Ik herken het totaal! Klaarkomen met iemand is me nog nooit gelukt, en alleen lukt het pas sinds 2 jaar (zelden). Zit allemaal in mijn hoofd. En hoe lekker hij het ook doet.. . Mijn gedachten gaan trouwens niet richting schoonmaken (gaan ze vrijwel nooit heen), of naar de kinderen, maar het feit dat ik ga denken over het moment ipv dat ik het beleef zorgt ervoor dat het niet lukt. Frustrerend vind ik dat. En ook dat helpt niet.. .