Berichtdoor bridge » di 13 mei 2003, 0:15
GoedeVriend,
Oke, misinterpretatie mijnerzijds. "If I had words" om met Yvonne Keeley te spreken.
Wanneer ik echter het woord missen lees, bekruipt me een eigenaardig gevoel.
Dat komt mogelijkerwijs omdat ik me niet kan voorstellen wat het is om iets te missen. Ik doe dat namelijk niet; vanuit mijn open relatie (lees hierboven) heb ik alle mogelijkheden om dingen die ik leuk vind te onderzoeken.
Het gekke is echter dat het bij mij nooit voortkomt uit gemis, maar omdat ik tegen dingen aanloop en me altijd open stel voor nieuwe dingen, maar waarbij ik weet dat ik zonder die dingen zou kunnen wanneer de gelegenheid het vraagt, en die ik niet zou missen.
Ik probeer me voor te stellen dat wanneer je iets heel erg mist (onderwerpen te over hier op shespot) dat je er dan iets zou willen doen/ veranderen.
Is dat in jouw geval aan de orde of denk je gewoon alleen maar soms met weemoed terug aan de keren dat die spanning je een himmelhoch jauchsend gevoel gaf?
Gek hè, ik mis gewoon niks. Ik sluit me dus helemaal aan bij Iago. Hoe het komt weet ik niet, maar ik mis niets.
Bridge