Ik heb geflirt, gedate, maar niet gezoend, niets gedaan, nog langer niets gedaan.. tot we na twee jaar eindelijk allebei (denk ik) helemaal gek van de situatie waren. De zogenaamde collegiale vriendschap hing er als een verstikkend kleed. (en hmm heb inmiddels een andere baan..)
Zij is nog meer binnenvetter.. en wilde mijn relatie waarschijnlijk niet verstoren. Ik weet eigenlijk nog steeds niet echt wat ze van me vindt.
Uiteindelijk was ik toch genoodzaakt tegen haar te zeggen dat ik ' bij haar wel iets had' (ja .. dat ze het daar mee moest doen) en zij zei ' keep up the good work' , eerlijk etc. Ik was het duidelijk dat ik voorlopig geen verder actie nam.
Ik wil alleen maar aangeven, dat je, als je zoals je nu wordt geadviseerd, alleen maar vraagt naar haar relatie, tevredenheid, je automatisch aangeeft waar je zelf staat. En dat zij dit ook EHT WEL ziet, terwijl je het nog niet naar haar erkent. Vanaf dat punt kan de lading zich gezellig gaan opbouwen.
Dat maakt het dus lastig om neutraal te lijken, zoals je suggereert LV..
En.. Dat ben je ook niet ! Er is ruimte voor jou om haar te laten weten wat je gevoel is, als je hier behoefte aan hebt . Dat wil toch nog niet zeggen dat je haar aan haar haren mee de grot in sleept.
Het gaat hier ook om jouw leven en dat je van je hart geen-moordkuil maakt.
Niet alleen om haar en haar gezin. Waarschijnlijk kan ze zelf goed beslissen wat ze wil, en zal ze haar relatie niet zomaar op het spel zetten. (Dit kun jij alleen inschatten) En ze weet dan wat ze aan je heeft, ze kan bv rekening houden met je gevoel.
Je kunt haar na een eerste 'confrontatie' natuurlijk tijd geven om haar koers te bepalen, en haar gevoel, Dan komt volgens mij pas de gewetensvraag erbij.. Wat te doen!? Misschien wel niets. neem een goeie vakantie
Uiteindelijk heb ik het haar, vrij subtiel, maar wel duidelijk gemaakt. Daarmee kreeg ik het gevoel dat ik haar eindelijk recht deed. Na haar 2 jaar (haar, mezelf) aan het lijntje te hebben gehouden. Had ik dat maar eerder gedaan. Meer als een 'haar waarschuwen voor mijn gevoel'. oef. pff eindelijk. Ook kon ik eindelijk beter met haar samenwerken, en verder niets. (hoe is dat voor jou?)
tsja.. misschien zit ik nu toch niet zover van LV af..
zie het maar als een messed up praktijk voorbeeld!:)
Veel wijsheid, en luister natuurlijk vooral naar je eigen gevoel zou ik zeggen, relax.
Groeten !
