Berichtdoor eenanoniempje » vr 11 april 2003, 14:30
Tja, Isabella,
Dat herken ik wel.
Ik heb ook een minnaar gehad, ik was eerlijk met mijn man en hij(minnaar) daarop min of meer ook met zijn vrouw. Zij keurde ons samenzijn af, prima/ begrijpelijk natuurlijk, maar daarop was zijn actie en mening dat hij er dan gewoon stiekem mee door wilde gaan. Er was toen nog een gevolg maar ik was wel eerlijk tegen mijn man, de relatie kon geen stand houden op die manier. Mijn man en zijn vrouw konden elkaar ook.
Zij beschuldigde mij vervolgens dat ze mij ervan verdacht niet eerlijk tegen mijn man geweest te zijn. Terwijl de zaken omgedraait lagen. Hij(minnaar) lag van het geheel niet wakker, ik kreeg brieven van haar met geuitte beschuldigingen, zou ik mezelf daartegen verdedigen, had ik hem moeten verraden. Wat wij elkaar beloofd hadden nooit te doen.
Al met al een hele toestand en ook een grote teleurstelling in mijn minnaar/ vriend. Die de hele relatie afblies met 1 telefoontje en daarin 1 zinnetje zonder uitleg of evaluatie.
Dat geeft verdriet, gun jezelf dat verdriet.
Wij waren trouwens beide erg verliefd op elkaar.
Ik ben er prima uitgekomen trouwens, totaal behoefteloos naar andere mannen, aangezien ik ze toch niet meer vertrouw en het hele gedoe spuugzat, en een ijzersterk vertrouwen in mijn eigen man, die niet van mijn zijde week. Net zoals jezelf eigenlijk al aangaf als tussen jouw man en jouw. Je eigen relatie is er beter uitgekomen, je weet wat je aan elkaar hebt. Dus voor niets is het allemaal niet geweest.
Maar goed, je topic was volgens mij niet geheel op die relatie gericht maar op meerdere relaties die je hebt zien vergaan.
Ik wilde maar zeggen, geef jezelf de tijd dingen te laten bezinken en je wonden te laten helen.
Jij, je man en je kinderen, jullie hebben elkaar en zijn gelukkig samen. Geniet daarvan en laat anderen maar even voor wat ze zijn, misschien dat er dan vanzelf weer ruimte en vertrouwen kan ontstaan voor vriendinnen en vrienden.
Ik begrijp de irritatie wel, die kan ontstaan bij de anderen hier op shespot n.a.v je berichtjes. Het gaat op anderen overkomen als kinderachtig gejengel wat maar eens over moet zijn, je doet jezelf misschien meer pijn dan nodig is. Ik heb er zelf nogwel eens een handje van mezelf te verdrinken in zelfmedelijden. Op zich vind ik dat dat moet kunnen, maar wekt wel irritatie naar anderen.
Ik heb zelf wel dingen op papier gezet, en vervolgens mezelf van mijn ene mailbox naar de andere gemaild. Als een soort dagboekje van pijn..
Wat zij denkt, wat hij denkt, wat anderen denken, laat ze allemaal maar denken. Jij bent jij..
Veel sterkte.