Waargebeurd, echter namen gewijzigd omwille van privacy.
De sfeer komt langzaamaan los op het bdsm-feest, er zijn vertrouwde gezichten en ook heel wat onbekenden. Ook CruellaDeVil is er, haar zag ik voor het eerst op een feest in Gent en toen besloop me om één of andere reden een antipathiek gevoel bij haar. Op zich niet erg, niet iedereen hoeft me te liggen. Datzelfde gevoel is er ook vanavond, ik besluit het even te negeren. Een andere keer zal ik wel eens een praatje met haar maken om een beter en misschien ander beeld te vormen.
De shibari kunstenaar stopt me een moeilijke maar fijne a-symmetrische bondage, zelfs mijn hoofd zit in de touwen. Het touw zit voor mijn ogen, maar gelukkig voor mij heb ik uit mijn rechteroog nog een wazig zicht. Ik kan alvast contouren zien en ongeveer herkennen. Ik sta recht en mijn lichaam heeft het even moeilijk. Ik overweeg te vragen om de bondage los te maken, maar birdie heeft blijkbaar één en ander gemerkt en vraagt of ik een stoel wil hebben. Dat zou wellicht heel wat helpen, dus ik aanvaard en sta versteld over haar alertheid. Maar natuurlijk, ze is op een manier ervaringsdeskundige.
Meester InCognito vraagt of er klemmen op mijn borsten kunnen en ik heb ondertussen voldoende fijn gevoel bij hem om het toe te laten. birdie wil ze niet plaatsen, dus hij doet het uiteindelijk zelf om me even later te plagen met zo'n radertje.
Genieten is dit.
Het is al na twee-en 's nachts, Meester InCognito en birdie hebben al gespeeld, MrM en nimfje ook en er hangt gewoon een hele leuke sfeer onder ons. Wie er op het idee komt, weet ik niet meer en is ook niet zo belangrijk. birdie en nimfje willen in een carroussel en vragen aan me of ik ook zin heb om mee te doen. Natuurlijk !!!!
Snel ga ik even naar het toilet en maak daar nog een overweging, zowel Meester InCognito en MrM weten dat ik bepaalde beperkingen heb en zullen daar zeker rekening mee houden. Bovendien voel ik me vertrouwd genoeg om dingen gewoon te kunnen aangeven. Als ik terugkom, hangen birdie en nimfje al met de polsen boven zich vastgemaakt tegen elkaar. Meester InCognito doet ook mij boeien om en bevestigt deze aan dezelfde ketting aan de balk. Vervolgens doet hij de rok van mijn jurk omhoog zodat mijn kont naakt en bereikbaar is.
Eigenlijk is dit een heel fijn en tegelijkertijd grappig gevoel. Knus en bizar genoeg vertrouwd, zo met z'n drie-en hangen. Tegen elkaar aan soms, met de gezichten naar elkaar toe en o wat hebben we een lol.
Meester InCognito warmt birdie eerst wat op met zijn handen en doet hetzelfde vervolgens bij mij. Die slaat helemaal niet verkeerd... Hard en toch fijn en vanzelf komt er een aangenaam gloeien opzetten.
Nu komt er een zweep aan te pas en ik merk hoe hij bij mij langzaam opbouwt. Eers zacht en geleidelijk aan harder. Maar verdorie, wat is dit een gemeen zweepje zeg, die rubberen strengen.
We beleven nog steeds heel wat lol en schuiven af en toe door. Zodat er steeds iemand "los" staat, iemand gemept wordt door Meester InCognito en iemand door MrM. MrM op zich is een verademing, die slaat heel zacht en toch heel attent bezorgd. Hier kan je rustig urenlang van genieten. Geslagen worden door Meester InCognito, dat is ook genieten maar op een ander vlak. Dat hou je niet lustig urenlang vol. Daarvan moet je even bijkomen, incasseren en verwerken. Toch ook steeds meer willen.
Ik hoor hoe birdie aan CruelleDeVil vraagt of Meester InCognito een zweep van haar mag gebruiken omdat die rubberen toch echt gemeen is en ook ter afwisseling. Het mag. Er komt naar mijn gevoel een zware leren strokenzweep voor in de plaats. Ook niet verkeerd...
Even later merk ik dat CruellaDeVil achter me staat. Op zich niet verkeerd, we staan hier met drie subjes en twee Meesters, dus er zou iemand bijkunnen om ons aan de gang te houden. Alleen had ik al zowat mijn twijfels bij CruellaDeVil.
Ik besluit het een kans te geven.
Tot mijn verontwaardiging slaat ze gelijk heel hard en dan nog op mijn onderrug. Bij mij een plaats waar niet mag worden geslagen. Wat zij op zich niet kan weten, dus ik draai me om en geef aan dat ze niet op mijn onderrug mag slaan.
Ze ontkent het gedaan te hebben en zegt dat ze niet op mijn onderrug sloeg. Ik dring aan en zeg dan dat ze niet op die plaats mag slaan, aangezien dat een heel gevoelig punt is door mijn reuma. Naar mijn gevoel kijkt ze me geringschattend aan, maar ik ga ervan uit dat de boodschap aangekomen is bij haar. Ze haalt uit... om opnieuw op die plek te slaan. Met volle kracht en nu is de lol er af voor me. Ik word inwendig boos, volgens mij heb ik nog iets gezegd tegen CruellaDeVil, wat naar mijn gevoel niet goed viel en dan schuif ik door. birdie merkt dat er iets niet in orde is en kijkt me bezorgd aan, ik hou me sterk en geef aan dat ik boos word en merk tegen birdie nog iets op over CruelleDeVil. Ik zie aan het gelaat van CruelleDeVil dat ze heeft gehoord wat ik zei. Op dit moment slaat Meester InCognito nogal hard, ik was niet voorbereid en schrik (vooral doordat ik eruit was door CruellaDeVil) waardoor ik wegspring van zijn slag. Ik hoor nog hoe CruellaDeVil smalend opmerkt dat ik snel klaag. Nu sluit ik me af en concentreer me op de slagen, waardoor het weer beter gaat en ik voorzichtig geniet.
Of ik er voor zorg, of dat birdie en nimfje onbewust meehelpen, is me niet duidelijk, maar ik kom niet meer bij CruellaDeVil terecht. MrM en Meester InCognito slaan me om beurten, maar in me broeit er die onrust. Ik wil niet meer bij CruellaDeVil terechtkomen en er voortdurend alert op dat dat niet gebeurt. Wat uiteraard zijn invloed geeft op me, een invloed die ik kan missen aan kiespijn en die er de hele lol van afhaalt. Tegelijkertijd begin ik me schuldig te voelen tegenover nimfje en birdie. Schuldig omdat ik hun niet aflos bij haar. Zij incasseren nu de slagen die anders voor mij zouden zijn bedoeld. Beide gevoelens beginnen te overheersen en daarom maak ik het besluit om eruit te stappen. Dit onder het smoesje (iets wat ik anders nooit doe :s) dat mijn lichaam het niet meer trekt.
Wat in wezen eigenlijk ook zo is. Mijn lichaam trekt het ook niet meer omdat ik teveel met mijn gedachten erbij ben.
Meester InCognito maakt me los en ik neem plaats op een stoel, terwijl ik me verman en nog even de dingen inwendig tracht te analyseren. CruellaDeVil stapt nu ook uit de carroussel en laat birdie en nimfje over aan Meester InCognito en MrM, die beiden heel erg doen genieten naar mijn gevoel.
Ikzelf ben heel boos en gekwetst CruellaDeVil naar mijn gevoel me helemaal niet serieus neemt. Ik weet dat je uiterlijk weinig aan me ziet, ik weet dat ik mij soms laat gaan, bvb in bondage op een feest en dat mensen daardoor een heel verkeerd beeld kunnen krijgen. Maar als ik aangeef dat ik iets niet trek om die of die reden, wie is zij dan om er een ander oordeel over te vellen? Ze kent me niet eens. Dan praat je dingen uit of vraag je dieper door. Maar niet lompweg straal negeren en minachten.
Zo kwam het op mij over. Eigenlijk had ik dingen beter op dat moment door gepraat met haar, maar negatieve emoties overheersen, waardoor ik dichtklap en me terugtrek in mezelf. Ik hou me heel kranig, tot het moment dat ze vertrekt. Ze knuffelt birdie, groet nimfje en negeert me verder. Iets wat er op dat moment dieper inhakt dan normaal en vanaf het moment dat ze buiten beeld is, knapt er iets in me en kan ik me niet meer inhouden. Tranen rollen over mijn wangen, vooral om stoom af te blazen en als uitlaatklep. birdie is heel lief en vraagt of ik bij hun op de bank kom zitten. Hoe graag ik ook zou willen, ik kan het niet, omdat ik op een lage stoel zit en hier niet meer zelfstandig af kan komen zonder mezelf heel veel pijn te doen. Mede door de aanvaring met CruellaDeVil ben ik te trots om dit onmiddellijk toe te geven. birdie blijft echter aandringen en ik doe haar ook onrecht aan door zo koppig te willen zijn, vandaar dat ik gelaten en tegelijkertijd zo gekweld aangeef dat ik niet eens recht kan komen zonder hulp.
Op dat moment verfoei en haat ik mijn lichaam ongelooflijk. Het laat me keer op keer in de steek en deze avond heeft me daar weer eens ongelooflijk met de neus op de feiten gedrukt. Door de vermoeidheid, de pijn enz die zich in de loop van de dag heeft opgebouwd, kan ik het gewoon niet meer aan.
Meester InCognito helpt me overeind en geeft me een deugddoende knuffel, waarna ik op de bank ga zitten naast birdie. Meester InCognito belooft me nog een pak billenkoek voor ik ga slapen, iets waar ik geen neen tegen zeg op dat moment.
birdie, nimfje en ik praten nog wat dingen uit en dit voelt al heel wat beter.
Later zal bijken dat er nog wat inschattingsfouten zijn gemaakt her en der, kleine misverstanden. Niemand hoeft zich voor mij wat kwalijk te nemen, behalve CruellaDeVil. Naar mijn gevoel is ze veel te kortzichtig en veel te arrogant met dingen omgesprongen én met mensen.
Later twijfel ik of ik de billenkoek echt nog wil. Ik heb al behoorlijk wat te verduren gehad, emotioneel en mentaal en zit er even compleet door. Alleen weet ik als geen ander dat een positieve ervaring op dat vlak heel wat doet om het negatieve te doen vervagen. Dus ik maak de keuze om het wel te doen en het voelt inderdaad goed. Tien slagen en dan nog twee roffeltjes op elke bil en dan onmiddellijk onder de dekens om met een een lekker gloeiende kont in slaap te vallen.
's Morgens ben ik net moeizaam maar heel trots zelf rechtgekomen van de matras (altijd fijn als niemand de stuntelige en omslachtige manier ziet waarop ik dat doe) als er aan de deur wordt geklopt. Ik veronderstel dat het birdiel is, maar het blijkt Meester InCognito te zijn, met zalf voor mijn getergde billen. Hij zegt dat het uiteindelijk nog meevalt en wrijft ze in met de zalf.
Als ik 's avonds laat zelf mijn billen bekijk in de spiegel, blijken er toch een behoorlijk aantal blauwe plekken de kop te hebben opgestoken. Wellicht door de zware lederen zweep. Maar het zijn blauwe plekken waar ik helemaal geen vervelend gevoel bij heb.
Ik weet dat ze niet van CruelleDeVil kunnen zijn, die heeft mij daarvoor te weinig geslagen. Dus ik heb er een fijn en positief gevoel bij.
Het gebeurde vrijdagavond, het is nu zondag en bij het zitten word ik er nog steeds aan herinnerd. Dit is nagenieten.
Ik schrijf het allemaal neer om te verwerken en te plaatsen. Sommige dingen van mijn handicaps en zeker onbegrip liggen bij mij blijkbaar nog heel gevoelig. Te gevoelig soms misschien.
Spijt heb ik er zeker niet van. Ik leer hier enorm veel uit. Over mezelf en over anderen.
Ook dat mijn gevoel bij iemand wel degelijk heel goed kan zitten.
Leren is altijd goed, al is het soms op een minder fijne manier. Naar mijn gevoel heeft dit me ook dichter gebracht bij de anderen, vooral Meester InCognito en birdie en dat is nooit verkeerd.
orchidee
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
.