Mijn moeder is in de overgang, nu al een jaar of twee, drie. Ze is echter het laatste half jaar helemaal veranderd, zegt de vreselijkste dingen tegen mijn vader, heeft hem inmiddels verlaten, besloten weer terug te komen en toch besloten weg te blijven... ze liegt over kleine dingen, grote dingen, tegen iedereen, het lijkt haast een compulsie geworden. Je kunt haar iets vragen waar ze eerst het ene, dan het andere antwoord op geeft. Soms zegt ze gewoon een bepaald "gevoel" ergens over te hebben, waar ze later weer iets anders over voelt. Zelf zegt ze uiteraard dat het niets met haar hormoonhuishouding te maken heeft, maar overal zelf bewust voor kiest.. Ik heb een biomedische achtergrond dus dit klinkt mij toch in de oren als iets biologisch wat haar beinvloedt.
Is dit normaal? Kan het inderdaad hormonaal zijn, hoe lang duurt dit, wie heeft dit ook ervaren (zelf of met iemand anders), en is er iets tegen te doen? Ze is geen persoon om medicijnen te nemen, maar ze heeft al zoveel mensen verdriet gedaan dat dat volgens mij echt wel een optie kan zijn. Al moet ze dat zelf natuurlijk wel eerst inzien..
Bedankt!
7
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —