Ik dacht eigenlijk dat Mirena op dezelfde manier werkt als de Pil, qua hormonen, en dat het alleen met de koperspiraal is dat eitjes wel degelijk bevrucht raken maar afgestoten?
Ik vind het overigens juist wèl oke van de huisarts van Akelei dat hij/zij de bijwerkingen onderstreept. Tenminste; die ha stelt het een stuk realistischer voor dan de huisartsen die ik heb gehad en doen alsof het alleen maar goed is (oke, nuvaring en staafje zijn ze wèl negatief over).
Goede voorlichting is natuurlijk uitgebreid de voors- en tegens bespreken..
Luca, ik vind het heel eerlijk van je dat je dit schrijft (over mogelijke zwangerschap, en dan..). Het blijft een taboe in mijn ervaring, om tegen lichaamsvreemde hormonen te zijn maar toch abortus in acht te nemen. Lijkt wel of; of je moet je lichaam vreemde stoffen toedienen (voor sommige vrouwen is dat 'lijden'), of je moet maar op de 'blaren' zitten, en een ongewenst kind op de wereld zetten.
Ik kan me daar ook wel eens kwaaiig over maken; dat het allemaal op de vrouw neerkomt... en het voor ons kiezen is tussen twee dingen die je eigenlijk niet wilt (is het dan een keuze?). Ik voel dat dat vaak niet serieus genomen wordt; aanstellerij*.
Maar ik vind het nogal wat; hoe mijn lichaam en gevoelsleven zo drastisch kan veranderen door het gebruik van een dagelijks minipilletje. Maar het moet maar, anders mag ik niet zeuren over een mogelijke zwangerschap?
Ongeacht of je dan alle andere mogelijkheden nauwkeurig toepast en bestudeert (NFP, Persona, condooms, etc).
Let wel; dat wil dan ook weer niet zeggen dat ik licht denk over abortus. Net als dat ik zwanger zou worden terwijl ik WEL hormonen zou gebruiken (want dat komt tòch ook vaker voor), zou ik zo'n beslissing erg, heel erg serieus nemen. Ik denk eigenlijk dat ik geen abortus zou ondergaan. Maar dus niet vanuit 'schuldgevoel' omdat ik mijn lichaam niet heb onderworpen aan al dat koeiehormoon, maar omdat ik kijk naar mijn eigen leven en (mentale) capaciteit tot moederschap. (vaderschapscapaciteiten dan nog daarbuiten gelaten; dà t zou voor mij eigenlijk de tellende overweging zijn; in hoeverre kan ik het zonder? Liever niet natuurlijk)
*Het valt me overigens ook op hoe verschillend er gedacht word over dit thema, onder 'ons' vrouwen. Ik kan me voorstellen dat een hoop vrouwen dit lezen en denken; "wat een bullshit, doe niet zo zielig". Het heeft natuurlijk allemaal met perceptie te maken. Ook hierin is iedereen uniek in denken. Zo sta ik dus aan de andere kant en verbaas MIJ juist weer over vrouwen die de pil steeds doorslikken, of voor Mirena kiezen om vooral niet meer ongesteld te hoeven worden. Als je dergelijke medicatie juist als 'comfortmiddel' gebruikt, en daar achter staat, kan ik me voorstellen dat posts zoals die van Luca en ik ook weer verkeerd kunnen vallen...