Berichtdoor linda27 » do 29 september 2005, 18:09
Beste mensen,
Heb al verscheidene uren zitten lezen op het topic over verliefdheid en dergelijke, in de hoop iets te lezen dat me vooruit zal helpen..
Ik heb het dus ook te pakken..verliefd, op mijn collega nog wel, waar ik zeer nauw mee samenwerk.
1 jaar samenwonend, 2 jaar samen met mijn huidige partner..ik weet het...nu al?
Ik ken de reden, laat dat duidelijk zijn..ben verliefd geworden op alle eigenschappen van mijn collega, die mijn partner niet heeft..romantiek, attent zijn, passie, ambitie..kortom alles wat ik nodig heb om mij voor een groot stuk gelukkig te voelen.
Mijn collega is pas gescheiden en heeft 2 kinderen, mijn partner is niet echt te vinden voor kinderen. Zelf was ik hier ook niet echt gek van..tot ik met mijn collega begon te praten hierover (puur vriendschappelijk gesprek) en ik meer en meer gevoel kreeg voor een echt gezin..
Praten, praten, praten en het gevoel krijgen, dit is het...met hem wil ik zelf kinderen, een gezin en alle dingen ervaren die mijn partner me niet wil geven.
Romantiek moet je voelen vind ik persoonlijk..heb al vaak tegen mijn partner gezegd dat ik dat nodig heb, maar het zit er gewoon niet in..intimiteit is een basisvereiste voor mijn geluk en hij voelt het niet..ook sexueel is het moeilijk samen.
Ik heb gezworen niet vreemd te gaan en zal dit ook niet doen, maar de gevoelens zijn wederzijds (naar mijn collega toe) en de aantrekkingskracht is onstuitbaar..omdat we collega's zijn is het supermoeilijk elkaar te negeren en het gevoel naar elkaar toe flakkert meer en meer op..
Ik heb stillaan het gevoel dat mijn partner toch niet degene is die me gelukkig kan maken..maar anderzijds weet ik nog zoveel dingen niet van mijn collega op privévlak..
Het vertellen aan mijn partner lukt me nog niet..heb echt bang voor de reactie, en eigenlijk is er nog niets gebeurd (behalve de verliefdheid dan)..
Wachten tot de verliefdheid minderd vind ik onmogelijk, maar met elkaar afspreken om te kijken hoe het voelt, vind ik moreel onverantwoord (voor mezelf dan - ik veralgemeen niet), want we zouden toch de verkeerde toer opgaan..
Ik zou heel blij zijn met wat steunende of raadgevende woorden...
Liefs Linda