Hoe doe ik… niet verliefd worden

[Jippie]

Stomme vraag misschien maar soms overkomt het je en wil je het helemaal niet.
Eigenlijk open ik dit topic naar aanleiding van het open-relatie relaas van meisje007 in mannenzaken.

Ik leg nu de volgende vraag neer; als je in een relatie verliefd wordt op een ander, mist er dan iets in je relatie? En zo ja, als je daar geen vinger op kunt leggen dan is de kans groot dat telkens weer verliefd op andere personen.
Moet je dan de relatie verbreken om wel voor het ultieme geluk te gaan ondanks dat je best wel in een goede relatie zit?
Heb je geen zin om je relatie te verbreken hoe stop je dan het verliefd worden op andere mensen want daar kwets je in feite je partner mee.
Het lijkt een domme vraag maar ik denk dat het antwoord niet eenvoudig is.

Met in het achterhoofd: Het gras van de buren is altijd groener, en dan blijkt het kunstgras te zijn op vervuilde grond.

Voor uw info: Ik ben niet verliefd op iemand anders.
Het leek me misschien wel een aardige topic

[Spot the difference]

Been there, didn't do it.

Ik word wel eens verliefd op iemand anders. Toen ik bij mijn ex was zelfs eens vrij ernstig, en zij op mij. We zochten voortdurend contact op met elkaar en -toegegeven, het kostte moeite- hebben we het niet verder laten komen. Je kan dat laten doodbloeden, je moet alleen veel geduld hebben. Verliefdheid komt, en gaat, maar het kan een tijdje duren.

Een mens is toch ook gemaakt om een zwak te hebben voor anderen, en soms stopt dat niet bij sympathie. Heel normaal dus, ook al heb je een geweldige relatie.

[Aaarghje]

Niet verliefd worden...

Dat doet me denken aan wat mijn moeder me ooit geleerd heeft over aan de lijn doen: Juist door je te concentreren op wat je níet mag, wordt het een obsessie.

Ik bedoel, probeer de volgende opdracht maar eens uit te voeren: Denk niet aan een krokodil.

Waar denk je nu aan? Grote kans dat er een krokodil door je hoofd spookt.

Niet verliefd worden... Je eigen gevoelens censureren. Ik zou het niet kunnen.

Maar ik zie verliefdheid dan ook als een onschuldig, vrolijk gevoel waar ik van mag genieten zonder dat het consequenties heeft voor mijn relatie.

Aaarghje, licht ontvlambaar.

[Savanne]

Misschien is verliefd worden het probleem of de uitdaging niet zo zeer.. gevoel laat zich niet echt leiden.. misschien is het verstandiger te denken over hoe ga ik er mee om als ik verliefd wordt. Hoe kan ik er voor zorgen dat het bij een verliefd gevoel blijft en niet voor problemen kan gaan zorgen.

[Puppie]

Door eens goed te kijken naar wat je zelf hebt... hoe mooi dat toch is.
En te realiseren dat het gras bij de buren altijd groener is.
Of je iets mist in je eigen relatie? Ik weet het niet.... als ik erover nadenk.... Ieder mens is anders. Aan ieder mankeert wat, wat de ander weer wel heeft. Wat je bij een ander wel vind wat je thuis niet vind. En dat kan wel eens gevoelens opleveren.
Maar er is tegen te 'vechten' en echt, het waait dan meestal gewoon weer over.


Is m'n eigen ervaring....
Overigens... eerlijk zijn tegenover je partner vind ik ook niet verkeerd. Wel doe je er iemand pijn mee. Misschien is het ook wel omdat je zelf met een rot gevoel loopt en je dat kwijt wil... schuldgevoel?

[Jippie]

Mijn ex werd regelmatig verliefd op andere mannen.
Dit was voor haar een reden om twijfelen aan het feit of we wel bij elkaar moesten blijven. Voor haar was het een gevoel dat ze niet genoeg liefde voor mij had,
Nadat ze de laatste keer tot over de oren verliefd werd ging ze bij mij weg.
Prins Charmy bleek helaas Bokito heten in real life dus nu zit ze weer alleen, een ervaring rijker en een illusie armer.

Verliefd zijn overkomt je.
Er wordt wel eens gezegd.. je moet er wel voor open staan.
Maar kun je jezelf ook afsluiten om verliefd te worden?

[Jefta]

Maar kun je jezelf ook afsluiten om verliefd te worden?

Ik weet niet of dit de juiste vraag is.
Mensen waarbij de ratio het wint van de emotie zullen er sterker in zijn dan anderen. De vraag is of het eerlijk naar jezelf toe is. Verliefheid is heerlijk, maar hoe er mee om te gaan...? Ik sluit mij aan bij mij bij de woorden van Spot the difference en Savanne.

De gevoelens binnen een (stabiele) vaste relatie zijn niet te vergelijken met gevoelens bij verliefdheid. Dat is belangrijk om te bedenken. De laatste genoemde gevoelens kunnen welliswaar intenser voelen, maar iedereen kent de bedriegelijkheid ervan. (Of komt hier vroeger of later achter) Daarmee ook mijn antwoord van Jippie's openingspost: Om op basis van alleen je eigen verliefdheid je relatie te verbreken is waanzin.

De andere kant is natuurlijk dat als je je niet voor verliefdheid afsluit dit binnen je vaste relatie spanningen kan brengen.
Praten en open zijn is altijd het antwoord... Deel gevoelens, zie als je partner verliefd is op een ander dit niet als belediging, maar behoud het contact met elkaar. Het gebeurt zo makkelijk dat je in een conflictsituatie terecht komt.

Mij overkomt verliefdheid niet... of juist wel? Onderken de kracht van verliefd worden niet. Maak daar duidelijke afspraken over, zodat je niet voor onaangename verrassingen komt te staan. Probeer het binnen je relatie een plaats te geven, en vergeet niet te genieten.

[bo_]

Verliefd worden kan ik niet tegen houden, zou het ook niet willen. Het gaat er voor mij om wat je er vervolgens mee doet. Ik zou boman nooit inruilen voor verliefd, wat wij hebben is houden van en dat is zoveel belangrijker.

bo

[linny]

ik heb het in mijn vorige relatie ook meegemaakt dat ik verliefd werd op een ander. op dat moment miste er idd iets in mijn relatie. de persoon voor wie ik gevoelens had had ze ook heel sterk voor mij. dat maakte het dus erg lastig!!!!
ik ben hem ook een [aar keer gaan opzoeken en daardoor kwam ik er achter dat ik dat ik wilde dat er dingen veranderde in mijn relatie ik heb hier met mijn partner over gepraat en hij vond het vreselijk om te horen dat ik verliefd op een ander was maar we zijn er wel samen uitgekomen door er over te praten en elkaar te vertellen wat we miste.

op dat moment stond ik er wel voor open en jha dan overkomt het je ik denk wanneer alles goed zit het je niet overkomt. maar dat is mijn mening.

[Puppie]

Ik weet eigenlijk niet of het je alleen overkomt als je relatie niet goed zit.
Onze relatie zat wel goed. Alleen, zoals ik schreef, had die ander iets wat de mijne niet had. En daar staarde ik toen een tijdje blind op. Echt een tijdje, want ik vechte er tegen, ik wilde het niet.

Ik weet wat ik heb, hoeveel me dat waard is, échte liefde. En daar kan geen verliefdheid tegenop hoor!
Dat zag ik ook in.

En zodoende zijn de vlinders overgewaaid.

Of je je af kunt sluiten?
Ik denk moeilijk. Je gaat met mensen om, je communiceert, verbaal en nog meer non-verbaal. Je merkt dingen, je voelt emoties, gevoelens.
Er tegen vechten kun je wel denk ik.

[eL04]

Ook wij hebben het meegemaakt... in tijden van 'een beste relatie... maar kabbelend' en ik die verliefd werd.
En in een tijd van 'Ja, we gaan er samen voor. We kiezen opnieuw voor elkaar en werken eraan' en hij kreeg gevoelens voor iemand.
Toen ik verliefd werd schudde mijn bestaan op z'n grondvesten, maar geen moment had ik het gevoel 'ik wissel in'. Ik heb het tegen mijn partner verteld en dat ontkrachtte een hoop. De kabbelende relatie kwam even in een stroomversnelling en kwam toen weer tot rust.
Toen hij gevoelens kreeg voor een andere vrouw schudde opnieuw de aarde voor mij. En niet zo'n beetje ook; boosheid 'na al die tijd dat ik er voor jou was... met jouw shit, angst 'wat als hij met haar verder wil', onzekerheid 'zij is vast geweldiger, mooier, aantrekkelijker, enz..', maar ook begrip 'zijn depressie wordt aangepakt, overleven wordt leven en daarbij hoort ook zien dat er nog meer mooie mensen op de aarde rondlopen'. Zijn aarde schudde gelukkig niet, hij accepteerde dat deze gevoelens er waren, besloot dat hij er niets mee wilde en verklaarde mij opnieuw zijn liefde... jammer dat het even duurde voor die liefdesverklaring bij mij binnenkwam

Ik ben van mening dat je verliefd kunt worden, het kan je zomaar overkomen... Het is inderdaad wat je ermee doet waar het bij dit soort verliefdheden om gaat.

[Mirthe]

Mijn verliefheden hebben mij laten voelen en laten ervaren waar mijn behoeften lagen. Dat geldt ook voor situaties of bezigheden waar ik nogal verliefdheid-like-rig obsessief mee bezig kan zijn. Het is het 'dit is alles, dit is het'-gevoel en gaat bij mij niet alleen over mensenmannen.

Verliefdheid ervaar ik als een roes waardoor mijn focus wordt verlegd. Belangen en interesses verschuiven, patronen worden doorbroken - en als het heel erg heftig is, is er chaos. Daar ben ik niet negatief over. Chaos ontstaat vooral als fundamenten waarop je je baseert niet deugdelijk zijn en verliefdheid kan een goede toets zijn voor de kwaliteit van je principes, wereldbeeld en zelfbeeld. Ze leidt dan een uitdaging, een opdracht, een uitnodiging.

Verliefdheid draagt je naar de hemel en laat je in de hel vallen. Pieken en dalen kun je erdoor beleven - ik heb ervan genoten, ook van de kukeltocht omlaag.
Waarom?
Omdat ik in die val en in die diepte nieuwe, deugelijker (ogende) funderende principes ontdekte en me eigen maakte. En, om eerlijk te zijn: op die valbeweging ben ik nog steeds een btje verliefd en is misschien het mooiste dat me is overkomen.

Ik weet waarmee ik mijn echtgenoot kwets of zou kunnen kwetsen. Stel ik mij heel fundamenteel op, dan zeg ik: het is jouw keuze om gekwetst te zijn, het is jouw norm die ik niet kan/wil handhaven, het is aan jou om aan die norm te sleutelen en om al dan niet gekwetst te worden of te blijven. Over zijn normen heb ik ten enen male geen zeggenschap. Daar is hij autonoom in.

Dit is een heel harde opstelling - been there enzo. Ik vind, voor mijzelf, ook niet dat ik de ander hier willens en wetens plompverloren mee mag confronteren. Dat is mijn eer te na en strookt niet met mijn eigen keuze om gewetensvol en zachtaardig met een nabije ander om te gaan. In verbondenheid wordt zijn pijn de mijne - evenzo zoals zijn geluk dat is.
(ah, toch een eigenbelang in kaart gebracht).

(Btw, inmiddels kent mirthe-man zijn pappenheimster wel en geniet in stilte mee en lift best graag mee op de bagagedrager van mijn onstuimigheid.)

Verliefdheid voorkomen?
Nee, ik dus niet, ik vind dat, voor mijzelf gesproken, niet zinvol.

Er moeten geen relaties verbroken worden, het is een mogen, een mogelijkheid en veel zal afhangen van de betrokkenen, van wat ze brengen en nemen en of ze elkaar kunnen en willen verstaan en genoeg samen beleven.


Te denken dat de buren kunstgras op vieze grond hebben...nee, dat is vast niet altijd het geval, dat doet mijn buren tekort.


Mirthe

[Jessebel]

Ik heb ervaren dat ik me kan afsluiten van verliefdheid, en/of uitstellen.

Als ik de woorden van Jefta lees; dan zal bij mij de ratio wel goed ontwikkeld zijn. Niet dat dat belangrijker is dan het gevoel, maar in moeilijke omstandigheden kan het wel schelen, als je relativerend kan blijven denken.

Blijkbaar ben ik er zoeen. En als ik andere situaties naga; meestal ben ik over het algemeen niet zo impulsief; ik denk goed na wanneer het tweeden en derden betreft.

Ik denk dat je er voor open moet staan. Maar dat hoeft niet per se aan je relatie te liggen, de relatie kan 1 reden zijn. Een theorie stelt dat verliefdheid met (zelf)projectie te maken heeft. Dan zou je ook kunnen stellen dat je bij jezelf iets mist, en niet zozeer in de relatie (geen enkele relatie kan ALLES geven).
Maar het kan ook zijn dat je van nature impulsief bent, snel gevoelens volgt, enja wat Aaaarghjes moeder zo goed stelde (ben ik het zo mee eens btw); een verliefdheid tot obsessie verhoogd omdat het verboden vruchten zijn.
In al die gevallen heeft het meer met jezelf te maken dan met een ander.. en ja , dan zal je ook veelvuldig verliefd worden, ook binnen relaties. Lijkt mij althans.


Momenteel begeef ik me juist in de situatie waar ik me ook afsluit voor verliefdheid, en dat is vrij onbewust eigenlijk. Ik zit in een soort levensfase waar ik het 'schone lei' gevoel heb. En ik weet niet hoe ik het wil invullen. Uit een soort onbewuste angst (?) ben ik bang verliefd op de verkeerde te worden. Slaat nergens op want geen relatie valt te voorspellen natuurlijk. Maar zo zit ik dus in een omgekeerde positie; door de ratio kwets ik juist de ander (een beetje; de liefde is er zeker).

Afsluiten; ja dat kan dus zeer zeker. Ik denk wel dat het erg moeilijk wordt als je al verliefd BENT (ten volste) en het dàn af te sluiten. En al helemaal als het iemand is waar je niet omheen kunt, een collega bijvoorbeeld. Lijkt me heel lastig in zo'n geval..

[Jippie]

Het valt mij op dat in de postings mensen verschillend met hun verliefd omgaan maar wel relativerend, dus geen blinde verliefdheid.

Ik kan een verhaal vertellen over kennissen. Ze woonden tegenover een soort opslagplaats waar regelmatig vrachtwagens kwamen laden en lossen.
Een van de chauffeurs stak de hand wel eens tegen haar op en drukte dan op de claxon. Deze man werd een obsessie voor haar. Ze heeft letterlijk alles van hem uitgezocht en werd stapel verliefd op hem.. en hij wist van niets.
Je kunt je voorstellen welk tafereel er afspeelde toen ze op een dag bij hem kwam en hem voorstelde om zijn gezin te verlaten en met haar verder te gaan.
Het verhaal speelde zich 6 jaar geleden af en ze is trouwens nog steeds bij haar eigen man. Ze is ontnuchterd uit haar verliefdheidsroes en is nu gelukkig met haar gezinnetje.

Ik stel mijzelf vrij nuchter op in dit soort gevoelens.
Tijdens 13 jaar huwelijk ben ik nooit echt verliefd geweest op een ander. Er was wel eens een erotische spanning met andere vrouwen, een soort klik, maar geen verliefdheid. Ik heb ook nooit de grenzen opgezocht, als ik iemand leuk of sympathiek vond dan besteedde ik er ook geen extra aandacht aan.
Ik had trouwens ook geen reden om een andere liefde op te zoeken. Ik was gelukkig met mijn ega en kon genieten van kleine dingen wat ze deed zoals b.v. hoe ze de was opvouwde, met de hond knuffelde of hoe ze een boek zat te lezen.

Toen mijn vrouw bij mij weg was was Jippie in no time weer in love zonder dat ik het zelf opzocht. Want ik had eigenlijk totaal geen belang bij een nieuwe liefde.
En dan denk ik toch dat je in een relatie [bewust of onbewust] jezelf kunt afsluiten om verliefd te worden op een ander.
Maar misschien zoekt een ander wel de thrill en speelt hij of zij het tot aan de grenzen van zijn/haar controle.

[erofun69]

Toen ik Efinnetje voor het eerst zag, sloeg de verliefdheid toe als een blikseminslag. Ik stond er kennelijk voor open, kón me niet verzetten en wilde dat ook niet.

In de periode daarna, was het m.i. onmogelijk om verliefd op een ander te worden. M'n hart was te vol van liefde en verliefdheid voor Efinnetje. Hoefde me dus niet te 'wapenen', niet af te sluiten. Dat ging vanzelf.

Ik denk dus dat het in het algemeen een kwestie is van "ervoor open staan" dan wel je (al dan niet automatisch) "wapenen".

Een vriendin van me zei het eens zo: op je pad zijn vele valkuilen (w.o. die van verliefd worden op een ander), je kunt die valkuilen mijden, of op het randje gaan staan...