vriendin gaat vreemd

[notnajja]

Wat ik graag wil weten: wat te doen als je weet dat je vriendin vreemd gaat? In mijn geval is er ook nog een goede reden voor omdat ik last heb van een erectiestoornis. Ik ben wat ouder en wegens medicijngebruik en vroegere ervaringen wil het seksueel niet meer goed gaan. Ik vind liefde echter honderd keer belangrijker dan seks alleen. In deze tijd lijkt het soms andersom te zijn, mijn vriendin heeft er ook een handje van dat ze daarin meegaat, een leven zonder passie vindt zij schijnbaar problematischer dan een leven zonder liefde. Ik ben het een beetje beu, ik denk dat ik beter kan breken met haar omdat het heel vernederend voor me is dat ze zegt me aan de ene kant heel erg nodig te hebben, maar aan de andere kant daarvoor geen offers wenst te brengen wat seks betreft. Waarom/waardoor vraag ik me af is dat - het hebben van seks - zo allesbepalend geworden? En wat moet ik doen? Ik heb de neiging om met haar te breken al gaat het juist bij mij niet om seks maar om de relatie en hou ik veel van haar, maar ik heb mijn grenzen...

[Baldlover]

Ik kan alleen maar tegen je zeggen: praat met haar over alles wat je dwars zit en trek dan je conclusies. Uit je posting krijg ik namelijk niet het idee dat jullie alles uitgepraat hebben.

[blauwe ogen]

Ik lees dit topic toch met enige verbazing........vanuit mijn vrouwelijke perspectief. In de eerste plaats kan ik me bij Baldlover aansluiten.......begin eens met er met elkaar over te praten. En ten tweede:mijn verbazing............je hebt een erectiestoornis, lijkt me erg frustrerend als man..........maar elkaar beminnen is toch zoveel meer dan penetratie? Jullie kunnen elkaar heerlijk kussen, strelen, likken, je kunt haar beffen, vingeren.............kortom...waarom komen jullie niet op het idee om op een wat andere manier sex te hebben. Ik weet zeker dat je je vrouw heerlijk kunt verwennen met je tong en vingers............Is natuurlijk niet gezegd dat ze dan niet meer vreemdgaat, want dat kan ook een andere reden hebben, maar het is het proberen toch zeker waard? Wees niet verbitterd maar word weer een attente minnaar, met oog voor haar behoeften en wellicht.........gaat ze dan ook de jouwe zien...Succes!

[brunetteke]

hey het komt even over alsof jij geen behoefte meer hebt aan seks?
geef je haar enige vorm van seks of niks meer?

[NachtVlinder]

Mij lijkt dat je gelijk hebt notnajja, een relatie gaat inderdaad over liefde.
En wat is liefde vraag ik me dan af...
Voor mij liefde is, openstaan voor elkaars behoeften op allerlei vlakken, de liefde laten voelen in daden niet alleen woorden.

Ik sluit me dus aan bij de posting van blauwe ogen, sex is niet alleen penetratie..
En ook bij die van baldlover, praat.

Je bent gekwetst door t vreemdgaan en dat is begrijpelijk, maar daar kunnen jullie weer bovenop komen als beide partijen eerlijk en true zijn naar elkaar toe en dat beiden ook willen.
Daarvóór ben je waarschijnlijk al onzeker geworden over het niet meer kunnen presteren zoals je dat zou willen, lijkt mij ook heel frustrerend, maar zoals blauwe ogen al duidelijk maakte: een sexleven is meer dan alleen penetratie, sta ook open voor haar behoeftes, liefde is ook geven wat de ander nodig heeft.
Ik kan me indenken dat zij in een periode zit van zich ongelukkig voelen met de situatie binnen de relatie, net als jij....en dat ze ook gewoon graag een stukje genieten wil voelen, net als jij
Mij lijkt dat ondanks dat je jongeheer weigert te steigeren er voor jou ook een andere vorm van sexualiteit mogelijk is...en als zij ook liefde heeft voor jou kunnen jullie dit samen onderzoeken, zij kan jou ook fijne dingen geven.

Maar bovenal PRAAT met elkaar.... en probeer elkaar ergens in t midden tegen te komen, blijf niet boos op elkaar vanwege verkeerd genomen beslissingen en laat onzekerheid niet een stempel drukken op je relatie.
De relatie zoals die was is erdoor verandert, en nu nog een positieve ommezwaai maken voor jullie beiden.

NV

[hadewijch]

Waarom/waardoor vraag ik me af is dat - het hebben van seks - zo allesbepalend geworden? En wat moet ik doen? Ik heb de neiging om met haar te breken al gaat het juist bij mij niet om seks maar om de relatie en hou ik veel van haar, maar ik heb mijn grenzen...

even een botte opmerking: sex is misschien niet allesbepalend, maar wellicht wel doorslaggevend. is jullie relatie verder wel goed?
gaan je erectiestoornissen en slechte ervaringen samen met een lage of geen sexdrive? (intieme vraag, hoef je hier niet op te antwoorden)
een relatie zonder sex ( of breder: seksuele intimiteit) vond ik erg frusterend, hoezeer ik mijn vriend ook lief had, wellicht is dat bij je vriendin ook het geval.
verder, zoals Baldlover, Blauwe Ogen (mooie reactie!) en Nachtvlinder opmerkten: praat er over!

succes
hadewijch

[notnajja]

Bedankt voor de serieuze en bijzondere reacties! Ik heb er echt iets aan, dit weekend wil ik alles open en eerlijk doorpraten.
Het is waar dat seks veel meer is dan penetratie, maar als ik mijn vriendin zoen en streel voel ik dat ze meer wil, ze wordt daarvan opgewonden en dat is natuurlijk heel fijn. Maar ik voel vrijwel niets en tot nu toe kon ik haar alleen maar helpen bij het masturberen, voelde me daarbij tekortschieten omdat ik haar niet 'echt' kon bevredigen. Ik denk dat de andere manieren van seks dan penetratie alleen echt leuk en plezierig zijn als je er zelf geil van wordt. Als je weinig of niets voelt, blijf je als het ware achter en ben je niet deelgenoot van elkaars intimiteit. Op die manier gaat het plezier in elkaar strelen en kussen langzaam weg omdat je elkaar niet kunt volgen in het gevoel. Het is heel vervelend en frustrerend, vooral omdat we elkaar op andere vlakken heel goed liggen, elkaar goed begrijpen, veel leuke dingen samen doen.
Mijn seksdrive is erg laag, ik geniet er niet van, voel me zelf nooit meer opgewonden. Dat is een combinatie van leeftijd, medicijngebruik en slechte ervaringen uit het verleden. Ik heb van alles geprobeerd, psycho- en relatietherapie, andere medicijnen, maar dat werd een hel en nu ben ik weer terug bij af. Ik heb ook Viagra geprobeerd en Cialis, maar kreeg alleen een rood hoofd en geen langdurende erectie.
Ik zal me moeten neerleggen bij de realiteit, omdat we op dit vlak niet verder komen zal het waarschijnlijk beter zijn om te breken om elkaar niet voortdurend te kwetsen.
Nogmaals dank voor de reacties, ik heb nog een beetje hoop dat het goed zal komen.

[blauwe ogen]

Notnajja,

Als ik je laatste reactie lees denk ik dat de crux niet zozeer ligt bij je erectieprobleem, maar bij het feit dat je zelf niet opgewonden meer raakt. In dat geval haal je dus beide andere dingen uit een eventueel andersoortig sexueel contact.........je partner bevrediging en jij wellicht, vanuit je liefde voor haar..........bevrediging dat je haar gelukkig maakt met dit contact. Lijkt me ook alleszins de moeite waard! Veel succes..

[brunetteke]

heel herkenbaar ... mn man voelt dat net zo ... en het is o zo moeilijk ... bijna onmogelijk voor de vrouw om dat allemaal niet te krijgen ...
ik ga vreemd om dezelfde reden, maar eigenlijk ben ik net zo gekwetst als hij (hij is niet impotent de seksdrive ontbreekt wel)
moeilijk !!!!!!

[Searcher]

Ik vind jaloersheid eerder een uiting van bezitsdrang dan van liefde.



Searcher

[brunetteke]

zo zwart wit gaat dat niet vrees ik ... het blijft wel kwetsend denk het idee dat je partner het elders zoekt, ik zou eerder aanraden om eens samen (of jij alleen) een seksuologe te bezoeken wij kunnen adhv een korte boodschap niet echt weten wat er allemaal speelt, de achterliggende redenen ... maar professionele hulp lijkt me hier niet overbodig ...
waarvan ik het ook erg jammer vind dat mn man dat niet wou doen/professionele hulp zoeken, want ik ga nog altijd vreemd, wat bovendien ook niet altijd rozegeur en maneschijn is anderzijds ga je je partner accepteren ook meer en waarderen, omdat je ziet dat die andere mannen eigenlijk niet kunnen tippen aan hem qua karakter, en dat is dan liefde geloof ik
mn man heeft ondertussen wel geleerd een oogje dicht te knijpen, langs de ene kant "wil" hij niet dat ik vreemdga, langs de andere kant zegt hij vaak ja je bent ook een vrouw en ik kan je niet alles ontzeggen, en het zou geen reden zijn uit elkaar te gaan als je dat zou doen, maar echt d emoed om hem te zeggen "he ik ga morgen eens bij mn minnaar" heb ik nog niet, en eigenlijk wil hij dat ook niet weten, maar ...
ik weet welke hel het KAN zijn als vrouw om in een seksloze relatie te verkeren, of beland te zijn ongewild
mn man zn eerste stelling ik heb geen seks nodig, jij ook niet kwam hard aan bij mij, mn valiezen stonden toen ook gepakt, toen zei hij dat hij liever had dat ik andere mannen zag dan dat ik weg zou gaan
en ik kwam voor hartverscheurende keuzes, alles opgeven? de kinderen de dupe laten worden van iemand die geen seksdrive heeft en iemand die er wel heeft, anderzijds heb ik uit mn kinderen de kracht geput om er het beste van te blijven maken, maar het gebrek aan affectie weegt soms zwaar, je krijgt het gevoel als vrouw te leven op automatische piloot, werken, de kinderen, een "vriend" als man, ik weet dat mn huwelijk in feite in stand gehouden word door het hebben van een minnaar en dat idee is soms zwaar, het blijft jo-jo (liefde thuis- met de andere seks en ook gevoelens want het ene sluit het andere niet uit)
en veel wegmoffelen om de andere niet te kwetsen die het eigenlijk niet wil weten allemaal maar waarvan het onbewust wel mag ...
seks is idd een basisbehoefte (voor de meesten toch) dit is een enorm moeilijke situatie, waarvan ik denk dat een seksuologe je beter kan helpen dan wij ...

[eL04]

Ik heb deze topic een aantal keer over gelezen en heb meerdere keren getracht te reageren, omdat het me erg raakt.

Ik begrijp de goeie bedoelingen met opmerkingen als 'sex is meer dan penetratie' en 'accepteer dat ze het elders zoekt'. Maar ik praat uit ervaring als ik zeg dat deze opmerkingen te makkelijk zijn in de situatie waarin notnajja en zijn vriendin zitten.
Ik sluit me helemaal aan bij de opmerking van brunetteke:

ik weet welke hel het KAN zijn als vrouw om in een seksloze relatie te verkeren, of beland te zijn ongewild

En ik heb ook gezien wat het een hel kan zijn om in de situatie van notnajja (en voorheen mijn partner) te zitten.

notnajja, je vraagt: waardoor vraag ik me af is dat - het hebben van seks - zo allesbepalend geworden?
Voor jouw relatie is het allesbepalend, jullie worden ermee geconfronteerd, hebben er problemen mee. Daarom dus!
Als de sex goed gaat is het onderdeel van een geheel, nu staan de stoplights erop.

Wat mij betreft is de reactie van Baldlover hier het belangrijkst:

Ik kan alleen maar tegen je zeggen: praat met haar over alles wat je dwars zit en trek dan je conclusies. Uit je posting krijg ik namelijk niet het idee dat jullie alles uitgepraat hebben.

Stap nummer 1 en misschien 2, denk ik.
Succes daarmee.
eL

[Shazzz]

Wat ik me nu afvraag he, je schrijft dat je wéét dat je vriendin vreemd gaat. Hoe weet je dat, heeft ze dit gezegd, vermoed je dit.
Als ze het zelf gezegd heeft, denk ik dat je in je volle recht staat hier vragen over te stellen. Als je het vermoedt, denk ik dat er ook een goed gesprek moet volgen maar dan zul je wel met goeie argumenten aan moeten komen waarom je het vermoedt.

Ik kan niets zeggen over jouw situatie zelf, heb ik geen ervaring mee, maar als ik heel eerlijk ben, denk ik dat ik ook moeite zou hebben als mijn man niet meer in staat was toch bepaalde sexuele handelingen. Natuurlijk is het voorspel en alles wat daarbij komt, heerlijk, maar ik denk dat ik het neuken zelf wel erg zou gaan missen.

Mocht ze jou vragen of jij ermee accoord gaat dat ze een minnaar neemt, hoe zou je dan reageren?

[notnajja]

Ontzettend bedankt voor de reacties. Ik ben al bij een seksuoloog in behandeling geweest met mijn partner samen, zelfs al anderhalf jaar, en we staan op het punt van afronden van de therapie. De seksuoloog heeft erkend dat de problematiek te erg is om op te kunnen lossen, het kan alleen stukje bij beetje beter gaan, met vallen en opstaan, en de winst die kan worden geboekt is heel beperkt.
Komend weekend zal ik met haar praten, dat staat nu wel vast ook door de reacties hier. Ik wil haar niet kwijt want ze betekent veel voor me. Omgekeerd is dat ook zo, anders zou ze niet bij me blijven. Ik ben niet jaloers, helemaal niet, dat ligt niet in mijn aard. Ik ben wel boos, woedend soms, dat het voor mij niet mogelijk is haar volwaardig te beminnen, niet steeds die frustratie te moeten voelen dat het niet gaat, terwijl ik hemel en aarde bewogen heb om er iets aan te doen. Ik zie het als een persoonlijke nederlaag.
Ik kan er denk ik wel vrede mee hebben dat zij een minnaar heeft. Ik begrijp hoe lastig dat voor haar is, want ze wil me niet kwetsen. Misschien dat we door de liefde het kunnen volhouden, ik wil oud met haar worden.
Bedankt voor de bijzonder waardevolle reacties steeds, shespot bewijst weer eens een prima forum te zijn waar mensen respectvol met elkaar communiceren.
Prettig weekend aan alle lezers, ik meld maandag wel hoe het is gegaan en of we verder zijn gekomen.

[notnajja]

@ Shazia: ze heeft het me zelf verteld. Ik heb toen heel erg teleurgesteld en aangeslagen gereageerd, voelde me verraden, maar dat is later bijgetrokken en heb toen onder ogen gezien dat ik haar niet kan verbieden haar seksuele verlangens stop te zetten. Dat kan ik niet maar dat wil ik ook niet omdat ik van haar houd en haar graag gelukkig zie.