Ik schrijf hier nu wat mijn hart me ingeeft, misschien zit ik er helemaal naast, misschien ook niet.
Mijn menig is: DOE er iets mee. Het is niet JOUW verantwoording!!!! Jij zit met dit allemaal op je schouders en dat is niet goed voor je en je opgroeien als leuke jonge dame die nog helemaal aan relaties moet beginnen.
Dit is écht iets tussen je vader en je moeder.
Denk je dat je moeder helemaal niets voelt of ziet? Vast wel, diep in haar hart........ Ik lees dat de buurvrouw wel erg vaak bij jullie thuis is.......dat vind ik nogal schaamteloos van je vader en de buurvrouw.
Mijn Advies: misschien zou je het hele verhaal via email naar hem toe kunnen sturen en misschien ook naar de buurvrouw, zo hoef je zelf niet de hele confrontatie op je te nemen. Dit is niet is wat jij op je schouders hoeft mee te dragen.
Dit is iets tussen je vader en moeder en zij moeten dit onderling oplossen, hoe pijnlijk dan ook!
En als je dit via email doet, leg je helemaal bij je vader en de buurvrouw en je hoeft niet aan te horen wat voor smoesjes je vader allemaal bedenkt of egaal wat hij erover te zeggen heeft.
Alles wat hij wil zeggen hierover MAG hij niet tegen jou doen, zo legt hij het bij jou neer.
Hij mag weten dat jij het weet en je mag best erbij zetten dat het erg egoïstisch is van hem en dat jij het verder NIET met hem wil bespreken, dat het nu verder aan hem is om er iets aan te doen, samen met je moeder. Je mág er zelfs (mijns inziens) niet met hem over praten, je bent zijn dóchter en hij zal ZELF de verantwoording moeten nemen voor zijn daden en die bespreek je niet met een jonge dochter!!!!!!!!!!
Waarom gaat je vader zo argeloos om met emails naar haar? Misschien diep in zijn hart hoopt hij dat het uitkomt?
Vooral vaak de volwassenen kunnen en durven niet met zo een situatie omgaan, het huwelijk gaat niet goed (dat is wel duidelijk), maar beiden durven het niet te bekennen en erkennen dus sluiten ze hun ogen en doen alsof er niets aan de hand is.
Of bespreek het met iemand die er heel dicht bij staat, maar confronteer dit alles NIET direct met je vader.................doe je dit zelf niet aan!!!!
Blijf hier vooral geen weken meer mee lopen lieve schat, dit is een ongezonde situatie voor een jonge meid!!!
Als het escaleert dan kun je je moeder tot steun zijn, maar dat is ook alles. Jouw taak is een eigen leven creëren en niet tussen onschuldig tussen de problemen van je ouders zitten, want jij bent daar niet verantwoordelijk voor, deze problemen hebben NIETS MET JOU te maken!!!!
Ik ga in herhalingen vallen hihi......ik laat het hierbij en wens je heeel veel sterkte met welke beslissing je ook neemt.
Dikke Knuffel Van Brunette
I AM THAT I AM ......... And So It Is !!!!!