Via een gezamenlijke kennis zijn we op Hyves “vriendinnen†geworden. We hadden elkaar net op msn toegevoegd en er begint een gesprek tussen ons waar ik vreselijk om moet lachen. Al gauw gaat het gesprek over ons verlangen naar een vrouwenlichaam. Ze heeft enorm zin om weer met een vrouw te zoenen, te strelen… Ik heb er nog geen ervaring mee maar ja, daar heb ik ook zin in…. Van de een komt de ander en opeens zitten we daar elkaar gek te maken, heerlijk!
De volgende dag treffen we elkaar weer op msn en daar gaan we weer… we lopen elkaar lekker uit te dagen en voor ik het weet zitten we met elkaar af te spreken. Wanneer vraagt ze, morgen? antwoord ik.
Ze vertelt dat ze ’s avonds uit gaat en weet niet hoe ze zich morgenochtend gaat voelt. Ik voel me meteen onzeker en denk: het zal wel, ze zit gewoon te geinen…. Ik geef haar mijn mobiel nummer en zeg: kijk maar, ik hoor het wel morgen…. De volgende middag krijg ik een sms van haar: en, nog speciale plannen vandaag? Zo volgt een reeks sms’en tussen ons waarin we elkaar weer lopen uit te dagen. Ik voel me nog steeds onzeker en vraag me af of ze het echt meent? Wil ze me echt ontmoeten, wil ze echt met me zoenen? Ja, we zijn echt aan het afspreken…. de zelfde middag lukt niet meer, maar de volgende dag wel. We hebben een afspraak. Jee, dit is spannend, zoooo spannend. Ik ga morgen met een vrouw zoenen, met haar……
De rest van de middag voel ik me vrolijk, ik vind het leuk, eng, geil, spannend…. Alles gaat door mijn hoofd. Het gaat echt gebeuren, damn.
’ s Avonds op msn spreken we verder af. We gaat elkaar ontmoeten in Amsterdam op het centraal station. Wat gaan we doen? Waar gaan we heen? We gaan de wallen op, opzoek naar een nieuwe tarzan voor mij, ipv van de oude die kapot is. Geweldige plan in deze context.
’s Avonds ben ik gespannen, leuk gespannen. Ik vind het super eng. Mijn man merkt het, knuffelt me lief en probeert me gerust te stellen. We gebruiken ons fantasie in bed en verzinnen een heerlijke, geile scenario tijdens het vrijen.
’s Nachts word ik een paar keer wakker, ik ben zo vreselijk zenuwachtig. Wil ik dit wel? Wil ik mijn fantasie werkelijkheid laten worden (ook is het “ alleen maar†zoenen)? Durf ik het? Ik heb in 18 jaar niet met een ander gezoend en nog nooit met een vrouw….
En dan is het zover…. De volgende dag… ik voel de spanning onder in mijn buik…. Ik ben een beetje afwezig en loop te dagdromen… het is tijd om naar de trein te gaan. Ik voel me net of ik in een soort film zit, in een fantasie…. Op het station kom ik een bekende tegen, ik groet hem en loop de andere kant op. Ik ben veel te zenuwachtig om nu een praatje te gaan maken… Ik heb een boek bij me maar kan niet lezen…. ik kan niet helder denken, ik voel me net een puber. Doe normaal, zeg ik tegen mezelf en dan besef ik dat dit een heel raar situatie is… jeetje, waar ben ik in godsnaam mee bezig? Tegelijk zeg ik tegen mezelf dat ik juist niet te veel moet denken, gewoon genieten, lekker aan mijn gevoel toegeven, mijn ratio opzij leggen en toegeven aan de verleiding, de lust… deze keer is het geen droom… ik ga haar echt ontmoeten, over een uur is het zover. Mijn handen trillen, een warm gevoel vloeit door mijn lichaam, ik voel de spanning onder in mijn buik.
De trein stopt… ik sms haar dat ik er ben… ze is er bijna…. het is koud… het is zo verschrikkelijk koud. We zouden elkaar bij de meeting point ontmoeten maar die is buiten… ik ga naar binnen en zoek een plek waar ik op haar kan wachten. Ik sms dat ik bij de Free Record Shop ben…. Ik kijk naar de cd’s, maar vraag me niet welke cd’s het zijn…. Ik kan alleen maar aan haar denken….mijn hart klopt…. Ik durf niet te kijken…. En dan hoor ik heyyy. Ik kijk omhoog en daar staat ze! Ik ben zo gespannen…. We stellen ons nog niet eens voor en beginnen te lopen, richting de Wallen…… het is erg koud en we beslissen een plek te zoeken waar we een kopje koffie kunnen drinken. Het is zo gek en nog steeds erg spannend. Het is geen ongemakkelijk situatie, maar het voelt wel een beetje raar. Uiteindelijk vinden we een vaag cafeetje waar we gaan zitten. We kletsten wat en hoewel we elkaar nauwelijks kennen en weinig van elkaar weten, voelt het vertrouwd. Na een tijdje gaan we weer naar buiten. We zouden natuurlijk nog een tarzan gaan kopen! We lopen een paar winkeltjes in en uit en dit is best grappig, dildoshoppen met een vrouw die ik via msn ken en met wie ik die middag nog zou gaan zoenen…. Uiteindelijk vind ik 2 tarzans die me wat lijken en vraag daarover advies bij de verkoper. Samen met haar bekijk ik ze en voelen de verschillende functies. Dit is leuk en wat ondeugende gedachte gaan door mijn hoofd…. Ik kies 1 van de 2 tarzans en ook zij koopt een speeltje voor zichzelf.
Het is tijd… we moeten terug naar de trein. We lopen weer buiten en het is koud en ik mijn hoofd zweeft de gedachte: en zoenen? We zouden gaan zoenen…. Maar ik durf het niet en we lopen op straat…. misschien wil ze helemaal niet met me zoenen?... We drinken nog een warme chocomelk op het station en dan moeten we echt weg… en nu? Al die mensen om ons heen……. Voor het eerst voel ik me een beetje ongemakkelijk…. we kijken naar de tijd en weten dat we nu echt afscheid moeten nemen... ze komt dichter bij me… en geven elkaar drie zoenen op de wang… we gaan ieder naar de trein…..
Dan komt het besef dat, dat het was…. Ik zal vandaag niet met haar zoenen, maar het is goed zo… zo stel ik mijn eerste zoen met een vrouw niet… zomaar buiten op straat terwijl andere mensen er naar kijken… dat had ik van tevoren natuurlijk ook kunnen weten, maar voor het eerst vandaag lijkt mijn hersenen weer te werken, ik kan weer helder denken. Wat een stom idee… op zo’n koude dag een zoenafspraak te maken, waar eigenlijk niet echt een gelegenheid is om te zoenen. Maar nee, het was niet stom… het was lekker impulsief en geil.
Ik zit in de trein en voel onzeker… ik stuur haar een sms: en, hoe vond je je middagje Amsterdam? Zij antwoordt: het is even wennen maar wel leuk zo samen dildo shoppen, en jij? Ja zo voel ik eigenlijk ook. Ik vond het super leuk haar te ontmoeten, leuk met haar te zijn, maar ik ken haar eigenlijk niet... dat is wel even wennen.
s’ Avonds spreken we weer met elkaar op msn…… we lopen beide nog te stuiteren… ze dufde niet zegt ze tegen mij….. ik ook niet zeg ik…… wou je wel? vraag ik en zij antwoordt: ja………
)
