Relationele en seksuele aspecten van ontrouw

Treed binnen in onze Shespot Leeszaal en zoek een fijn plekje om al die mooie, bijzondere, leuke, interessante, tijdloze en informatieve topics nog eens door te lezen.

Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr

Goldengirl
Berichten: 223
Lid geworden op: vr 01 juni 2001, 1:01

Relationele en seksuele aspecten van ontrouw

Berichtdoor Goldengirl » wo 08 oktober 2003, 17:20

Bij velen heerst er ongetwijfeld nog de opvatting dat mensen vreemd gaan vanuit een seksueel tekort in de relatie. Uit literatuur blijkt echter dat er nog verschillende andere factoren een rol kunnen spelen bij het plegen van overspel. Sommige onderzoekers verklaren ontrouw uitsluitend op biologische grond. Vanuit biologische hoek klinkt het steeds vaker dat ontrouw een 'natuurlijke behoefte' is, omdat we nu eenmaal gedreven worden door de drang om ons voort te planten en ons DNA te spreiden. Mensen zijn dan zoals dieren, niet geneigd om hun hele leven bij één partner te blijven. Smith en Smith stellen dat de mens in wezen multiseksueel en promiscue is. Wie zich op die manier verdedigt, ziet andere argumenten over het hoofd. Liefde en seks hebben ook alles te maken met verlangens, verwachtingen en fantasieën. Het is precies daar dat het in een langdurige relatie wel eens kan wringen.

Mensen kunnen immers bepaalde aspecten in hun relatie missen, zoals begrip, affectie, erkenning, waardering, ... of kennen algemene ontevredenheidsgevoelens in hun relatie. Men spreekt hier over een algemene relatiedissatisfactie. Het is immers vaak zo dat er over bepaalde punten wrevel kan ontstaan waaraan men probeert te ontsnappen. Bovendien veranderen in een langdurige relatie de verwachtingen die beide partners van elkaar hebben. De hoop dat de partner iets zal doen, verandert al vlug in een verwachting zodat de partner zich verplicht voelt een bepaald gedrag te stellen. Het gevolg is dat het plezier dat veroorzaakt werd door de spontane handelingen van de partners verdwijnt uit de relatie. Zo kan het zijn dat na een bepaalde duur de ruzies en verplichtingen gecompenseerd worden door plezier en ontspanning te zoeken bij een ander. Een relatiedissatisfactie kan eveneens ontstaan vanuit een gebrek aan bevrediging van bepaalde behoeften. Men kan dan iemand ontmoeten die wel tegemoetkomt aan bepaalde wensen die niet vervuld worden in de primaire relatie. Een andere vaak voorkomende reden voor ontrouw is seksuele deprivatie. Mensen gaan vreemd vanuit een seksueel gemis in de primaire relatie. Seksualiteit neemt een belangrijke plaats in het leven van de mens en in elke relatie. De meeste mensen koesteren hoge seksuele verwachtingen ten aanzien van hun partner. Sommige partners zijn op zoek naar een soort vernieuwing. De behoeftebevrediging door de partner wordt een zekere routine. Bijgevolg kan het zijn dat er gezocht wordt naar buitenrelationele relaties die alleen al door hun nieuwheid iets aantrekkelijks hebben. Nog een andere reden die aangehaald kan worden voor ontrouw is wraak. Een buitenrelationele relatie kan eveneens aangegaan worden uit wraak voor een soortgelijke relatie van de partner. Weer anderen willen hun onafhankelijkheid en vrijheid vergroten. Ontrouw ontstaat vaak op een moment dat twee essentiële behoeften niet meer te verzoenen zijn, nl. de behoefte aan vrijheid en duurzaamheid. Enerzijds verlangen mensen ernaar om hun ongebondenheid te tonen en liefdesrelaties aan te gaan met derden. Anderzijds schrikken ze ervoor terug om op die manier de veiligheid en zekerheid van een vaste relatie op de helling te zetten. Wanneer de behoefte van vrijheid het haalt op de behoefte aan duurzaamheid, is de kans op ontrouw groot. Daarnaast kan men ook een groep mannen en vrouwen onderscheiden die het hebben van een buitenrelationele relatie zien als een soort surplus. Het gaat hierbij meestal om personen die relatief tevreden zijn over hun primaire relatie of huwelijk, maar die een extra dimensie aan hun leven willen geven. Tenslotte kan het ook zijn dat mensen vanuit een machteloosheidsgevoel in hun relatie vreemd gaan om zo opnieuw een gevoel van macht in de relatie te creëren. Ontrouw wordt in de realiteit echter vaak veroorzaakt door een samenspel van oorzaken. Het is immers weinig denkbaar dat iemand ontrouw is enkel omwille van één van de hierboven vernoemde oorzaken.

bridge
Berichten: 353
Lid geworden op: za 04 augustus 2001, 1:01
Locatie: nederland

Berichtdoor bridge » wo 08 oktober 2003, 17:43

Nou klaar bij Dr. Feel dus Goldengirl..this says it all:-)
Wat wil je eigenlijk hiermee voor discussie oproepen? (vraagje)

Goldengirl
Berichten: 223
Lid geworden op: vr 01 juni 2001, 1:01

Berichtdoor Goldengirl » wo 08 oktober 2003, 20:43

mijn irritatie die uitspraken van die "Dr Feel" oproepen ff lekker kwijt kunnen..
is dat legitiem genoeg?

bridge
Berichten: 353
Lid geworden op: za 04 augustus 2001, 1:01
Locatie: nederland

Berichtdoor bridge » wo 08 oktober 2003, 20:50

Lijkt me legitiem genoeg....wil je niet nog even heel hard erbij schreeuwen dan? (zou ik doen in dat geval :D)

Maar ik heb vanmiddag al in de tuin gestaan, hihi

Goldengirl
Berichten: 223
Lid geworden op: vr 01 juni 2001, 1:01

Berichtdoor Goldengirl » wo 08 oktober 2003, 20:54

:wink:
ik hoef niet hard te schreeuwen om gehoord te worden
(irl dan he)

Schorpioen
Berichten: 1647
Lid geworden op: ma 05 november 2001, 2:01
Locatie: Oost-Vlaanderen, werkloos/studerend

Berichtdoor Schorpioen » do 09 oktober 2003, 9:42

Ik heb wel eens de indruk dat vreemdgaan bij mannen anders verklaard wordt dan vreemdgaan bij vrouwen. Bij mannen heet het vaak dat hij "zijn pik achterna loopt", dus gewoon uit pure lust vreemdgaat, waarbij aan die motivatie vaak een negatieve connotatie wordt gegeven. Vrouwen gaan, volgens de algemeen geldende opvatting, daarentegen vreemd omdat ze in hun relatie warmte en aandacht tekort komen, waarmee hun vreemdgaan dan, zo niet met goedkeuring, dan toch met begrip wordt beschouwd. In beide gevallen is het dus de man die "de schuld" is van het vreemdgaan, hetzij door zijn eigen lusten achterna te lopen, hetzij door zijn eigen vrouw te weinig aandacht te geven.
Ik vraag mij af in hoeverre deze "algemeen geldende opvattingen" op waarheid berusten. Gaan niet ook veel mannen juist vreemd uit een gebrek aan affectie in hun eigen relatie? En gaan niet ook veel vrouwen gewoon puur uit lust vreemd? Hoe "eerlijk" is de algemeen geldende opvatting? Wordt vreemdgaan bij mannen niet te hard be-/ver-oordeeld en bij vrouwen niet teveel vergoeilijkt?
Terug van (nooit echt) weggeweest

Nature
Berichten: 69
Lid geworden op: ma 06 oktober 2003, 18:42

Berichtdoor Nature » do 09 oktober 2003, 13:22

Ik heb wel eens de indruk dat vreemdgaan bij mannen anders verklaard wordt dan vreemdgaan bij vrouwen. Bij mannen heet het vaak dat hij "zijn pik achterna loopt", dus gewoon uit pure lust vreemdgaat, waarbij aan die motivatie vaak een negatieve connotatie wordt gegeven. Vrouwen gaan, volgens de algemeen geldende opvatting, daarentegen vreemd omdat ze in hun relatie warmte en aandacht tekort komen, waarmee hun vreemdgaan dan, zo niet met goedkeuring, dan toch met begrip wordt beschouwd. In beide gevallen is het dus de man die "de schuld" is van het vreemdgaan, hetzij door zijn eigen lusten achterna te lopen, hetzij door zijn eigen vrouw te weinig aandacht te geven.
Ik vraag mij af in hoeverre deze "algemeen geldende opvattingen" op waarheid berusten. Gaan niet ook veel mannen juist vreemd uit een gebrek aan affectie in hun eigen relatie? En gaan niet ook veel vrouwen gewoon puur uit lust vreemd? Hoe "eerlijk" is de algemeen geldende opvatting? Wordt vreemdgaan bij mannen niet te hard be-/ver-oordeeld en bij vrouwen niet teveel vergoeilijkt?
Ik ben het met je eens dat de man vaak ten onrechte beschuldigt wordt.
Als iemand vreemdgaat is diegene in mijn ogen de hoofdschuldige.
Als je liefde, aandacht, spanning, sex of wat dan ook tekort komt in een relatie, dan praat je daar over.
Vervolgens ga je daar samen aan werken. Als je nog steeds niet tevreden bent met wat je hebt dan maakt je een keuze.
Of je verbreekt de relatie, of je accepteerd het gemis omdat je samen wilt blijven, of je blijft samen, maar geeft elkaar de vrijheid ook buiten je relatie om sexueel met anderen om te gaan.
Op die manier maak je samen een duidelijke keuze, en weet je wat je aan je relatie hebt.

Als je niet de moeite neemt om te praten, je punten duidelijk te maken en aan je relatie te werken,
dan is het in feite dus ook gewoon je eigen schuld dat je niet tevreden bent met hoe het gaat,
en dus ook je eigen schuld dat je bepaalde dingen buiten je relatie gaat zoeken om je tekortkomingen aan te vullen.
Je kunt het ook anders oplossen. En zo niet, dan kun je de keuze maken je relatie te verbreken.

De enige reden die iemand kan hebben om vreemd te gaan, die ik goed kan keuren, is bij mishandeling.
Als je alleen maar bij iemand bent omdat je (terecht) bang bent diegene te verlaten,
dan heb je in feite voor jezelf geen geestelijke relatie meer met diegene.
Maar dat is eigenlijk de enige uitzondering die ik kan bedenken.

Goldengirl
Berichten: 223
Lid geworden op: vr 01 juni 2001, 1:01

Berichtdoor Goldengirl » do 09 oktober 2003, 18:18

@ schorpioen JA :wink:

Ryan
Berichten: 924
Lid geworden op: wo 15 mei 2002, 1:01
Locatie: Enschede

Berichtdoor Ryan » do 09 oktober 2003, 20:27

Ik vind het een mooie inleiding van Goldengirl.

Toen ik in het begin op internet en forums kwam, zei eens een dame tegen mij:
"Eén mens is nooit in staat om ALLE behoeften van een partner in te vullen".
En dat ben ik met haar eens.
Wat dan blijft is een invullen van behoeften voor het grootste gedeelte. Maar er blijft ook altijd een niet ingevuld gedeelte. Waar wel degelijk behoefte naar is.
Dat kan heel platonisch zijn met intellectuele gesprekken.
Het kan ook SM zijn. Of tenminste iets, dat echt zo verschillend is dat partners daar op dat gebied niet uitkomen.

Het is te makkellijk om dan te zeggen: Praat er over en als je niet tot oplossingen komt, dat accepteer je het of je verlaat de relatie.
En die meerderheid aan fijne dingen dan samen? Moet je dat opgeven voor een minderheid aan verlangens?
In de politiek is er een minderhedenbeleid. Weten, dat je wel de democratische meerderheid hebt en dus mag beslissen, maar ook dat er voldoende aandacht moet zijn voor de minderheden, die totaal anders kunnen denken.
Polarisatie leidt uiteindelijk tot terrorisme en mogelijk dictatuur.

Ik denk dat dit ook in een relatie zo is, dat er een minderhedenbeleid gevoerd moet worden. Dus ook omgaan met de dingen, waar geen gezamenlijke invulling aan gegeven kan worden. Dus ook op seksueel gebied, als dat zou spelen.

mykittens
Berichten: 483
Lid geworden op: ma 05 mei 2003, 15:58
Locatie: Gelderland

Berichtdoor mykittens » do 09 oktober 2003, 20:42

ik kan niet meedoen met dit gesprek omdat ik de woorden ontrouw en vreemdgaan niet ken.

sproetje
Berichten: 275
Lid geworden op: ma 11 augustus 2003, 16:23

Berichtdoor sproetje » do 09 oktober 2003, 22:05

er zijn naar mijn mening altijd wel meerdere factoren waarom iemand,
vreemd zou kunnen gaan,en die factoren heb ik hierboven gelezen en daar ben ik het wel mee eens!en of je dan man of vrouw bent maakt niet ech uitwe hebben als "mens" behoeftes.
dus sluit mij aan bij de vorige sprekers in deze :)

gr sproetje

Marcel
Berichten: 31
Lid geworden op: zo 08 juni 2003, 22:38
Locatie: het noorden
Contacteer:

Berichtdoor Marcel » vr 10 oktober 2003, 12:34

Ik heb hier eigenlijk wat over te zeggen

Mijn vrouw is ook in onze relatie vreemd gegaan en wel met een collega van haar vroegere arbeids plek.
Wij hadden destijds wat problemen met het oog op het financiele en geestelijk gebied.
Dat was voor haar de reden om vreemd te gaan, ik zei tegen haar dat ik niet kan begrijpen waarom dat stuk sex er aan te pas kwam want daar kwam ze niets te kort.
Ik zei dat het logisch is dat als je wat problemen hebt daar graag met een ander over wilt praten die eigenlijk niets met de situatie te maken heb.
Maar om dan gelijk het bed in te duiken vind ik ook wel heel raar eigenlijk.
En het is duidelijk zo dat sommige alleen voor de spanning en het nieuwigheid met een ander het bed deelt.
Kijk in elke relatie wordt het op een gegeven moment een sleur je kent elkaar door en door en als je met een vreemde sex hebt dan is alles nieuw en spannend maar stel voor dat je met die gene een relatie zou krijgen dan is het na een tijdje ook weer normaal geworden.
Daarom vinden wij het belangrijker om over dat soort dingen te praten.
Een ieder moet zich aanpassen binnen een relatie niet alles kan, en ja tuurlijk vind je het niet altijd leuk meer maar om dan gelijk naar een ander te gaan vind ik ook weer ver gezocht.
Wij zagen sex altijd als een stukje lust maar nooit als liefde dus hebben nu tegen elkaar gezegd dat het sex niet meer het belangrijkste is binnen onze relatie maar dat genegenheid en het knuffelen veel belangrijker zijn dan het stuk sex erbij.
Natuurlijk hebben we nog sex met elkaar alleen niet meer zoveel als vroeger, zeker heb ik me daar een hele tijd slecht over gevoeld maar hoe langer je het voor op stelt dat andere dingen belangrijker zijn des te meer neemt de drang af om juist sex te hebben om een goed gevoel te krijgen.

Groetjes Marcel

Goldengirl
Berichten: 223
Lid geworden op: vr 01 juni 2001, 1:01

Berichtdoor Goldengirl » za 11 oktober 2003, 16:49

@Marcel
als je binnen je relatie met grote spanningen op het gebied van financieen en ook op geestelijk gebied (al kan ik wat dat onderdeel betreft niet inschatten hoe zwaar dat woog) worstelt, dan kan het zijn dat je vrouw uit een soort van "willen ontsnappen" sex gehad heeft met een andere man
dat zij die drang had om even te willen onderduiken in een droomwereld, waar zij zonder zorgen even in een andere "rol"kon wegduiken en dat ze het niet deed omdat ze met jou geen goede sex had!

Moose
Berichten: 2091
Lid geworden op: vr 25 januari 2002, 2:01
Locatie: Utrecht
Contacteer:

Berichtdoor Moose » za 11 oktober 2003, 17:04

Marcel,

Je zegt 'wij zagen seks altijd als lust en niet als liefde'. Weet je zeker dat je vrouw dat ook echt zo ziet/zag? Het eerste wat ik bedacht toen ik las dat je niet kon begrijpen dat ze met die ander ook het bed in dook, aangezien ze bij jou toch seksueel niks te kort kwam, was dat seks toch ook vaak een emotionele aangelegenheid is, een (voor mij behoorlijk intense) vorm van contact. Dus dat het haar niet zozeer om het aspect van de lust ging, maar om lichamelijk getinte genegenheid.
Zou het daar niet iets mee te maken kunnen hebben?

Ryan
Berichten: 924
Lid geworden op: wo 15 mei 2002, 1:01
Locatie: Enschede

Berichtdoor Ryan » ma 13 oktober 2003, 11:28

@Marcel,

Ook ik denk, dat je wat al te symplistisch spreekt over 'ze kwam niets te kort op seksueel gebied'. Seks puur als lust zien lijkt me het niet kennen van volwaardige seks, maar slechts een deel er van.


Terug naar “Leeszaal”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast