Impotent?

[danielle]

Dit onderwerp zal vast wel eens vaker aan de orde zijn geweest hier, maar omdat ik niets vind bij "zoeken"open ik een nieuw topic.
De situatie is deze:
Sinds ongeveer 3 maanden heb ik een nieuwe vriend.
Ik voel me fijn bij hem, en in bed weet hij me tot grote hoogten te brengen. En dat was in mijn vorige relaties echt wel anders.
Dus ik ben redelijk in de gloria, ware het niet dat ik kennelijk niet hetzelfde bij hem teweeg breng in bed.
Hij zegt dat hij van ons vrijen heel erg geniet qua strelen en bij elkaar zijn, en dat IK er zichtbaar van geniet , maar zelf komt hij niet tot een voldoende erectie, en ook niet tot een orgasme.
Hij zegt dat het niet aan mij ligt.....hij heeft een redelijk vervelende scheiding achter de rug met al heel lang geen sex meer.
Dus toen hij in eerste instantie zei:"het komt vanzelf wel goed", geloofde ik dat ook.We zijn echt blij met elkaar.
Maar nu zijn we een poosje verder, en gisteren wilde ik het toch weer eens ter sprake brengen.
Toen zei hij dat sex voor hem niet zo heel erg belangrijk is, dat hij meer geniet van mij helpen met dingen in en rond het huis.
Hij heeft 2 rechterhanden, en klust hier nogal wat af....en dat vind ik dus echt geweldig, daar word ik helemaal blij van.En DAT maakt (omdat ik dus ook verliefd ben) dat ik hem af en toe op de gekste tijden wel in bed wil sleuren.
Maar ja......hij heeft daar dus niet zoveel belang bij (zegt hij).
Ik begin me bijna schuldig te voelen dat ik heel erg geniet in bed en dat het bij hem dus niet hetzelfde is.
Wat moet ik doen......afwachten (hoe lang nog?) of met hem bespreken dat het tijd wordt om eens een afspraak met de huisarts te maken?
Ik wil zo graag die passie van beide kanten!

[deFine]

Hoi Danielle,

Fijn dat je het zo fijn hebt met hem geniet daarvan. Mijn eerste gevoel zegt , geef hem de tijd. Ik denk dat als je hierover blijft praten het alleen maar complexer gaat worden. Er komt meer druk te liggen op de relatie en dat lijkt me niet goed. Er komt vast een moment dat hij je misschien kan uitleggen wat zijn verhaal is, misschien is hij wel erg gekwetst op sexueel gebied.

Geef het tijd en twijfel niet aan jezelf, je hebt hem aangegeven dat je erover wil praten meer kan je niet doen voor nu.

groetjes deFine

[Lianne]

Toen zei hij dat sex voor hem niet zo heel erg belangrijk is, dat hij meer geniet van mij helpen met dingen in en rond het huis.
Hij heeft daar dus niet zoveel belang bij (zegt hij).
Ik begin me bijna schuldig te voelen dat ik heel erg geniet in bed.

Deze zinnen vallen mij het meest op.

Hij geniet meer van helpen in het huis? Mijn gevoel zegt me dat hij dat zelf is leren te gaan geloven, omdat hij de prestatiedrang en de faalangst zat is?!

Wel- of niet makkelijk een erectie kunnen krijgen staat in principe los van hoe je verder kunt genieten van lichamelijke intimiteit. Als hij echter die lichamelijk intimiteit over 1 kam scheert met het moeten krijgen van een erectie (dit kan in zijn hoofd zitten), dan is het niet zo gek dat hij ervoor gaat weglopen. Dat is zonde, er zijn zoveel dingen waar hij van zou kunnen genieten als hij er open voor zou kunnen staan. Masseer hem, kriebel hem, knuffel hem... en geef aan dat je niets liever zou willen dan dat hij zich zou ontspannen en ervan genieten. Het kan helpen namelijk, om hem te benaderen met sensualiteit, in plaats van seksualiteit.

'Geen belang hebben bij intimiteit' is naar mijn mening aangeleerd, niet aangeboren. Iedereen heeft daar belang bij, verlangens naar...

Zou het kunnen dat er bij hem iets 'op slot' gaat? Dat hij als het ware een knop in zichzelf heeft die onbewust 'omgaat' waardoor hij ineens (bijna) niets meer voelt? Als dit zo is, gaat hij 'in zijn hoofd' zitten i.p.v. in zijn lichaam.... Als hij daarbij ook nog vooral een gever is en minder een nemer in bed... Dan komt hij dus niet aan zichzelf toe. Waarom niet? Heeft hij dit helder voor zichzelf?

En hoe zou hij het vinden dan, als jij zou voorstellen om hem 'te geven' zonder dat hij jou mag aanraken? Dat hij gaat leren ervaren wat dat precies met hem doet en waar zijn struikelblokken liggen? Als je dit overweegt, richt je dan liever niet op zijn erogene zones... Het eerste doel voor hem is ontspanning denk ik.

Tot slot: Je schrijft dat jij je haast schuldig voelt dat jij er wel van geniet. Eigenlijk snap ik dit niet helemaal. Of je moet zoiets bedoelen als: 'Ik heb een huis en een vriendin van mij maar een klein flatje, dus nu kan ik niet meer genieten van mijn huis''. ?

Groetjes,
Lianne.

[danielle]

hallo deFine en Lianne,dank voor jullie reacties, ik heb ze met belangstelling gelezen.

dit:

'Geen belang hebben bij intimiteit' is naar mijn mening aangeleerd, niet aangeboren. Iedereen heeft daar belang bij, verlangens naar...

...viel mij het meeste op, ik denk namelijk dat dat waar is.

Dan moet er bij hem (hij is 52) in een ver verleden al iets verkeerd gegaan zijn.
Mij bekruipt overigens (in combinatie met bovenstaande) het gevoel dat hij misschien wel helemaal niet zo verliefd op me is, maar meer dat hij wat gezelligheid zoekt en er vrede mee heeft dat hij mij zo blij maakt met die klussen in huis die ik zelf niet kan. (ik kan best veel zelf, maar WC potten vervangen, vloertjes in schuurtjes recht leggen, dingen met electriciteit, die red ik dus niet zelf.)

Ik heb in het gesprek aangegeven dat IK die intimiteit WEL belangrijk vind, dat het gewoon basisdingen zijn die twee mensen die elkaar leuk vinden, kunnen delen.
Zijn antwoord: "maar dan moet ik mijzelf totaal gaan veranderen"
Dat vond ik zo'n raar antwoord......ik dacht dus: "WAT wil je nu precies van me?"
Als het de bedoeling is om af en toe langs te komen, wat te klussen, koffie te drinken en hand in hand naar een film op TV te kijken, dan denk ik dat ik mijn tijd beter kan gebruiken.
Ik vind hem leuk genoeg om erin te investeren, maar dat wil ik dan ook wederzijds.
Als ik hier klussen gedaan moet hebben, kan ik ook een klusjesman inhuren en er voor de rest een leuke minnaar bij zoeken.
Ik zal er dus eerst achter moeten komen WAT hij dan WEL precies voor mij voelt.
(ik bedoel, hij belt elke avond als we elkaar niet zien, komt heel vaak langs, daaruit maakte ik tot nu toe op dat ik leuk genoeg was, maar nu twijfel ik toch)
Grrrrrrr.......ik zit mezelf een beetje in de weg hiermee.
Ik wil er gewoon voor GAAN, maar dat moet hij dus ook willen!

[annne]

Een ding mag je zeker afleiden, Danielle, uit je verhaal. Het is een man met veel gevoel. De traumatische ervaringen uit zijn verleden poetst hij niet zomaar in drie maanden weg. Zeker niet nu je hem laat merken dat hij gewogen wordt en er twijfel bij jou is. Logisch is dat overigens na drie maanden "verkering". Hij is 52 lentes jong en heeft lang geen sexueel contact gehad. Hij moet wel een fikse faalangst hebben. Dat zegt hij ook. Niet met zoveel woorden, maar hij dekt zich in door te zeggen dat sex niet zo belangrijk is. Hij heeft dus een gevoel van vertrouwen nodig om te mogen presteren. In deze situatie komt er niet van. Je doet alsof jij pas tot bloei kan komen wanneer hij bewijst in zijn viriliteit dat je hem tot een vlammende vulkanische eruptie kunt brengen.
Maar hij is niet iemand, waar de erectie blindelings optreedt. Daar is hij te fijngevoelig voor.
Ik beloof je: hij kan dat als geen ander. Maar daar is een sfeer van vertrouwen en respect voor nodig en een groeiproces om over de beschadigingen heen te komen.

De vraag is alleen: gun je hem dat?

Annne, ook een beetje teerhartig

[gurley]

annne een man naar mijn *zucht*

[danielle]

Dank je Annne, zo had ik er nog niet tegenaan gekeken.
maar dit:

Hij heeft dus een gevoel van vertrouwen nodig om te mogen presteren. In deze situatie komt er niet van. Je doet alsof jij pas tot bloei kan komen wanneer hij bewijst in zijn viriliteit dat je hem tot een vlammende vulkanische eruptie kunt brengen.

Wat ik bedoelde was dat ik het zo jammer voor HEM vind, dat ik zo geniet en dat we dat dus (nog?) niet kunnen delen.
Maar goed, ik knoop dit in m'n oren en hopelijk doe ik er m'n voordeel mee.

[annne]

Wat ik bedoelde was dat ik het zo jammer voor HEM vind, dat ik zo geniet en dat we dat dus (nog?) niet kunnen delen.
Maar goed, ik knoop dit in m'n oren en hopelijk doe ik er m'n voordeel mee.

Misschien kan je mijn motto troosten en er nog weer anders tegenaan laten kijken:

Als jij geniet, dan geniet ik mee. Jouw genot is zo goddelijk om te mogen delen.


Annne

[danielle]

de tijd zal het hopelijk leren...........ik wil hem, verlang naar hem, maar alleen als hij dat ook wil.

[danielle]

Ik was er al bang voor....hij heeft het uitgemaakt.

[deFine]

Hoe is dat zo gekomen, wat was zijn reden?

deFine

[danielle]

ach DeFine, ik noem een paar dingen uit zijn mail, face to face praten durfde hij niet kennelijk:

"ik kan je niet geven wat je van me vraagt"
"ik weet niet wat ik zelf wil"
"het zou niet goed zijn jou in de weg te staan op zoek naar een vriend die je wel kan geven wat je wilt"
"ik weet niet of ik uberhaupt wel een goeie partner kan zijn"


en meer van die bladiebla.

Ik ben boos en verdrietig tegelijk.
Ik heb GEEN kans gekregen om te vertellen wat IK vind.

[deFine]

hmm.. jammer dat hij niet in gesprek met je gegaan is, mede daardoor zal je de frustratie nog wel een tijdje voelen.

Positieve kant is dat het nu gebeurt en niet nog tig maanden later. Hij is er niet aan toe en blijkbaar was je intuitie goed " het voelde niet goed"

Kop op en doorgaan! het is een rotperiode om dit nu mee te maken maar het gaat over en er komt vast weer nieuw talent!

Intuitief zat je goed, blijf daar (op een gezonde) manier op vertrouwen.

Liefs deFine

[danielle]

Ja, met mijn intuitie is niks mis.
Helaas al te vaak meegemaakt dat ik het bij het rechte eind had.
Ik ben ff helemaal in de mineur nu.
Ik geloof niet meer in de liefde.

[droomvlinder]

Danielle , niet direct doemdenken hoor , je mag gerust nog in de liefde geloven en ik ben het met define eens dat je het duidelijk juist voelde . Deze man moet eerst wat voor zichzelf gaan uitzoeken , en best is dat hij dit alleen doet zo kan hij jou niet kwetsen . Er werd over gepraat , hij denkt dat hij je niet kan geven wat je graag zou willen en kan er duidelijk niet open over praten .

Aandringen zal niet veel helpen , het beste wat je nu kan doen is denken aan wat jou buiten een relatie ook plezier doet , je verdriet verwerken , en hem de ruimte laten dit te ontdekken . Misschien komt het veel later nog goed , misschien niet maar je kan niets forceren ook een dialoog niet denk ik .