Dank allemaal voor de positieve reacties.
Gister ben ik voor controle bij de instrumentmaker en revalidatie arts geweest.
De duimsplint was te wijd, dus die heb ik bijna niet gedragen. Die is nu iets vermaakt en nu moet ik m opnieuw uitproberen.
De splint om m'n vinger bevalt goed. Zo goed dat ik gevraagd heb of ik er ook een voor m'n andere hand kan krijgen.
Ik draag m de hele dag en heb nu minder pijn. Ik voel me nog wel ongemakkelijk als ik onder de mensen ben, maar ook dat is al minder.
Gelukkig was de arts net zo enthousiast over het resultaat als ik, en is inmiddels de derde aangemeten.
Die mag ik over 4 weken ophalen en dan gaan we gelijk kijken hoe het met de duim is gegaan.
Ik ben echt heel blij met deze arts. Ze is tenminste menselijk.
Ze begrijpt ook de problemen en ongemakken waarmee ik (we) te maken heb(ben).
En ze begrijpt ook dat ik, ondanks alles, nog steeds vrouw ben.
Waren alle artsen maar zo begrijpend...
Voor de rest blijft het wederom tobben. Weer problemen met m'n bloed, gedoe met m'n ogen (waarvan ik morgen hopelijk te horen krijgt dat het er nog steeds niet ernstig uitziet) en verkeerd reageren op medicijnen.
Ik heb me wel eens beter gevoeld.