Behoud de Begeerte

[annne]

En speciaal voor Bloemen:

Ik noem je etc.

Ik noem je: bloemen

Ik noem je: merel in de vroegte

Ik noem je: mooi

Ik noem je: narcissen in de nacht

waarover de wind strijkt

naar mij toe

Ik noem je: bloemen in de nacht

Jan Hanlo

[Lichtje]

Je staat aan het raam als ze de kamer binnenkomt
hoort hoe ze zich ontkleedt op bed
plaatsneemt in een slaap
die niets met jou te maken kan hebben
zich aankleedt
de kamer uit gaat
zo moet het zijn geweest
een lift gaat zoemend op en neer
terwijl je bij het bed als aan de rand van het zwembad
de armen in het weke blauwige glas ervan heen en weer beweegt
de lakens straktrekt
voor de spiegel gaat staan
je kaalscheert
aankleedt
een hand op de deur legt
en over de schouder kijkt
om nog één keer de beweging te zien
waarmee ze de jurk uittrekt
de wasbleke lakens
het haar in de wastafel als resten van haar

Peter Verhelst (uit "Alaska")

[werdandi]

Als je een landschap was waar ik doorheen kon lopen,
stil staan en kijken met mijn ogen open
en languit op de harde grond gaan liggen,
er mijn gezicht op drukken en niets zeggen.
Maar 't meeste lijk je op de grote lucht erboven,
waar ruimte is voor buien licht en donkre wolken
en op de vrije wind daartussen,
die in mijn haren woelt en mijn gezicht met kussen
bedekt, zonder te vragen, zonder te beloven.

M. Vasalis

[Jeanne]

engelengeduld

soms
doet luisteren
meer pijn
dan ik wil dragen
zijn mijn antwoorden
korter
dan jouw vragen
mijn wensen
groter
dan wat werkelijk kan
is liefde
meer
dan houden van

soms
doet praten
minder pijn
dan ik had verwacht
zijn jouw antwoorden
positiever
dan ik dacht
jouw wens
niet dat
wat je mist
is liefde
groter
dan je wist

soms
doet zwijgen
meer pijn
dan alles bij elkaar
zijn antwoorden
snel
maar nog lang niet klaar
blijken wensen
onverwachts
te worden vervuld
is liefde
een zaak van
engelengeduld


Jeroen Swaan

[annne]

Huurcontract

Misschien rust er op dit huwelijk geen levenslange zegen,
maar wel het soort zekerheid
van een te hernieuwen huurcontract
drie-zes-negen.
Wij zijn binnen voor de regen
van melancholie.

Misschien is dat minder passionant
dan vroeger, als je klaarkomt vraag ik "wablieft"
en grappen in die trant.
Maar ik heb je meer dan vroeger lief:
er is zoveel meer 'jou' nu dat ik ken
zoals ik voor jou meer ikken ben.

En allemaal samen hebben we dat zootje van zes.
( zoontje bedoel ik, maar de fout mag blijven staan.)
Vaak kan ik niet slapen
van het denken eraan.

En dan denk ik: net een heus gezin.
En ik tast naar jouw hand.
En jij slaapt evenmin.




Annne, die altijd weer door Herman ontroerd wordt.

[gassie]

omdat je vragen stelt
omdat je antwoorden geeft
omdat je kijkt
omdat je ziet
omdat je een scherpe tong hebt
...omdat je een lome tong hebt
omdat je lacht
omdat je huilt
omdat je scherp bent
omdat je bot bent
omdat je hard bent
...omdat je zacht bent
omdat je eerlijk bent
omdat je praat
omdat je luistert
omdat je hoort
omdat je droog bent
...omdat je nat bent
omdat je leeft
omdat je durft
omdat je grof bent
omdat je fijn bent
omdat je snel bent
...omdat je langzaam bent

[Lichtje]

"Koningsblauw", het poëzieprogramma van 'Behoud de Begeerte', werd in 2002 in het leven geroepen als hommage aan de dichter Herman de Coninck.
Deze week pakt "Koningsblauw" uit met zijn tweede editie. Zelfde naam, zelfde periode: rond 22 mei, de sterfdatum van Herman de Coninck. Net als vorig jaar ligt de presentatie in handen van Piet Piryns. Alleen het specifieke hommage-aspect verdwijnt. "Vorig jaar was het gepast om de coninck te herdenken en over vijf jaar misschien weer", zegt organisator Luc Coorevits. "Dit jaar willen we echter gewoon een steengoede poëzietoernee zijn, met klater en sprankel genoeg om voor een ruim publiek een omweg waard te zijn". (bron: Het Laatste Nieuws 10/05/03)

Deelnemers: Leonard Nolens, Judith Herzberg, Peter Verhelst, Josse De Pauw, Ida De Ridder (jongste dochter van Willem Elsschot)
Muzikale noot: Kasper van Koten

Koningsblauw op toernee door Vlaanderen van 15 mei tot en met 25 mei.

[werdandi]

om maar met Judith Herzberg te beginnen ....

Als ik een man was
zou ik wel weten hoe
mij lief te hebben.
Ik zou mijn plotselinge
droefheden een bedding
geven, mijn natte haar
naar achteren strijken,
mijn boodschappenlijstjes
zou ik aanbidden en proberen
te doorgronden.
Ik zou mijn lege flessen
naar de glasbak dragen
en zeggen `onze'. Ik zou mij aaien en
met mijn oor op mijn buik
willen horen tot waar
mijn hart harder bonsde.
Ik zou chocola voor mij kopen
en die niet helemaal opeten
maar ook een stukje voor mij bewaren.
Ik zou naar vroeger
vragen en de naam van
de hond van mijn eerste
man's tweede vrouw zelfs onthouden.
Ik zou mij loslaten zodra
ik los wou en ik zou
mij vertrouwen waar
ik ook heen wou.
Ik zou mij afhalen als ik terugkwam
en dan blij zijn.
Ik zou zelf (als ik die man was)
niet vaak weg zijn, maar
trouw tot in de dood (na honderd jaar) en
van al mijn onderkinnen
de een nog mooier
dan de ander vinden
en heerlijk hoe ik rook.

[Moose]

Niet over liefde voor een persoon, maar over de mooiste stad...

UTRECHT VOOR BEGINNERS

Kijk niet op een jaar of wat
voor goed begrip van deze stad.
Wie op zoek wil naar het hart
kan graven tot hij is verdwenen
in een gat van twintig eeuwen.

U kunt op zoek in boeken
zwaar als kloostermoppen
of een wenteltrap beklimmen
tot het raadsel aan uw voeten ligt.
Toch geeft dit geen beter zicht.

Zoek een goede avond uit
loop de grachten langs en kijk
hoe het licht in de huizen verdwijnt.
Leg dan uw handen op een muur.
Hier heeft de oudste steen gelijk.

Ingmar Heytze

[werdandi]

.... zo simpel, en toch zo mooi en liefdevol gezegd ...

Ik word als jij, we gaan elkaar vertrouwen,
kom bij me, kijk naar mij, ik kijk naar jou,
mijn armen om je schouders, jij de jouwe,
ik voel hoe jij, jij hoe ik van je hou.

Ik word als jij, als we in elkaar vergroeien,
ik proef mijn zoen, jouw zoen is nu mijn zoen
mijn hand jouw buik, jouw buik mijn hand doet gloeien,
wat ik ook doe met jou zal jij weer doen.

Nu woest maar kalm, dan opgewonden klaar,
gefluister, schreeuwen, en doodstil een poosje,
heel knus als lepeltjes in een klein doosje.

Zo gaan we op elkaar in op elkaar,
wij met zijn tweeen weten hoe dat kan:
de man wordt telkens vrouw, de vrouw wordt man.

J.P. Guepin

[handtje]

Stuk voor stuk prachtige gedichten
waar mijn gedachten door verdwalen

[Jeanne]

Judith Herzberg

Plezier heeft de vorm...



Plezier heeft de vorm
van jouw lichaam gekregen.

Ik vind je hoe langer
hoe langer hoe liever,
je bent al zo lang
als een dadelpalm
waar ik wel in wil klimmen.

Ik ben van mijn lief,
en als hi j verlangt
verlangt hij vanzelf
naar mij

[Gast]

Je zoenen zijn zoeter dan
zoeter dan honing en ik vind je
mooier en liever, liever
en aardiger nog dan de koning.
We gaan samen liggen
een eind hier vandaan
we maken van takken
van takken en blaadjes
een vloer en een dak,
dat was onze woning,
of ik was het tuintje
en jij was de tent
daar gingen we wonen
en blijven en horen
o rep je mijn liefje
ik heb je zo graag
nu of nooit samen slapen
want we zijn er
alleen maar vandaag.

Judith Herzberg
’27 Liefdesliedjes, een bewerking van het Hooglied'

Herman van Veen heeft er samen met het Rosenberg Trio een prachtig lied van gemaakt.

[annne]

Soms kon je bijna verdrinken in je passie.
Je adem rolde aan in wilde golven
waarop je borsten en je buik lagen te deinen.
Hopeloos sloeg je met tientallen armen
daarbovenuit

tot ik je redde en mond aan mond
je ademhaling tot rust bracht;
tot je veel armen weer vereenzaamden rond
mij en alles herkenbaar werd:

je linkerborst op je hart,
je rechter onder het mijne:
in bei je borsten klopte weer een hart.

Annne,
die van sommige belgen met zoveel passie geen genoeg kan krijgen

[Lichtje]

Dan heb je er vast niets op tegen dat ik nog iets van deze grote Belg post, Annne...

O, ik weet het niet - Herman de Coninck

O, ik weet het niet
maar besta, wees mooi.
Zeg: kijk, een vogel
en leer me de vogel zien.
Zeg: het leven is een brood
om in te bijten en de appels zien rood
van plezier, en nog, en nog, zeg iets.
Leer me huilen, en als ik huil
leer me zeggen: het is niets.

- krijgt hier ook geen genoeg van *zucht*